Των εκλογών τα πάθη

του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη

Η εβδομάδα που διανύουμε, η Μεγάλη Εβδομάδα των παθών του Ιησού Χριστού, ανεξάρτητα από το αν είναι κάποιος θρησκευόμενος ή αγνωστικιστής, είναι μια εβδομάδα πλήρης νοημάτων.
Ο εορτασμός των παθών της Αναστάσεως του ιδρυτή της Χριστιανικής Εκκλησίας σηματοδοτεί για τους πιστούς τη θυσία της ενσαρκωμένης Αλήθειας, την υπέρτατη θυσία για τη σωτηρία του κόσμου.

Για τους άθεους ή τους αγνωστικιστές είναι ένα ακόμη επεισόδιο στην ιστορία της ανθρώπινης σκέψης που έχει τις απαρχές του στο Διόνυσο, τον Προμηθέα και τα Ορφικά μυστήρια, όπως απέδειξε

ο μέγιστος των ελλήνων θρησκειολόγων Λεκατσάς, αυτή η ευγενική και παραγνωρισμένη μορφή της σύγχρονης ελληνικής γραμματείας.

Ο βαθύς συμβολισμός των παθών, το αναστάσιμο μήνυμα της ελπίδας, από κοινού με τη κατανυκτική διάθεση του μεγαλύτερου τμήματος του πληθυσμού που, τουλάχιστον, τις ημέρες αυτές, συμμετέχει ενεργά στις εκκλησιαστικές λειτουργίες και τελετές στην επικράτεια, δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα, συνδέοντας το παρόν με το παρελθόν και υποχρεώνοντας τον άνθρωπο να αναλογιστεί έστω και για λίγο το εφήμερο της ύπαρξης, τα πάθη της βιωτής, αλλά και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

Φέτος η Μεγάλη Εβδομάδα συμπίπτει κατά ένα απόλυτα τραγικό τρόπο, - με την αρχαιοελληνική σημασία της λέξης, - με την ανακοίνωση των υποψηφίων για τις ευρωεκλογές από τα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας. Διαβάζοντας τα ονόματα που προκρίνονται ως εκπρόσωποι της κοινωνίας στο Ευρωκοινοβούλιο, ο προσεκτικός, νηφάλιος και απροκατάληπτος αναγνώστης το μόνο που έχει να αναρωτηθεί είναι: αυτοί είναι ο ανθός του έθνους; Αυτή είναι η Α' εθνική των υποψηφίων ευρωβουλευτών, τα μέλη της οποίας, (όσα εκλεγούν) θα λάβουν μέρος και θα επηρεάσουν τις σοβαρές διεργασίες που θα γίνουν τα επόμενα χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

Η παράδοση που θέλει το Ευρωκοινοβούλιο ως τόπο αναψυχής πολλών, ως τόπο «εξορίας» άλλων και ως τόπο αποστράτευσης κάποιων τρίτων, συνεχίζεται με δόξες και τιμές και σε αυτές τις εκλογές. Θα είχε ενδιαφέρον, για παράδειγμα, να μάθουμε ποιες ξένες γλώσσες μιλούν πολλοί από τους επίδοξους ευρωβουλευτές, ενώ μια ματιά στα βιογραφική σημειώματα πολλών πείθουν και τον πλέον κακόπιστο πως πολλοί από αυτούς έχουν εργαστεί μόνο σε κομματικούς μηχανισμούς και επιτελεία.

Οδεύοντας προς τις ευρωεκλογές και παρόλο που η προεκλογική εκστρατεία δείχνει να έχει επικεντρωθεί μόνο στα πρόσωπα των υποψηφίων, δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε την παντελή απουσία προτάσεων για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού κανένα κόμμα δε δείχνει διατεθειμένο να μας αναλύσει το πώς φαντάζεται την Ευρώπη, τη θέση και το ρόλο της χώρας μας σε αυτή. Προφανώς, το απατηλό και ανιστόρητο δίλημμα: Μνημόνιο - Αντιμνημόνιο, θα πρέπει να συνεχιστεί με κάποια άλλη παραπλανητική σοφιστεία, η οποία θα απομακρύνει από το δημόσιο διάλογο κάθε σοβαρή συζήτηση για αυτά τα ζητήματα. Η βαλκανική επαρχιακή νοοτροπία δείχνει να κερδίζει για άλλη μια φορά και να επιβάλει τη δική της ατζέντα.

Η Μεγάλη Εβδομάδα των παθών θα τελειώσει με την Ανάσταση. Δεν είναι όμως τόσο σίγουρο ότι τα πάθη της ελληνικής κοινωνίας θα τελειώσουν την ημέρα των ευρωεκλογών. Η αέναη αναπαραγωγή του ίδιου φθαρμένου μοντέλου και των ίδιων φθαρμένων προσώπων, εν πολλοίς, δείχνουν πως το παλιό αντιστέκεται με νύχια και με δόντια και πως το καινούριο δεν έχει ακόμη συγκεντρώσει την κρίσιμη μάζα ισχύος για να αλλάξει τα πράγματα.