Δεν καταργήθηκε μόνο η Γ. Γραμματεία Μακεδονίας-Θράκης

Είναι βέβαιο, ότι για αρκετούς η κατάργηση -μεταξύ άλλων- των Γενικών Γραμματειών Μακεδονίας-Θράκης και Αιγαίου αποτελεί επιβεβλημένη πράξη, τόσο διότι είχαν αποψιλωθεί δραστηριοτήτων, όσο και για λόγους οικονομικούς. Υπάρχουν και άλλοι όμως, μεταξύ των οποίων και ο υπογραφόμενος, που θεωρούν ότι το θέμα δεν είναι απλώς διαδικαστικό, αλλά ενέχει σοβαρότερες διαστάσεις. Όταν μάλιστα το γεγονός συμβαίνει το 2012, που οι Μακεδόνες θα γιορτάσουν την....
εκατονταετηρίδα της απελευθέρωσής τους
Υπενθυμίζουμε ότι το 1912, όταν απελευθερώθηκε η Μακεδονία (όχι όλη), ιδρύθηκε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο η «Γενική Διοίκηση Μακεδονίας». Δεν είχαν καθοριστεί σημαντικές αρμοδιότητες γι’ αυτήν, αλλά ο διορατικός Βενιζέλος αντιλήφθηκε τους κινδύνους που αντιμετώπιζε η Μακεδονία, και η ίδρυση της «Γενικής Διοίκησης» έγινε αποκλειστικά για εθνικούς λόγους.
Αν πει κάποιος, ότι τώρα εξέλειπαν οι λόγοι εκείνοι, να μου επιτραπεί να του υπενθυμίσω απλώς τον τίτλο διηγήματος του Θεσσαλονικιού λογοτέχνη Γιώργου Ιωάννου, «Ο μακεδονικός αγώνας… συνεχίζεται). Αλλά και αργότερα, όταν ιδρύθηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το υπουργείο Βορείου Ελλάδος (Μακεδονίας - Θράκης), ο υπουργός της Μακεδονίας-Θράκης (όπως έγραψε ο τότε υπουργός κ. Ν. Μάρτης) ήταν στη Μακεδονία ιεραρχικά μετά τον Πρόεδρο της Κυβέρνησης.
Η προπαγάνδα των προστατών του κ. Γκρούεφσκι, περί «Αιγαιακής Μακεδονίας», συνεχίζεται ακάθεκτη. Και φυσικά, όσοι παρακολουθούν επισταμένως τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, γνωρίζουν ότι ο κ. Γκρούεφσκι είναι απλώς το όχημα, και ότι η δημιουργία «Αιγαιακής Μακεδονίας» αποτελεί στόχο πολύ ισχυρών κύκλων, εδώ και δεκαετίες. Ο Γιώργος Ιωάννου, το είχε διαβλέψει.
Ως εκ τούτου, η κατάργηση θεσμικού οργάνου με την ονομασία «Μακεδονία-Θράκη» (τούτ’ αυτό και για το Αιγαίο) δεν είναι απλή υπόθεση. Δεν υπάρχει λόγος περαιτέρω ανάπτυξης του θέματος. Τα επιχειρήματα όλων των πλευρών είναι γνωστά. Να μου επιτραπεί μόνο να υπενθυμίσω δύο κείμενα, για όσους θεωρούν πως το θέμα της Μακεδονίας προβάλλεται από συντηρητικούς κύκλους και ως εκ τούτου η σύγχρονη «προοδευτικότητα» το θεωρεί απλό επεισόδιο.
Το 1985, ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ταυτόχρονα και υπουργός Μακεδονίας-Θράκης, ακριβώς για να στείλει το μήνυμα ότι η ελληνική κυβέρνηση γνώριζε τα σχέδια που απεργάζονταν οι ισχυροί, και πως ήταν αποφασισμένη να μη επιτρέψει την υλοποίησή τους.
Το δε 1992, έστειλε επιστολή στον τότε Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο, όπου μεταξύ άλλων έγραφε: «Θέλω να σας διαβεβαιώσω, ότι είμαι ανυποχώρητος σε ό,τι αφορά την πρόκληση των Σκοπίων. Δεν πρόκειται να συναινέσω (de jure και de facto) εφ’ όσον το όνομα «Μακεδονία» χρησιμοποιηθεί με επιθετικό ή όχι στην ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων». Υπογραφή: Ανδρέας Παπανδρέου
Το ίδιο διάστημα, δημοσιεύθηκε ανοιχτή επιστολή προς την (τότε) Ε.Ο.Κ. Παρακάτω αναδημοσιεύονται μερικές γραμμές:
«Οι υπογραφόμενοι θεωρούμε υποχρέωσή μας τόσο απέναντι στην ιδιαίτερη πατρίδα μας την Ελλάδα, όσο και απέναντι στη μ