Η παρατεταμένη αδικία κατά του Πεδουλάκη

Παρακολούθησα με πολλή προσοχή τις δηλώσεις του Αργύρη Πεδουλάκη μετά το ευρωπαϊκό ντέρμπι Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ και ομολογώ πως δεν περίμενα να μετατρέψει τη συνέντευξη Τύπου σε... εξομολόγηση! Ηταν, όμως, η ευκαιρία του και την εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο.

Εχω την πεποίθηση ότι αν ο 50χρονος κόουτς κρατούσε για ακόμη

μια φορά «φυλακισμένες» τις σκέψεις του, θα έσκαγε! Θα τον έπνιγε η αδικία, γιατί αυτή είναι η κατάσταση που βιώνει στον Παναθηναϊκό, από την πρώτη στιγμή, που ανέλαβε το πηδάλιο ενός πολύ «δύσκολου» καραβιού. Μια παρατεταμένη αδικία από εχθρούς και κυρίως φίλους.

Εχθρούς, αντιφρονούντες, που για οπαδικούς λόγους δεν τον συμπαθούν ή δεν τον εκτιμούν, και αυτό είναι θεμιτό στον επαγγελματικό αθλητισμό, συμβαίνει στις πιο προηγμένες χώρες, πόσω μάλλον στην Ελλάδα του αβυσσαλέου φανατισμού μεταξύ των «αιωνίων». Και φίλους, του Παναθηναϊκού, που αρνούνται να αποδεχτούν ότι το ρόστερ, οι ηλικίες και τα σοβαρά προβλήματα τραυματισμών (κυρίως του Ούκιτς) δεν επιτρέπουν στους Πράσινους να αποδώσουν το επιθετικό «showtime» των Λέικερς τη δεκαετία του '80.

«Δεν έχουμε βαφτίσει mind games την άμυνα, αλλά το διάβασμα του παιχνιδιού. Ούτε οι διαιτητές φταίνε, ούτε άλλα πράγματα, καταρρίφθηκαν όλα. Σεβόμαστε όλες τις ομάδες στις δηλώσεις μας. Πλέον απαιτούμε και εμείς τον ανάλογο σεβασμό», ήταν το ξεκάθαρο μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση του έμπειρου κόουτς, ο οποίος αν έχει ενοχληθεί με κάτι, τον τελευταίο 1,5 μήνα, κατά τον οποίο ο Παναθηναϊκός κατάφερε να κερδίσει τον Ολυμπιακό στο ίδιο γήπεδο μεν, αλλά σε τρεις διαφορετικές διοργανώσεις (Κύπελλο, Πρωτάθλημα, Top16), είναι η κριτική σχετικών και ασχέτων για την άμυνα του Παναθηναϊκού στον Βασίλη Σπανούλη.

Προ ημερών, μιλώντας στο Basketblog.gr, ο Σκαριόλο χαρακτήρισε πολύ έξυπνη την κίνηση του Πεδουλάκη να αναθέσει στον Γκιστ, που είναι «5άρι» και άλλοι προπονητές δεν θα το τολμούσαν, το μαρκάρισμα του «Kill Bill». Την Τσικνοπέμπτη (20/2), ο Αμερικανός δεν πατούσε καλά λόγω της αποχής από τους τρεις τελευταίους αγώνες της ομάδας του και ο Πεδουλάκης βρήκε άλλους τρόπους για να περιορίσει τη δράση του κορυφαίου γκαρντ της Ευρώπης.

Τον ανέθεσε αρχικά στον Ούκιτς, όταν έπαιρνε το «pick» τον έστελνε πάντα σε σωματώδεις, ψηλούς παίκτες, και του χάλαγε το παιχνίδι, στοχεύοντας να σταματήσει το λεγόμενο «opposite», την αντίθετη κατεύθυνση που επιλέγει ο Σπανούλης μετά το εκρηκτικό πρώτο βήμα του, στο οποίο ο ηγέτης του Ολυμπιακού θεωρείται αυθεντία και είναι ο κορυφαίος στην Ευρώπη.

Αν ο Πεδουλάκης ήταν… Σέρβος, η άμυνά του θα εδιδάσκετο σε σεμινάριο. Ισως συμβεί αυτό στο μέλλον. Και μην πάει το μυαλό σας στον Ομπράντοβιτς ή στον Ιβκοβιτς, που είναι καθηγητές της προπονητικής και δεν συγκρίνονται (καλώς ή κακώς) ούτε με τον νυν κόουτς του Τριφυλλιού, ούτε με τον ομόλογό του στον Ολυμπιακό Γιώργο Μπαρτζώκα. Αν ήταν Σέρβος της... σειράς, θα είχε σίγουρα άλλη αντιμετώπιση.

Αντιθέτως, ο προπονητής του πρωταθλητή Ελλάδος θα πρέπει να αισθάνεται ότι σε κάθε ματς και δη σε κάθε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, έχει κάτι να αποδείξει. Και μάλιστα, όχι υπό φυσιολογικό καθεστώς, αλλά υπό καθεστώς αφόρητης πίεσης, σκληρής αμφισβήτησης και αβέβαιου μέλλοντος. Εξ ου και ο χαρακτηρισμός «εφτάψυχος», που του έχουν προσδώσει και του ταιριάζει γάντι…