''25η Μαρτίου 1821 ορόσημο πολιτιστικής ταυτότητας''

Γράφει η Δήμητρα Κυρίτση

25η Μαρτίου 1821 μια επέτειος φωτεινός σηματοδότης του Ελληνισμού και παράλληλα ένα ορόσημο για την πορεία και την ιδεολογική τοποθέτησή μας ως έθνος όχι μόνο μέχρι σήμερα αλλά από εδώ και στο εξής στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία του 2011.
Μέσα από τον εορτασμό της επετείου με.....
τρόπους που παραπέμπουν μόνο στο παρελθόν και αν δεν επαναπροσδιοριστεί ο εορτασμός αυτός , ο προβληματισμός που αναπτύσσεται εύλογα είναι ..........αν οι κορώνες του χθες έχουν τη δυναμική και το σθένος να πορευτούν στο σήμερα με αιχμή για το μέλλον.

Έχοντας υπόψη μας τους όρους –ορισμούς ότι:

Ø Έθνος ορίζεται το σύνολο των ανθρώπων που έχουν κοινή καταγωγή ,κοινή γλώσσα ,κοινή θρησκεία και κοινά έθιμα .(Όμαιμον-ομόγλωσσον κατά τον Ηρόδοτο).
Ø Ότι :Λαός είναι οι άνθρωποι κυρίως το έμψυχο υλικό του κράτους που ταυτίζεται με τους πολίτες.
Ø Αν λάβουμε υπόψη την απλούστερη εκδοχή ότι κράτος είναι ο οργανισμός που διέπεται από νόμους που ρυθμίζουν τις μεταξύ των πολιτών σχέσεις.
Ø Κατανοώντας ότι στην έννοια του έθνους αντιστοιχεί ο λαός ενώ στην έννοια του κράτους ο πολίτης ότι η φυλή τονίζει την κοινή ιστορική προέλευση και εθνολογική καταγωγή ενός λαού.
Ø Ξέροντας ότι η έννοια Γένος τονίζει στα χρόνια, που δεν υπάρχει ελληνικό κράτος και το έθνος τελεί υπό τον τουρκικό ζυγό, κυρίως την ανάγκη της ενότητας και εντός και εκτός Ελλάδας, την ανάγκη διαφωτισμού των Ελλήνων για την Ιστορία τους και την καταγωγή τους καθώς και την ανάγκη να επαναστατήσουν ώστε να ανακτήσουν την ελευθερία τους .
Ø Καθορίζοντας ως πατρίδα κυρίως τον τόπο και την καταγωγή ή τον τόπο εγκατάστασης όπου ένα άτομο διαμορφώνεται .
Ø Υπολογίζοντας ως εθνικισμό την υπερβολική προσήλωση προς την ιδέα του έθνους και των εθνικών ιδεωδών καθώς και τη διάκριση ενός έθνους σε ανώτερο ή κατώτερο.
Ø Πορευόμενοι πλέον στις μέρες μας με τον όρο Παγκοσμιοποίηση που ορίζεται ως η δημιουργία μιας οικονομικής ζώνης μιας παγκόσμιας αγοράς όπου τα προϊόντα θα κινούνται ελεύθερα καθώς επίσης πορευόμαστε με τη μετατροπή της οικουμένης σε μια ενιαία ενότητα με χαρακτήρα οικονομικό , πολιτικό και πολιτιστικό.
Αντιλαμβανόμαστε τις δυσκολίες που ανακύπτουν όταν καλούμαστε να διαχειριστούμε όλους αυτούς τους όρους με πολιτιστικά στερεότυπα και να υπερβούμε ως άτομα ,(ή ως κοινωνία ,ή ως συμμετέχοντες σε πολιτιστικούς φορείς ,ή ως πολιτικά όντα) την σημερινή παρουσία μας και προσέγγιση σε τέτοιους ιστορικούς σταθμούς. Οι οποίοι είναι ικανοί να αλληλοτροφοδοτούν την σκέψη και την πολιτιστική μας ταυτότητα σε τοπικό ή εθνικό ή παγκόσμιο επίπεδο.
Σε κάθε κοινωνία γνωρίζουμε ότι η ακμή του πολιτισμού της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικονομία της. Είναι ο άμεσος και ουσιαστικός παράγοντας που εξασφαλίζει την αυτονομία ενός κράτους –έθνους και καθορίζει και τις διπλωματικές συναλλαγές με άλλα κράτη και έθνη.
Άρα ο τρόπος παραγωγής της ,η διακίνηση των προϊόντων της ,η ανάπτυξη της βιο