Για να μην γίνουμε «τα γκαρσόνια της Ευρώπης», θα γίνουμε… γκαρσόνια στην Ευρώπη!

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Μπορούμε να πληροφορηθούμε κι’ εμείς τι νόημα έχει να αναθέτεις τον τουρισμό στον Νικητιάδη, την φορολογία στον Παπακωνσταντίνου και τους ταξιτζήδες στον Ραγκούση;

Πρόκειται για τη νέα παραφροσύνη, που θέλει τον έναν να γεμίζει την καρδάρα με το γάλα και τους άλλους να την αδειάζουν - προσπαθώντας μάλιστα να... δικαιολογήσει τους καταστροφείς του έργου του!

Ο ένας να δίνει μάχη για να γεμίσει η Ελλάδα τουρίστες και ο άλλος να κρατά ψηλά τον ΦΠΑ στην εστίαση, όταν από τις έρευνες προκύπτει ότι οι τουρίστες έρχονται στη χώρα μας (και) για την...
ελληνική κουζίνα.

Ο ένας να αγωνίζεται για να αυξηθεί η συμμετοχή του τουρισμού στο ΑΕΠ της χώρας (από 18% σήμερα να φθάσει στο 25%) και ο άλλος να αφήνει μέσα στο κατακαλόκαιρο τη χώρα χωρίς ταξί!

Ο ένας να ξενυχτάει ασχολούμενος με την ανάπτυξη της κρουαζιέρας και ο άλλος να στέλνει τους ταξιτζήδες στο Κατάκολο, στον Άραξο και στο Ηράκλειο της Κρήτης!

Ο ένας να παρακολουθεί με αγωνία τα κρουαζιερόπλοια να αλλάζουν τα δρομολόγιά τους και ο άλλος να καταφεύγει στην ασφάλεια της κυβερνητικής επιτροπής.

Η παράνοια που επικρατεί αυτές τις μέρες στη χώρα αποδεικνύει πως δεν φτάσαμε τυχαία ως εδώ.

Δεν φτάσαμε τυχαία ένα βήμα πριν από την χρεοκοπία – και (να τα ξαναλέμε;) το καλό που τους θέλουμε είναι να μην γίνει το επόμενο βήμα.

Όλες οι χώρες του κόσμου, ακόμη και αυτές που δεν έχουν να επιδείξουν σπουδαία αξιοθέατα, φροντίζουν τον τουρισμό τους σαν τα μάτια τους – ακόμη και στα Κατεχόμενα κάνουν ένα σωρό μανούβρες για να φέρνουν τουρίστες, έστω και από το Αζερμπαϊτζάν.

Και η μοναδική χώρα στον κόσμο που θα μπορούσε να ζει βασιλικά από τον τουρισμό της, στέλνει συνεχώς εικόνες της ντροπής – και με διάφορες αφορμές.

Πότε κλείνουν τα λιμάνια, πότε τα αεροδρόμια, πότε όλα μαζί, πότε γεμίζει ο τόπος δακρυγόνα, πότε απεργούν οι συμβασιούχοι στα μουσεία.

Φυσικά, αυτό συμβαίνει διότι κάποτε επικράτησε η άκρως σοσιαλιστική άποψη «να μην γίνουμε γκαρσόνια της Ευρώπης»!

Μοιραίο ήταν το περίφημο αυτό σύνθημα να μας οδηγήσει στο να γίνουμε… γκαρσόνια στην Ευρώπη!

Ποτέ, καμιά κυβέρνηση δεν λειτούργησε με το μοναδικό δόγμα που έπρεπε να ισχύει σε μια χώρα σαν την Ελλάδα: Εθνικό είναι ό,τι ενισχύει τον τουρισμό.

Διότι μόνο όταν διαθέτεις χρήμα και όχι χρέη μπορείς να διαφυλάξεις την εθνική σου αξιοπρέπεια και την εθνική σου ανεξαρτησία.

Ποτέ, κανένας πρωθυπουργός δεν απαίτησε από τους υπουργούς του, ανεξαρτήτως αντικειμένου, να σκέφτονται με ένα και μοναδικό κριτήριο: «Αυτό θα ωφελήσει ή θα βλάψει τον τουρισμό;».

Κάνει κάθε φορά ο καθένας του κεφαλιού του και απλώς έχουμε και έναν αρμόδιο υπουργό για τη λάντζα.

Ο κ. Ραγκούσης, για παράδειγμα. Ο μέγας μεταρρυθμιστής.

Που δεν καταλάβαμε τι δεν έκανε καλά και μετακινήθηκε από το υπουργείο των Εσωτερικών.
<