Τα θρύψαλλα της "βιτρίνας" και της φούσκας

Όλο για μαύρες τρύπες στα ταμεία του κράτους  ακούμε λοιπόν και για νέες αστοχίες και και και... Και έχουμε βαρεθεί καθώς έχουν έρθει οι τροϊκανοί να μας φορέσουν το νέο κουστουμάκι αν και βλέπω ότι υπάρχει πίεση και από εμάς αυτή την φορά, να δούμε μέχρι που όμως θα τραβήξουμε το σχοινί και εμείς.

Καθώς και ο Στουρνάρας είχε μια κόντρα με τους τροϊκανούς και τα μεγάλα στελέχη της κυβερνητικής συμμαχίας βάζουν κόκκινες γραμμές αλλά και ο ίδιος ο πρόεδρος της Δημοκρατίας μίλησε για οριακές καταστάσεις

με την έννοια ότι δεν αντέχει άλλο ο λαός που έφτασε στα όριά του. Πάντως πολύ φοβάμαι ότι στο τέλος πάλι θα έχουμε οριζόντιες περικοπές στα γνωστά θύματα για να πάρει η Τρόικα αυτό που θέλει.

Από εκεί και πέρα όμως πρέπει να πάρουμε και εμείς ντε και καλά όπως σωστά επιμένει και ο Βενιζέλος, την επιμήκυνση, ειδάλλως αντίο ζωή... Και να δούμε τι επιμήκυνση θα είναι αυτή και να δούμε πόσα χρόνια, με τι άλλο θα συνοδεύεται και κυρίως μην γίνει πραγματικότητα αυτό που ακούω ότι θα μας δώσουν επιμήκυνση αλλά με ορυμαγδό και ομοβροντία νέων μέτρων για να κόψουν τον τσαμπουκά άλλων ευρωπαίων που μπορεί να ζητήσουν επίσης διευκολύνσεις.

Δεν θέλω να το πιστεύω το σενάριο αυτό γιατί είναι δεδομένο ότι ο λαός δεν αντέχει άλλα μέτρα και δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει άλλη κυβέρνηση να περάσει στο μέλλον και νέα ανάλογα μέτρα ακόμα και αν έρθει η ίδια η Μέρκελ εδώ να τα ζητήσει.

Πάντως το μεγάλο λάθος όλων των κυβερνήσεων και των τροϊκανών δεν είναι άλλο από την "τρύπια" ανάπτυξη που είχε η χώρα μας την τελευταία 10ετία. Καμία πραγματική ανάπτυξη δεν υπήρχε, καμία σοβαρή ανάπτυξη. Η όποια ανάπτυξη ήταν προϊόν κατανάλωσης αλλά εδώ έχει ενδιαφέρον να δούμε ποιάς κατανάλωσης.

Όπως έχουμε και οι ΗΠΑ στηρίζονται στην εγχώρια βασικά κατανάλωση και το 70% σχεδόν του ΑΕΠ τους τροφοδοτείται από αυτή και γι αυτό κόβουν συνέχεια χρήμα και με κάθε τρόπο στηρίζουν την ροή χρήματος μέσα από το τραπεζικό σύστημα για καταναλωτές και επιχειρήσεις.

Και η κατανάλωση φέρνει κέρδη στις εταιρείες, μειώνεται η ανεργία, κινείται το χρήμα, εισπράττει το κέρδος. Βέβαια εκεί κουτσά στραβά χαλάνε τα λεφτά που παράγουν, που βγάζουν νόμιμα οι πολίτες.

Στην Ελλάδα έχουμε δει που στηρίχθηκε αυτό το καταναλωτικό θαύμα; Πως έγινε το θαύμα να γεμίσουμε με Πόρσε στα χωριά και να είμαστε αναλογικά πρώτοι στον κόσμο σε πανάκριβα αυτοκίνητα, πως έγινε οι έλληνες να είναι οι πρώτοι σε διακοπές στην Ευρώπη;

Πήγαινες στο Μιλάνο και το Παρίσι και νόμιζες ότι βρίσκεσαι στο Σύνταγμα. Ακόμα και το Ντουμπάι το είχαν κάνει δρομολόγιο για καλοκαιρινό νησί... Η δε Κωνσταντινούπολη ήταν Κολιάτσου - Σύνταγμα με το τρόλεϊ.

Και όλοι ρώταγαν που βρίσκουν τα λεφτά οι Έλληνες; Πως η μέση οικογένεια είχε δύο και τρία αυτοκίνητα; Πως η μισή Ελλάδα είχε και ένα εξοχικό όταν στο εξωτερικό καλά καλά δεν έχουν σπίτι και αν έχουν το αποπληρώνουν για όλη τους την ζωή! Πως κάθε μέρα τα μπουζούκια ήταν γεμάτα λες και ήταν απλά καφετέριες!

Πως στις καφετέριες αντί