Πολεμιστές…

Γράφει ο Θανάσης Νικολαίδης
ΚΑΤΙ τρέχει με τοφάρμακο και τους γιατρούς, τις εταιρείες, τους προμηθευτές και με τα…κόμματα. Κάτικινείται και δεν τους αρπάζεις εύκολα το πιάτο χωρίς να σου τρίξουν τα δόντια.
ΒΡΕΘΗΚΕ σ’ ένα κτήμαο άνθρωπος και είδε τον…προλετάριο σκαρφαλωμένο στην κερασιά. Τα μάζευε ένα-ένακι ως που να γεμίσει ο κουβάς κι απ’ τον κουβά τελάρα κι ύστερα το φορτηγό,είχε περάσει το 8/ωρο κι ήρθε η ώρα της αμοιβής του. Είκοσι οκτώ (28) ευρώ κιήταν ευτυχισμένος. Με ένα διάλειμμα για........ «ξηρά τροφή» κι ήταν χορτάτος.
ΣΤΗ συνέχεια και απόσύμπτωση, ο άνθρωπός μας-παρατηρητής βρέθηκε στο ιατρείο του γιατρού-συνταγογράφου.Με δυο (νόμιμα) βιβλιάρια στο χέρι και με το ρολόι να χρονομετράει τηναπασχόληση του γιατρού. Έκανε 2-3 λεπτά και οι λέξεις ήταν-δεν ήταν καμιάσαρανταριά. Τόσα ευρώ ήταν και η αμοιβή του! Λέξη και ευρώ και το λάπτοπ θα’βγαζε φωτιά, με τους άλλους στο σαλόνι. 20 ευρώ η επίσκεψη (μόνο γιασυνταγογράφηση) και η δεύτερη (στον ίδιο μήνα) 10 ευρώ. Δουλειά που θα τηνέκανε ΕΝΑΣ γιατρός ανά τετράγωνο, με ένα μεροκάματο καλό και όχι με το…κομμάτι.ΤΟ σύστημα άλλαξε(ΕΟΠΥΥ) και η «πλέρια» απελευθέρωση αγκάλιασε όλους τους γιατρούς-συνταγογράφους.Λιγότερη ανεργία, ωστόσο, το μεροκάματο κατά βούληση και το «σύστημα»κατά…διαβόλου. Και, βέβαια, το αποτέλεσμα της πρώτης μέρας ήταν ενθαρρυντικόκαι μόνο ένας γιατρός πιάστηκε στα πράσα να υπερσυνταγογραφεί. Ωστόσο, θαπεράσουν οι μέρες και οι μήνες, το…πάθος (ως δευτέρα φύσις) θα υπερνικήσει τονφόβο και ξανά προς τη…δόξα. Με το φαρμακάκι των 3.500 ευρώ για δήθεν(;) ψωρίασηνα καλύπτει την έρευνα των φαρμακοβιομηχανιών, τον φαρμακοποιό με τα (νόμιμα)ποσοστά του και τον προμηθευτή να πυκνώνει τις επισκέψεις των ιατρικώνεπισκεπτών. Πού; Στα ιατρεία. Πού αλλού! Στα σπίτια (κάποιων) γιατρών!!ΔΕΝ είναι τυχαίο τομέτωπο, η λύσσα των «πολεμιστών» και το τάιμιγκ. Ωστόσο, οι αντοχές, οι αντοχέςκαι η οικονομία μας έχουν τα όριά τους. Το ίδιο και το θράσος, σε καιρούςχαλεπούς. Με τους πολιτικούς να κοιμούνται αγκαλιά με το πολιτικό τους κόστοςστραγγαλίζοντας την αλήθεια, μη τους γύρει ανάποδα η ζυγαριά. Με τη μπόρα να’ρχεται κι εμάς χωρίς ομπρέλα. Στο σπίτι μας να καίγεται κι εμείς να τραγουδάμε.Θανάσης Νικολαΐδης