H νέα ευλογημένη γενιά της Κολομβίας αποδίδει φόρο τιμής στον Εσκομπάρ

Του Διονύση Δελλή

Το ποδόσφαιρο στην Λατινική Αμερική, είναι η Βραζιλία. Και η Αργεντινή. Και όσο χώρο τέλος πάντων αφήνει αυτό το δίδυμο γιγάντων; Αναλογεί στην Ουρουγουάη.

Έχουν κατακτήσει τα 37 από τα 43 Κόπα Αμέρικα (με την Ουρουγουάη να είναι πρώτη με 15τ τίτλους), έχουν κερδίσει τα 9 από τα 20 Παγκόσμια Κύπελλα (και φυσικά είναι τα μοναδικά 9 που πανηγυρίστηκαν από ομάδα εκτός Ευρώπης). Δεν χωρά αμφισβήτηση λοιπόν για αυτή την αιώνια τρόικα. Ανοίγει όμως με ενδιαφέρον μια διαφορετική συζήτηση του παρόντος και του μέλλοντος. Για την μοναδική Εθνική ομάδα, που έχει την ευκαιρία να μπει έστω για λίγο σφήνα στα πόδια τους.

Την προσεχώς υπερδύναμη Κολομβία. Και την πιο ευλογημένη «φουρνιά» ποδοσφαιριστών που είδαν ποτέ οι Καφετέρος. Το καλοκαίρι στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, έλαμψε το άστρο του Χαμές Ροντρίγκες που με 80 εκατ ευρώ έγινε το νέο μεγάλο αστέρι της βασίλισσας Ρεάλ Μαδρίτης. Το καλοκαίρι μπορεί να έχασε λόγω τραυματισμού την ίδια διοργάνωση ο Ρανταμέλ Φαλκάο αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να μεταπηδήσει από τη Μονακό στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Το καλοκαίρι δεν έφυγε από την Φιορεντίνα ο Γκιγιέρμε Κουαρδάδο αλλά μοιάζει θέμα χρόνου να βρεθεί και εκείνος σε μια ομάδα επιπέδου Μπαρτσελόνα ή Ρεάλ. Και χθες το βράδυ; Ήρθαν και τα επόμενα. Τα πρώτα μηνύματα εν όψει Γενάρη. Το «πακέτο» της Πόρτο. Ο Τζάκσον Μαρτίνεζ με τον Χουάν Κιντέρο. Πόσα προσφέρει η Άρσεναλ για να τους αποκτήσει μαζί τον Γενάρη; Η πρόταση της ξεκινά από τα 75 εκατ ευρώ. Και λογικά θα ανέβει και άλλο προκειμένου να προκύψει deal. Μέσα λοιπόν σε λίγους μήνες μια χώρα που δεν έχει ζήσει ποτέ ξανά τέτοιες... πιένες, θα βρεθεί με πέντε σούπερ-σταρ. Και έχοντας ήδη μια πάρα πολύ καλή εθνική ομάδα, που λογικά μέχρι το 2018 και το Μουντιάλ της Ρωσίας θα έχει φτάσει στα καλύτερα της.

Τι λένε οι πιθανότητες; Ότι αυτή η «φουρνιά» μπορεί να πάει την Κολομβία εκεί που δεν έφτασε ποτέ ξανά. Είκοσι χρόνια μετά την ομάδα του 1994 με Ρινκόν, Ασπρίγια, Βλαντεράμα και άλλους σπουδαίους παίκτες που πήγαν φαβορί στο Μουντιάλ των ΗΠΑ και όχι μόνο απέτυχαν παταγωδώς αλλά που μιας και τους διάλεξε η μοίρα «σημάδεψαν» για πάντα το εθνικό ποδόσφαιρο της χώρας τους.

Είναι 22 Ιουνίου 1994 και η Κολομβία αντιμετωπίζει τις ΗΠΑ, σε ένα ματς που οι ελπίδες των «φιλοξενούμενων» για διάκριση ξεχειλίζουν. Είναι η ημέρα που ο Αντρές Εσκομπάρ κάνει το «έγκλημα» και σκοράρει αυτογκόλ. Η Κολομβία χάνει το ματς και αποκλείεται από τη συνέχεια της διοργάνωσης. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 2 Ιουλίου, ο Εσκομπάρ γαζώνεται από σφαίρες σε κάποιο πάρκινγκ. Δράστης ένας bodyguard κάποιου βαρόνου ναρκωτικών, ο οποίος -σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή- είχε χάσει πολλά χρήματα σε παράνομο στοίχημα για το εν λόγω ματς. Αυτή η δολοφονία ήταν που άλλαξε τα πάντα στο ποδόσφαιρο της χώρας.

Οι διαμαρτυρίες του κόσμου και η απόφαση της κυβέρνησης να διώξει από το ποδόσφαιρο τα κεφάλαια που προέρχονται από τα ναρκωτικά (τουλάχιστον στο βαθμό που είναι δυνατόν) φέρνει μια πρόσκαιρη πτώση στην ποιότητα του αθλήματος στη χώρα, αλλά βάζει τις βάσεις για ένα πιο υγιές μελλοντικό χτίσιμο. Αυτό που σήμερα δημιουργεί... ουρανοξύστη στο υψηλότερο επίπεδο του ποδοσφαίρου.

Αν ζούσε ο Αντρές Εσκομπάρ θα ήταν σήμερα 47 χρονών. Και θα καμάρωνε για τα... παιδιά του. Για εκείνα που δημιουργούν μια τόσο διαφορετική αλλά και τόσο υγιή προσδοκία στον κόσμο του football.