SEXUALITY: Περί… οργασμού

Η σεξουαλικότητα της γυναίκας, που μέχρι πρόσφατα ήταν παραμελημένη από την επιστημονική κοινότητα, αποτελεί πλέον μείζονα τομέα διερεύνησης. Η Γυναικεία Σεξουαλική Δυσλειτουργία απασχολεί μεγάλο ποσοστό γυναικών (έως και 40%). Σύμφωνα με τις έρευνες της Ε.Μ.Α.Σ., το 10% των γυναικών δεν έχουν έρθει ποτέ σε οργασμό, το 15% αναφέρουν δυσκολία στην επίτευξη οργασμού, ενώ ένα ποσοστό της τάξεως του 50% των γυναικών, που έχουν έρθει σε οργασμό, δεν δηλώνει ικανοποιημένο ούτε απο την....
ποιότητα του οργασμού αλλά ούτε και από την συχνότητά του. Αντίστοιχα, τα στοιχεία της Mayo Clinic δείχνουν πως τουλάχιστον 1 στις 5 γυναίκες εμφανίζει προβλήματα οργασμού, ενώ το συνολικό ποσοστό των γυναικών με οργασμική διαταραχή ανεξαρτήτως υποστρώματος, σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση, αγγίζει το 30% παγκοσμίως. Ο οργασμός της γυναίκας είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο, το υψηλότερο στάδιο ικανοποίησης της από τη σεξουαλική πράξη, χωρίς όμως να αποτελεί υποχρεωτική παράμετρο για κάθε ή για όλες τις σεξουαλικές επαφές, ενώ δεν είναι απόλυτα καθοριστικός παράγοντας για την συνολική ποιότητα της σεξουαλικής της ζωής και για την ικανοποίηση της μέσα από αυτήν. Ας δούμε όμως πότε μιλάμε για πρόβλημα οργασμού: ως οργασμική διαταραχή (συναντάται και ως «ανεσταλμένος οργασμός» ή «ανοργασμία») ορίζεται η κατάσταση της μόνιμης, επαναλαμβανόμενης ή παροδικής αναστολής του οργασμού για διάστημα ίσο ή μεγαλύτερο των 6 μηνών, όταν δηλαδή η γυναίκα δυσκολεύεται πολύ να φτάσει σε οργασμό ή καθυστερεί τόσο, ώστε τελικά να υπάρχει πλήρης απουσία οργασμού, παρά το ότι έχει προηγηθεί η φάση της διέγερσης σε ικανοποιητικό βαθμό. Η οργασμική διαταραχή μπορεί να είναι: Α. πρωτοπαθής, που χαρακτηρίζεται από την απουσία οργασμού από την αρχή της ερωτικής ζωής της γυναίκας, Β. δευτεροπαθής, όπου η εμφάνιση του προβλήματος έγινε μετά από περίοδο φυσιολογικής οργασμικής λειτουργίας, Γ. γενικευμένη, όπου ισχύει σε όλες τις ερωτικές της επαφές και με όλους τους συντρόφους ή εκλεκτική, εμφανίζεται δηλαδή κατά περίπτωση και υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Τα αίτια μπορεί να είναι: -ψυχογενή, όπως το άγχος που αποτελεί μια ενδοψυχική σύγκρουση που προέρχεται από τη διαμάχη μεταξύ των ενορμήσεων του ατόμου(επιθυμίες) και των κοινωνικών επιταγών όπως τις αντιλαμβάνεται και τις ενσωματώνει το άτομο, και σχετίζεται με τη διαχείριση της ενοχής, της απόλαυσης και της επιθετικότητας, οι αναστολές, η αίσθηση ανεπάρκειας, η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η δυσαρεσκεια, απογοήτευση ή δυσφορία που βιώνει μια γυναίκα λόγω κακής εικόνας εαυτού-δεν αποδέχεται και δεν είναι ευχαριστημένη δηλαδή απο την εικόνα της, κάποια παλαιότερη τραυματική σεξουαλική εμπειρία, η κατάθλιψη κ.α., -οργανικά, όπως νευρολογικές νόσοι, κακώσεις της σπονδυλικής στήλης ή της πυέλου, άτρητος παρθενικός υμένας, τραχηλίτιδες, κολπίτιδες, ή άλλες νοσολογικές οντότητες όπως διαβήτης, υπέρταση, νευρολογικά νοσήματα, χρήση ψυχοτρόπων φαρμάκων, κατάχρηση αλκοόλ και άλλων εθιστικών ουσιών, -μεικτά, συνδυασμός δηλαδή οργανικού και ψυ