Το πείραμα της Αργεντινής...

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ?
Μια δεκαετία μετά τη χρεοκοπία της Αργεντινής, ο Γιώργος Αυγερόπουλος επιστρέφει με τον «Εξάντα» του, καταγράφοντας σε ένα διπλό ντοκιμαντέρ όσα συνέβησαν τότε, αλλά και τη σημερινή οικονομική, πολιτική και κοινωνική κατάσταση στη χώρα.
Ο τίτλος του ντοκιμαντέρ, το πρώτο μέρος του οποίου μεταδίδεται σήμερα από τη ΝΕΤ στις 22.00 (και το δεύτερο θα προβληθεί στις 30 Μαρτίου), είναι «Το πείραμα της Αργεντινής». Το αποψινό επεισόδιο μας γυρνάει μια δεκαετία πίσω, τον Δεκέμβριο του 2001. Η Αργεντινή, μία από τις πλουσιότερες οικονομίες στο παρελθόν, έχει χρεοκοπήσει με τη «βοήθεια» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Η κυβέρνηση παραιτείται και ο πρόεδρος της χώρας, Φερνάρντο δε λα Ρούα, διαφεύγει από το προεδρικό Μέγαρο με ελικόπτερο, μέσα στη θύελλα του οργισμένου λαού που συγκρουόταν με την αστυνομία, λεηλατούσε σουπερμάρκετ και φώναζε μαζικά «να φύγουν όλοι»! Ηταν το τέλος ενός φιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου διάρκειας 10 ετών, που άφησε πίσω του 35 νεκρούς (δολοφονημένους από την αστυνομία και τους ιδιωτικούς φρουρούς των τραπεζών), 30.000 «παράπλευρες απώλειες» (ανθρώπους που αυτοκτόνησαν ή υπέστησαν καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια) και περίπου 20 εκατομμύρια ανθρώπους (πάνω από το 50% του πληθυσμού) βουτηγμένους στη φτώχεια, την απόγνωση και τη μιζέρια.

Η Αργεντινή ξεπούλησε σχεδόν τα πάντα, αλλά τελικά κατέρρευσε. Κι επειδή κι εμείς ετοιμαζόμαστε να κάνουμε τα ίδια, ο συγγραφέας Εδουάρδο Γαελάνο επισημαίνει: «Προσέξτε, συμπεριφέρονται όπως οι μαφιόζοι. Απάγουν ολόκληρες χώρες. Πληρώνονται τα λύτρα, αλλά δεν επιστρέφουν πίσω τα θύματα...».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΕΔΟΥΑΡΔΟ ΓΑΕΛΑΝΟ ΕΔΩ πηγή: Ελευθεροτυπία, ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μ. ΠΕΤΡΟΥΤΣΟΥ / Σ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ / Δ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ



Στην Αργεντινή έγινε ένα οικονομικό πείραμα από το Δ.Ν.Τ. και την παγκόσμια οικονομική εξουσία, το οποίο απέτυχε. Τί πιστεύετε για τις οικονομικές κρίσεις που ζει η Λατινική Αμερική και όλος ο κόσμος;
Υπάρχει ένα παγκόσμιο σύστημα εξουσίας, που όταν εγώ ήμουν μικρός το έλεγαν καπιταλισμό, ενώ τώρα το αποκαλούν οικονομία της Αγοράς. Έχει επίσης κι άλλα καλλιτεχνικά ονόματα. Αλλά το κύριο χαρακτηριστικό του είναι ότι κοινωνικοποιεί τις απώλειες και ιδιωτικοποιεί τα κέρδη. Έτσι λοιπόν, αυτό το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας κάθε λίγο καιρό, κάθε λίγα χρόνια, επιβάλλει νέες λιτότητες, σφίγγοντας τις βίδες για να αποτελειώσει όλα όσα αντιτίθενται στο βασικό νόμο του συστήματος: Ιδιωτικοποίηση των κερδών και κοινωνικοποίηση των ζημιών.

Θυμάστε κάτι από το 2001 στην Αργεντινή;
Στην Αργεντινή εφαρμόστηκε πολύ σκληρά η πολιτική των υποχρεωτικών ιδιωτικοποιήσεων, σε όλους τους κερδοφόρους τομείς. Θυμάμαι για παράδειγμα, ταξίδευα με την Aerolineas Argentinas, η οποία τότε ήταν μια από τις καλύτερες εταιρίες του κόσμου. Την ιδιωτικοποίησαν για να τη δολοφονήσουν, για να την εξοντώσουν. Για να μπορέσουν να βγάλουν όφελος διαμέσου των ιδιωτικών επενδύσεων κι ό,τι αυτό συνεπάγεται,