«Ρολάρει ο Παναθηναϊκός, πειστικός ο Ολυμπιακός»

Η πρεμιέρα του Top-16 της Ευρωλίγκα έβαζε από πολύ νωρίς τις ελληνικές ομάδες σε σπουδαίες δοκιμασίες. Ο Ολυμπιακός ανταποκρίθηκε στην πρώτη του πρόκληση στο «λάκκο των λεόντων», υποτάσσοντας με 74-62 την Μπαρτσελόνα, ενώ ο Παναθηναϊκός δεν τα κατάφερε στην Κωνσταντινούπολη, ηττώμενος μεν με 82-75 από την Φενέρμπαχτσε, παρουσιάζοντας δε άκρως ανταγωνιστικό πρόσωπο απέναντι ένα πληρέστατο

ρόστερ. Ποια είναι, λοιπόν, τα μηνύματα που αφήνει το 2015 για τους δύο εκπροσώπους μας, εν όψει της συνέχειας στον νέο χρόνο; Ποια πορεία δείχνουν να διαγράφουν τη δεδομένη στιγμή;

Ο Βασίλης Φραγκιάς, αναλύει στο Basketblog.gr τους πρώτους αγώνες των δύο «αιωνίων» και στέκεται σε όσα προβλήματα έχουν κληθεί να αντιμετωπίσουν μέχρι σήμερα. Αναφέρεται στην άμεση ανάγκη κάλυψης των «χτυπητών» αδυναμιών των «πρασίνων», σημειώνοντας δε την πρόοδο που έχουν πραγματοποιήσει ειδικά στις εξορμήσεις τους μακριά από το ΟΑΚΑ, ενώ θεωρεί ενδεικτική μίας λαμπρής πορείας στη συνέχεια, τη μέχρι τώρα παρουσία των «ερυθρολεύκων».

«Ο Παναθηναϊκός μπορεί να έφτασε με μερικές δυσκολίες στο Top-16, αλλά νομίζω ότι είχε μπροστά του μία πολύ μεγάλη ευκαιρία για το «διπλό» στην Κωνσταντινούπολη. Έδειξε να είναι ικανός να τη διεκδικήσει μέχρι το τέλος και, αν εξαιρέσουμε τον παράγοντα μερικών περίεργων σφυριγμάτων που έγειραν κάπως την «πλάστιγγα» υπέρ της Φενέρμπαχτσε, θα μπορούσε να τα είχε καταφέρει. Η εικόνα του, όμως, νομίζω ότι είναι προβληματική, εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από τον αρχηγό του λόγω της ενέργειας που περνά στους συμπαίκτες του, ενώ είναι φανερό εδώ και καιρό ότι χρειάζεται ενίσχυση. Ουσιαστικά, στον όμιλό του θα κριθεί μεταξύ του ιδίου, της Φενέρ, της Εφές και της Λοκομοτίβ Κουμπάν η κατάταξη στις θέσεις πρόκρισης και για να πάρει πλεονεκτική θέση, οφείλει σε δύσκολες βραδιές όπως εκείνη της πρεμιέρας στην Κωνσταντινούπολη, να διαθέτει μεγαλύτερο βάθος στις επιλογές του. Χθες (30/12), για παράδειγμα, ο Μποχωρίδης έλειπε και ο Καλάθης είχε πάνω του πολύ μεγάλη πίεση, από τη στιγμή που ο Διαμαντίδης τραυματίστηκε. Ο Παππάς είχε καλή παρουσία, κατεβάζοντας με επιτυχία την μπάλα και βοηθώντας στο να υπάρξουν λύσεις σε αυτό τον τομέα, αλλά δεν είχε τη δυνατότητα να το κάνει με την ίδια συνέπεια για πολλή ώρα, καθώς προέρχεται από διάστημα μεγάλης αποχής από τα παρκέ. Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, χρειάζεται προσθήκη παίκτη ή παικτών, και ιδιαίτερα στη θέση «5», για το πρόβλημα της οποίας έχουν γίνει πολλές αναλύσεις με έμφαση στα αργά πόδια του Ραντούλιτσα, μιας και δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει στη συνέχεια παιχνίδια που είναι στα μέτρα του. Θα είναι μεγάλη βοήθεια, θεωρώ, να υπάρχει ένας αθλητικός ψηλός μεταξύ των θέσεων «4» και «5», ώστε να χρησιμοποιείται σε αυτές ανάλογα με τις συνθήκες του αγώνα. Ο κύριος Τζόρτζεβιτς και η διοίκηση, ασφαλώς, γνωρίζουν καλύτερα τις ανάγκες της ομάδας σε αυτό το κομμάτι και το αν κυκλοφορεί κάποιος αξιόλογος παίκτης στην αγορά.

Το θετικό είναι ότι έχει αρχίσει να ρολάρει στα εκτός έδρας παιχνίδια του, κάτι που φάνηκε σε εκείνα που όφειλε οπωσδήποτε να κερδίσει, με αντιπάλους την Καρσίγιακα και τη Ζαλγκίρις. Εκείνα τα δύο ματς μπορούν να γίνουν «οδηγός» για να ξεπεραστεί η αρνητική εικόνα που εμφανίζει τα τελευταία χρόνια η ομάδα, όταν φεύγει από το ΟΑΚΑ. Η λογική του ομίλου, όπου βρίσκεται, λέει ότι για να προκριθεί αλλά και να διεκδικήσει ένα καλό πλασάρισμα, θα χρειαστεί το λιγότερο εννέα νίκες. Μπορεί να τις πετύχει αρχικά διατηρώντας την έδρα του ή παίρνοντας τουλάχιστον τα έξι από τα επτά παιχνίδια, κι έπειτα οφείλει σε 2-3 επισκέψεις του να θυμηθεί το τι παρουσιάζει στο ΟΑΚΑ, προκειμένου να είναι μέσα στο «κόλπο» για το πλεονέκτημα έδρας.

Ο Ολυμπιακός, με τη σειρά του, έχει περάσει από «σαράντα κύματα», καθώς ήταν πολλά τα προβλήματα τραυματισμών που αντιμετώπισε. Πήρε σωστά σε αυτή την χρονική περίοδο παίκτη, για να καλύψει το κενό που αφήνει ο Λοτζέσκι συμπληρώνοντας την περιφέρεια και δίνοντας τη δυνατότητα σε παίκτες που μπορούν να παίξουν μία θέση παραπάνω, να το πραγματοποιήσουν. Ο Στρόμπερι μπορεί να μεταβεί στο «3» και ο Παπαπέτρου στο «4», ώστε να υπάρξουν λύσεις από το ήδη υπάρχον ρόστερ της ομάδας σε αυτές τις θέσεις.

Στο Top-16 ξεκίνησε ιδανικά απέναντι σε μία ομάδα που είναι από τα φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου, με τον Σπανούλη μάλιστα να έχει αρχίσει να βρίσκει, όπως είναι λογικό, τα «πατήματά» του. Όλοι γνωρίζουμε τι προσφέρει στην ομάδα του ο αρχηγός της, όταν βρίσκεται σε καλή κατάσταση και μαζί με τη λογική που ακολούθησε ο κύριος Σφαιρόπουλος στην απόκτηση περιφερειακού παίκτη, μπορεί να δημιουργηθούν οι συνθήκες για ένα σύνολο που θα διεκδικήσει το πλασάρισμά του στις πρώτες δύο θέσεις ενός σκληρού ομίλου. Η ομάδα στηρίχθηκε εν πολλοίς στην ομοιογένειά της, παρότι το 50% του ρόστερ της είχε διαφοροποιηθεί και ο τραυματισμός του Γιανγκ ήταν ένα σοβαρό «πλήγμα». Καταφέρνει, όμως, να βρει το ρυθμό της και το πιο πιθανό είναι να περιοριστούν οι ατυχίες με τους τραυματισμούς της, καθώς το να πάθουν κάποια ζημιά εκ νέου οι ίδιοι παίκτες, θα είναι μία φοβερή ατυχία. Έχει ξεκινήσει, πάντως, πολύ πειστικά τη σεζόν και το μέλλον της δείχνει αισιόδοξο, αν και το θέμα της τελικής κατάταξης δεν είναι σε καμία περίπτωση εύκολο, αφού έχει μπροστά της κρίσιμους αγώνες με σπουδαίους αντιπάλους που διαθέτουν πλούσια ρόστερ. Κι όλα αυτά, ακολουθώντας πιστά ένα πλάνο που τείνει να μετεξελιχθεί σε «σχολή Ολυμπιακού» υπό μία έννοια, καθώς πρόκειται για μία άμυνα που σε βγάζει εκτός ρυθμού όπως έγινε με την Μπαρτσελόνα, ενώ του δίνει τη δυνατότητα να τρέξει στο ανοικτό γήπεδο. Κατά τη γνώμη μου, έστω κι αν είναι σε ένα εξαιρετικά δύσκολο όμιλο, μπορεί να κοντράρει και να υπερκεράσει τα υψηλά «εμπόδια» που θα βρει μπροστά του».