Κοβει και ραβει παρεμβασεις στην οικονομια στις διακοπες του ο μοντι

Για διακοπές μίας εβδομάδας αναχωρεί ο Μάριο Μόντι έχοντας ζητήσει από όλους τους συνεργάτες του να κρατούν διαρκώς ανοικτά τα κινητά και τους υπολογιστές τους, σε περίπτωση...
που χρειαστεί να επικοινωνήσει μαζί τους λόγω των εξελίξεων της οικονομικής κρίσης.

Ο πρόεδρος της ιταλικής Βουλής, Τζανφράνκο Φίνι, διαβεβαίωσε τον Μόντι κατά τη διάρκεια συνάντησής τους ότι «αν χρειαστεί η Βουλή της Ρώμης είναι έτοιμη να ανοίξει εκτάκτως και μέσα στον Αύγουστο».

Σύμφωνα, πάντως, με Ιταλούς σχολιαστές, κατά την επιστροφή του από την σύντομη θερινή ανάπαυλα ο τεχνοκράτης πρωθυπουργός πρόκειται να εξετάσει αναλυτικά και να παρουσιάσει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα νέες κατεπείγουσες παρεμβάσεις για την μείωση του δημοσίου χρέους.

Στόχος της κυβέρνησης είναι να περιοριστούν όσο περισσότερο είναι δυνατόν οι δημόσιες δαπάνες και να αξιοποιηθεί με άμεσες εκποιήσεις μέρος της δημόσιας περιουσίας.

Τα έσοδα για τα δημόσια ταμεία κυμαίνονται, ανάλογα με τις διάφορες εκτιμήσεις των κρατικών ακινήτων, από 180 ως 400 δισεκατομμύρια ευρώ.

«Αυτό που πρέπει να εξακριβωθεί είναι αν οι διάφοροι δήμοι θα επιτρέψουν στους ιδιώτες που ενδέχεται να αγοράσουν κάστρα, φρούρια, μέγαρα σε κύριες πόλεις της χώρας, να τα χρησιμοποιήσουν για προσοδοφόρες οικονομικές δραστηριότητες» τονίζουν οι σχολιαστές.

Σε ό,τι αφορά τις περικοπές των δημοσίων δαπανών, από τον Σεπτέμβριο μέχρι το τέλος του χρόνου αναμένονται επιπλέον παρεμβάσεις ύψους 10 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Το ιταλικό δημόσιο χρέος πλησιάζει επικίνδυνα τα δυο τρισεκατομμύρια ευρώ και ο Μόντι προσπαθεί, εν όψει και των βουλευτικών εκλογών της επόμενης Άνοιξης (εκτός αν διεξαχθούν νωρίτερα) να προωθήσει οριστικές αλλαγές.

Δυο από τους στενότερους συμβούλους του, οι Τζουλιάνο Αμάτο και Φράνκο Μπασανίνι, σε ειδική έκθεσή τους προτείνουν την αγορά περισσότερων ομολόγων του δημοσίου από τα συνταξιοδοτικά ταμεία, την επιμήκυνση της διάρκειας των ομολόγων που είχαν εκδοθεί μέχρι τις αρχές του 2011 -όταν τα spread ήταν πιο χαμηλά- και την φορολόγηση των ιταλικών κεφαλαίων που μεταφέρθηκαν σε ελβετικές τράπεζες.