Η άλλη Ελλάδα που μας τιμά !

Γράφει ο Λεωνίδας Ορφανουδάκης
Κύριε Υπουργέ Παιδείας σαν ακαδημαϊκό δάσκαλο σας τιμώ και σας σέβομαι. Μεαυτό το θάρρος θα σας απευθύνω ένα ερώτημα και μια παράκληση . Όλοι εκείνοι πουπάνω στις εξέδρες των επισήμων αύριο ,θα επιζητούν να μοιραστούν με τους ηρωικούς αγωνιστές τις επανάστασης τιςαπονεμόμενες τιμές , πιστεύετε πως τις αξίζουν ; Μπορείτε με το χέρι στηνκαρδιά , να βεβαιώσετε τα παιδιά μας ότι δεν είναι αυτοί που ευθύνονται για τηνσημερινή ταπείνωση της πατρίδας και για τον αυριανό βέβαιο εξανδραποδισμό τωνιδίων των....... μαθητών και των άλλων συμπολιτών τους . Σας παρακαλώ Μην ζητήσετε απότους μαθητές μας, οι οποίοι ενδεχομένως έχουν άνεργους γονείς και πεινασμένααδέλφια στα σπίτια τους , να τιμήσουν εκείνους που νομοθετούν χωρίς λαϊκή εντολήτο άδικο και παράλληλα το ακαταδίωκτο για τις δικές τους ανομίες . Αξίζουνπιστεύετε εσείς οι τοιούτοι , (με την αρχαιοπρεπή έννοια του όρου) ,να τιμούνται παράλληλα με τους ήρωες των Εθνικών μαςαγώνων ! Οι μέρες είναι δύσκολες και τα αυτοκτονικά μέτρα που μας επιβάλλουν οιδανειστές μας δεν είναι εύκολο να υλοποιηθούν μέσα σε καθαρό δημοκρατικόπεριβάλλον και γι αυτό εγώ προβληματίζομαι και ψιλοκοσκινίζω τα πάντα . Έζησακαι τις τελευταίες ημέρες της χούντας του Παπαδόπουλου σαν δημοκρατία Μαρκεζίνηκαι μυρίζω ήδη στον αέρα την ίδια οσμή . Αν δεν είστε εντελώς βέβαιος , πουφυσικά δεν θα είστε , ότι τις θέσεις των τιμωμένων προσώπων στις εξέδρες τωνεπισήμων στις παρελάσεις , θα τις καταλάβουν άξια τιμής άτομα , μην υποχρεώσετετους μαθητές να τους τιμήσουν . Μην αναλάβετε αυτήν την μεγάλη ευθύνη .Μηνγίνετε ο υπεύθυνος για τις όποιες αναμενόμενες αντιδράσεις οι οποίες μπορεί ναυπερκαλυφθούν από προβοκάτσιες και να δρομολογήσουν ακόμα και ένα νέο Πολυτεχνείο.Είμαι ένας από τους λίγους που επιμένουν ακόμα και σήμερα να θυμούνταιπως το Πολυτεχνείο το 73 δεν έφερε τη Δημοκρατία αλλά την χούντα του Ιωαννίδηκαι τον Αττίλα στην Κύπρο ! Σαν παλιός Δάσκαλος ενοχλούμε όταν βλέπω τουςμαθητές να ασχημονούν στις Εθνικές παρελάσεις αλλά σαν Δημοκράτης θα πληγωθώπερισσότερο να δω αυτούς , τα ουσιαστικά αυριανά θύματα , να τιμούν τους θύτεςτους . Ποια ελπίδα θα είχε ένα Έθνος με μια υποταγμένη απ` αρχής νεολαία . Μηνβάλετε εμάς τους δασκάλους ούτε τουςμαθητές σε μια τέτοια δοκιμασία . Έλληνες άξιους τιμής μπορεί να μην βρίσκετεστο χώρο όπου από συνήθεια ή σκοπιμότητα τους αναζητούν αλλά αυτό δενσημαίνει πως δεν θα βρείτε χιλιάδες σε άλλους χώρους . Δοκιμάστε τους χώρους τωνεπιστημόνων των δασκάλων των μαθητών καιτων φοιτητών . Ψάξετε ανάμεσα σε βραβευμένους και καταξιωμένους στους χώρους τωνλογοτεχνών και των καλλιτεχνών και ακόμα ανάμεσα στους αθλητές και τους εθελοντέςκοινωνικού έργου για να μας εκπλήξετεευχάριστα με αυτή την άλλη Ελλάδα που μας τιμά και αξίζει να την τιμούμε γιατί μας δίνει ελπίδα .