Παρασκευοπουλος : αστοχη η συνδεση της ληστειας της θεσσαλονικης με τον νεο νομο...

...ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΛΗ ΛΗΣΤΕΙΑ, Κ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΕ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ...
Ανεύθυνη και επικίνδυνη για την ασφάλεια και τη δημοκρατία χαρακτήρισε ...
ο τέως υπουργός Δικαιοσύνης, Νίκος Παρασκευόπουλος, την «εκμετάλλευση» του θέματος της απόλυσης κρατουμένων για μικροκομματικούς σκοπούς», διαψεύδοντας ουσιαστικά πως ο νόμος του, «χάρισε» την ελευθερία στον δολοφόνο του 27χρονου στη Θεσσαλονίκη.

Σε ανακοίνωσή του ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει ότι δε δέχεται τη σύνδεση του εγκλήματος στο κοσμηματοπωλείο της Θεσσαλονίκης με το γεγονός ότι ο δράστης είχε αποφυλακιστεί, κάνοντας χρήση του νόμου για την αποσυμφόρηση των φυλακών.

Όπως αναφέρει ο κ. Παρασκευόπουλος, ο συγκεκριμένος κρατούμενος υιοθέτησε παλαιότερους τύπους ρυθμίσεων για την αποφυλάκισή του. Μάλιστα, στην ανακοίνωσή του υπογραμμίζει, μεταξύ άλλων, ότι «οι κρατούμενοι κάποια στιγμή απολύονται» χαρακτηρίζοντας «αδικαιολόγητη και επιζήμια για τους θεσμούς» την απόδοση ευθύνης στο νομοθέτη, τον δικαστή ή τον υπεύθυνο εκτέλεσης της ποινής.

Η ανακοίνωση του Νίκου Παρασκευόπουλου:

«Η συνεχιζόμενη εκμετάλλευση του θέματος της απόλυσης κρατουμένων για μικροκομματικούς σκοπούς είναι ανεύθυνη και επικίνδυνη τόσο για την ασφάλεια όσο και για τη δημοκρατία. Η σύνδεση για παράδειγμα της αιματηρής ληστείας που τελέστηκε στη Θεσσαλονίκη με το νόμο 4322/2015 είναι άστοχη. Ο νόμος 4322/2015 καινοτόμησε ως προς την αποφυλάκιση τριών κατηγοριών κρατουμένων: φιλοξενούμενων αλλοδαπών, αναπήρων και ανηλίκων. Αντίθετα, ως προς την απόλυση κατόπιν έκτισης μέρους της ποινής (1/3, 2/5 κλπ.), απλώς υιοθέτησε παλαιότερους τύπους ρυθμίσεων οι οποίες είχαν θεσπιστεί αλλεπάλληλα από κυβερνήσεις μετά το 2005. Επομένως η αιματηρή ληστεία ούτως ή άλλως δεν έχει σχέση με τις καινοτομίες του νέου νομοθετήματος.

Χρειάζεται να υπενθυμίσω ότι οι κρατούμενοι κάποια στιγμή απολύονται. Η απόδοση ευθύνης στο νομοθέτη, στο δικαστή ή στον υπεύθυνο εκτέλεσης της ποινής, για την υποτροπή που κάποτε δυστυχώς ακολουθεί, είναι αδικαιολόγητη και επιζήμια για τους θεσμούς».