Οι "μικροι" λουδοβικοι και οι βαλεντινοι της ερτ

Γράφει η "Καινούργια"
Είμαι μία από τους συμβασιούχους που "περίμεναν" να επιστρέψουν στην ΕΡΤ, αλλά δεν θα επιστρέψουν, όχι λόγω αποκλεισμού από το κανάλι , αλλά επειδή μου "έκατσε" μια πολύ καλή δουλειά σε κανάλι του εξωτερικού-ευτυχώς δεν έχω οικογένεια! Συμμετείχα...
στις περισσότερες συνελεύσεις και χάρηκα τους συναδέλφους που βγήκαν -επιτέλους- μπροστά, αν και πιστεύω πως τους έβαλαν στην μαύρη λίστα.
Χωρίς το άγχος πλέον της ανεργίας και μετά από "θητεία" 4 χρόνων στην ΕΡΤ και 10 στη δημοσιογραφία, βλέπω τα πράγματα με καθαρό μυαλό και λίγο αποστασιοποιημένα... Αυτό με κάνει να γράψω -όσο μπορώ αντικειμενικά- για το κλίμα που επικρατεί κυρίως στον τομέα ενημέρωσης της τηλεόρασης.
Συνεργάστηκα και γνώρισα όλους σχεδόν τους δημοσιογράφους και τεχνικούς στα τέσσερα αυτά χρόνια. Η δημόσια τηλεόραση έχει πολύ καλούς επαγγελματίες-πολύ καλύτερους από πολλούς των ιδιωτικών καναλιών- και οι οποίοι είναι άριστοι και ως άτομα. Η ΕΡΤ μπορεί να βγει μπροστά, αλλά θεωρώ πως η σημερινή ηγεσία των ειδήσεων είναι πολύ κατώτερη των περιστάσεων. Γενικοί Διευθυντής, Διευθυντής Ειδήσεων, προϊστάμενοι, αρχισυντάκτες (όχι όλοι-ευτυχώς) θεωρούν τους εαυτούς τους αξεπέραστους, αναντικατάστατους και οι περισσότεροι -ω ναι- γοητευτικούς εραστές!...(είμαι γυναίκα και γνωρίζω πολύ-πολύ καλά). Αυτό βέβαια επικρατεί στους περισσότερους χώρους δουλειάς εδώ στην Ελλάδα. Τελειώνοντας θα πω μόνο πως, για να περπατήσεις στην ΕΡΤ πρέπει να μπεις σε κάποια "παρέα", να γίνεις "καρφί" ή να χαμογελάς με υπονοούμενα στους...αποπάνω σου!....
Αυτά από την 4χρονη θητεία μου στην ΕΡΤ.