Είναι ωραίο να μην είσαι Ολυμπιακός!

Ξεκινάω με μια βασική αρχή,στην απόδειξη της οποίας θα προχωρήσω παρακάτω:Δεν γίνεται ένα πρωτάθλημα να είναι τίμιο,όταν σε αυτό συμμετέχει ο Ολυμπιακός.

Η απόδειξη αυτής της αρχής,μπορεί να γίνει σε 2 σκέλη. Αρχικά θα πρέπει να φανεί η μη τιμιότητα του Ολυμπιακού σε κάθε περίπτωση. Από το 1996 και μετά ο Ολυμπιακός

έχει κατακτήσει τα 13 από τα 15 πρωταθλήματα που διεξήχθησαν. Αν μου επιτρέπετε,εγώ τα μετράω σαν 12 καθώς το ένα μπήκε από την πλαϊνή πόρτα και αναφέρομαι στον τίτλο που πάρθηκε μετά την δικαίωση από την προσφυγή με την Καλαμαριά. Και τα 12 δεν είναι καθαρά και τα έκλεψε από τις άλλες ομάδες,κυρίως δε από τον Παναθηναϊκό.

Προσπερνάμε στα γρήγορα το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός τερμάτισε στην 3η θέση και κάτω,στις 6 από τις 12 περιπτώσεις,προσπερνάμε και το γεγονός ότι σε 2-3 από αυτά η διαφορά του Ολυμπιακού από τον δεύτερο Παναθηναϊκό ήταν πάνω από 10 βαθμούς,βάζουμε και τα παραρτήματα σαν καθοριστικό παράγοντα στα υπόλοιπα και προκύπτει εύκολα το αποτέλεσμα που αναφέρουμε στην αρχή.

Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο που δείχνει ότι είναι αδύνατο ένα πρωτάθλημα να είναι τίμιο και να το κατακτήσει ο Ολυμπιακός είναι οι ευρωπαϊκοί αγώνες. Μερικοί που δεν χειρίζονται καλά την Ελληνική,θεωρούν ότι με τον όρο "ευρωπαϊκούς αγώνες" θα πρέπει να μετράμε και τα εντός έδρας ματς. Λάθος. Για αυτό λέγονται ευρωπαϊκοί,επειδή παίζεις σε γήπεδα της Ευρώπης και εκτός Ελλάδος. ’ρα ξεμπερδεύουμε εύκολα με αυτούς που μιλάνε για 6 στην Λεβερκούζεν, 5 στην Μπενφίκα, 4 στη Χέρτα, 3 στη Γαλατά, 3 στην Βέρντερ, νίκες με Αρσεναλ, Λίβερπουλ, Ρεάλ (και ό,τι άλλο μου διαφεύγει), πετάμε τον τραγικό συντελεστή αυστηρά στα εκτός έδρας παιχνίδια και καταλήγουμε και πάλι στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Το τρίτο στοιχείο έχει να κάνει με τυχόν νίκες του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα. Κέρδισε ενώ έπαιξε καλά; Ο αντίπαλος είναι παράρτημα. Κέρδισε ενώ έπαιξε μέτρια; Ήταν στημένο. Δεν κέρδισε άσχετα με το πως έπαιξε; Τότε έπεσε μια αχτίνα αλήθειας πάνω μας ή βοήθησε τον νικητή με δόλιο σκοπό.

Το δεύτερο σκέλος της βασικής αρχής που οφείλουμε να αποδείξουμε έχει να κάνει με το γεγονός ότι η μη εντιμότητα του Ολυμπιακού (η οποία αποδείχθηκε στις παραπάνω παραγράφους) έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με την εντιμότητα των υπολοίπων.

Και εδώ έρχεται και δένει ο τίτλος του άρθρου. Εμείς οι φίλοι του Ολυμπιακού που ζούμε και υπάρχουμε ανάμεσα στους υπόλοιπους φιλάθλους,έχουμε να κατηγορήσουμε την ομάδα μας και να απολογηθούμε μόνο.

’λλωστε όταν δηλώνεις φίλος του Ολυμπιακού και εκ φέρεις άποψη,σημαίνει ότι διαβάζεις ευλαβικά τις αντίστοιχες οπαδικές εφημερίδες.Αυτό αποδεικνύεται μαθηματικά,καθώς αν στο σύνολο 500.000 φίλων του Ολυμπιακού στην Ελλάδα,οι 50.000 διαβάζουν τις εν λόγω εφημερίδες,τότε το 10% που προκύπτει σαν ποσοστό αναγνωσιμότητας είναι αρκετό για να εντάξει τους πάντες μέσα.Επίσης σημαίνει ότι είσαι και φίλος επεισοδίων στις εξέδρες αλλά και εκτός γηπέδων,γεγονότων που δεν συνάδουν με τον αθλητισμό,αλλά που δυστυχώς συμβαίνουν αποκλει