Έχετε χρέος να κυβερνήσετε!

Γράφει ο ΕυθύλογοςΜπορεί ένα ικανό ποσοστό ψηφοφόρων να αδιαφορεί ή να χαίρεται με το μετεκλογικό μπάχαλο ή ακόμη να αισθάνεται «κομματική υπερηφάνεια» για τις «αμετακίνητες» θέσεις του κόμματος που ψήφισε. Υπάρχει όμως ένα πολύ μεγαλύτερο ποσοστό ψηφοφόρων που όχι μόνο δεν αδιαφορεί και δεν χαίρεται αλλά ανησυχεί γι’ αυτά που συμβαίνουν στο εσωτερικό και ντρέπεται γι αυτά που ακούγονται στο εξωτερικό εις...........
βάρος μας.
Πριν από οτιδήποτε άλλο πρέπει να καταλάβουμε ότι οι εκλογές δεν γίνονται ούτε για να προκύψει ακυβερνησία ούτε για να ερμηνεύει ο καθένας μας το εκλογικό αποτέλεσμα κατά το δοκούν, δίκην χρησμού.
Οι εκλογές γίνονται για να αναδείξουμε κυβέρνηση!
Γι αυτό και ήταν επίδειξη πολιτικού θράσους (με δεδομένη κατά προσέγγιση την δύναμη του κάθε κόμματος) η άρνηση συνεργασίας που διατυμπάνιζαν προεκλογικά οι λαλίστατοι αρχηγοί καθώς και η επιδίωξη της αυτοδυναμίας. [1]
Μόνον πολιτικά αστοιχείωτοι μπορούσαν να διεκδικούν αυτοδυναμία και μόνον διανοητικά καθυστερημένοι μπορούσαν να πιστεύουν την επίτευξή της.
Αλλά ακόμη κι αν δεχθούμε ότι η προεκλογική περίοδος επιτρέπει λεκτικές υπερβολές, φραστικές «ρουκέτες» και ασύστολα ψεύδη, (στην Ελλάδα ζούμε) η μετεκλογική κατάσταση που προκύπτει πολλές φορές, αλλάζει σε τέτοιο βαθμό το πολιτικό τοπίο, ώστε η εμμονή σε προεκλογικές ψηφοθηρικές κορώνες να αποτελεί καταστροφικό λάθος.[2]
Η κατάσταση της Ελλάδας σήμερα είναι τέτοια, που όλα τα κόμματα θα έπρεπε να έχουν σαν κύριο προεκλογικό τους σύνθημα το
«Θα συνεργαστούμε και με τον διάβολο ακόμη για το καλό της Ελλάδας».
Και εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα (με ευθύνη όλων των κομμάτων), «καλό» είναι ακόμη και το «μη χείρον».
Δεν είναι κατάλληλη η στιγμή ούτε για επίδειξη «πολιτικής πυγμής» για εσωτερική κατανάλωση, ούτε για προσπάθεια προσπορισμού κομματικών κερδών.
Άλλωστε κανένας πολιτικός σχηματισμός δεν είναι άμοιρος ευθύνης για την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η πατρίδα μας.
Ασφαλώς το μέγιστο ποσοστό των ευθυνών βαρύνει τα κόμματα που στήριξαν τις μεταπολεμικές κυβερνήσεις της Ελλάδας, αλλά και τα κόμματα που ποτέ δεν κράτησαν την κουτάλα της εξουσίας δεν υστερούν;
Δεν γνώριζαν το Δημόσιο Χρέος;
Αν δεν το γνώριζαν ήταν ανάξιοι για εκπρόσωποί μας.
Αν το γνώριζαν γιατί ποτέ δεν ενημέρωσαν τον ελληνικό λαό και γιατί πλειοδοτούσαν σε όλα τα μαξιμαλιστικά αιτήματα των υψηλόμισθων εργαζομένων και αργόμισθων;
Γιατί υιοθετούσαν κάθε προκλητική κινητοποίηση;
Δεν γνώριζαν ότι κάθε ώρα εργασίας που χάνεται, είναι ζημιογόνα για την εθνική οικονομία;
Δεν γνώριζαν ότι οι αποκλεισμοί λιμανιών, οι καθημερινές πορείες και οι βανδαλισμοί καταστρέφουν τη χώρα;
Δυστυχώς «Ουδείς αθώος του αίματος της Ελλάδας».
Είναι υποκρισία το όψιμο ενδιαφέρον των πολιτικών για τους μη προνομιούχους και για τους άνεργους αλλά και για την αξιοπρέπεια της χώρας μας στο εξωτερικό. Όποιος ενδιαφέρεται για την αξιοπρέπεια της πατρίδας του δεν την φέρνει με