To λαχειο, ο θεος και μια... κριση!

Γράφει ο Γιώργος Πολύμερος
(από το : ert.gr)
Βάζω στοίχημα πως αρκετοί από εμάς έτρεξαν τελευταία στιγμή, λίγο πριν την δύση του νέου χρόνου να ανακαλύψουν την τύχη τους και να προϋπαντήσουν τον νεοαφιχθέντα 12αρι «τύπο» με μια ευχή: να είναι εκείνοι οι ευνοούμενοι του...
πρωτοχρονιάτικου λαχείου.
Κόσμος και ντουνιάς απελπισμένος από την μίζερη πραγματικότητα του, χωρίς ίχνος προσμονής για το περιβόητο «φως στο τούνελ», έτρεξαν σε πρακτορεία ΠΡΟΠΟ, πίσω από λαχειοπώληδες, που σε άλλες εποχές αγνοούσαν και με όσα ψιλά τους είχαν απομείνει από τον φτωχό προϋπολογισμό τους αγόραζαν μανιωδώς λαχεία με... πρωτοχρονιάτικες προδιαγραφές!
Δεν έμεινε, σύμφωνα με τους ειδικούς, ούτε λέπι στην πιάτσα, με τους πρατηριούχους και τους πλανόδιους λαχειοπώληδες να κάνουν τρελές κονομησίες .
Λίγες μέρες αργότερα περιδιαβαίνοντας τις λεωφόρους του λεκανοπεδίου εντύπωση μου έκανε ο συνωστισμός, παρά το βαρύ χειμωνιάτικο του καιρού, στις εκκλησίες που έψαλαν την κατά παράδοση φώτιση από το θείο στο ανθρώπινο είδος.
Άνθρωποι κάθε ηλικίας, φιλαράκια που είχαν να πατήσουν το πόδι τους σε ναό από την... βάπτισή τους, μεγαλοκυρίες, που είχαν χάσει την πίστη τους και λογής λογής άσχετοι με το περιεχόμενο της θρησκευτικής γιορτής, συνωστίζονταν για μια στάλα αγιασμού με την ελπίδα, πως η βοήθεια από τον επουράνιο πατέρα δεν θα αργήσει.
Και στις δύο περιπτώσεις η υπερβολή περισσεύει. Οι ίδιοι άνθρωποι που εναπόθεταν τις ελπίδες στην θεά τύχη, ύψωναν το χέρι για να έρθουν κοντύτερα στην θρησκεία τους. Με μία κοινή προσμονή.
Να βγουν από το αδιέξοδο που τους περιβάλει όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Κάτι που φαίνεται πως έπαψαν να περιμένουν από τους επίγειους διαχειριστές της τύχης τους.