H συγκλονιστικη εξομολογηση της ανιψιας του μενη κουμανταρεα...

Είναι Δεκέμβριος του 2014. Η είδηση για το φρικτό τέλος του Μένη Κουμανταρέα, προκαλεί σοκ και «μούδιασμα»...
στο πανελλήνιο. Ο Έλληνας συγγραφέας, εντοπίζεται νεκρός στο διαμέρισμα όπου διέμενε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, στην πλατεία Φωκίωνος Νέγρη.

Η αστυνομία δίνει αγώνα για να εντοπιστούν οι δράστες του αποτρόπαιου εγκλήματος. Πολύ σύντομα, συλλαμβάνονται και ομολογούν την αποτρόπαια πράξη τους.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά την δολοφονία του Μένη Κουμανταρέα, η ανιψιά του, Αλεξάνδρα Τράντα, μιλά στο protothema.gr, για την ημέρα που της άλλαξε δραματικά τη ζωή. «Ζήσαμε την απώλεια τη θλίψη και αναρωτηθήκαμε ''γιατί'' συνέβη αυτό σε έναν άνθρωπο που δεν πείραξε ποτέ κανέναν! Ζούσε στην ''κόψη του ξυραφιού'' δεν κρύφτηκε ποτέ κάτω από το μανδύα του καθωσπρεπισμού και του αστού....Γιατί ήταν αστός, αλλά ταυτόχρονα τόσο γήινος, απλός και καταδεκτικός. Ζούσε μέσα σε ανθρώπους και όλοι τον αγαπούσαν. Του άρεσε η μοναξιά του. Όταν έχασε τη γυναίκα του ένιωθε απίστευτα μόνος. Ήμουν κοντά του, τον σεβόμουν, τον αγαπούσα και ακόμη και τώρα, με έναν περίεργο τρόπο, τον νιώθω κοντά μου», σημειώνει.

Γυρνά το χρόνο πίσω στην ημέρα που δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από τον φίλο και συνεργάτη του Μένη Κουμανταρέα, Θάνου. Ο κύριος Θάνος περίμενε τον θείο της να επιστρέψει σε κάποιο συνοικειακό εστιατόριο, από το σπίτι του, όπου είχε «πεταχτεί» για να πάρει τα χάπια του. Ο αδικοχαμένος συγγραφέας θα επέστρεφε σε λίγα λεπτά. Η ώρα περνούσε και εκείνος δεν εμφανίστηκε ποτέ .«Μου τηλεφωνεί ο Θάνος έντρομος και μου λεει ότι έχει πάει στην πολυκατοικία, χτυπά το θυροτηλέφωνο και κανείς δεν απαντά. Στο μεταξύ, δεν έχει κλειδί για να ανοίξει την πόρτα και μου εξηγεί ότι ανησυχεί. Νιώθω να μου κόβονται τα γόνατα. Λέω στο σύζυγο μου να πάρει τα κλειδιά τα εφεδρικά και να πάει να δει τι συμβαίνει. Και έτσι γίνεται. Μπαίνει με το Θάνο και αντικρύζουν το αποτρόπαιο θέαμα. Ο Μένης ήταν νεκρός», θυμάται η Αλεξάνδρα Τράντα.

Ο σύζυγος της Νίκος, όπως τονίζει ο ίδιος, ακόμη δε μπορεί να ξεπεράσει την εικόνα που αντίκρυσε και για πολύ καιρό, αδυνατεί να κοιμηθεί: «Δεν ήθελα να έχω το θλιβερό προνόμιο να τον δω έτσι! Δυστυχώς σε εμένα έλαχε. Είναι φρικτό αυτό που είδα δεν πιστεύω ότι θα το ξεχάσω ποτέ».

Στη συνέχεια, πρόσθεσε η ανιψιά του θύματος: «Ήταν φυσικά μία δικαίωση για μας, ότι πιάστηκαν οι δράστες αλλά οι πληγές και ο πόνος παραμένουν. Στο σπίτι υπάρχει ακόμη βαριά ατμόσφαιρα είναι σαν να ζει μαζί μας ο Μένης. Ήταν υπέροχο πλάσμα δεν κρυβόταν πίσω από μικροαστικές ηθικές. Με όρισε εδώ και πολλά χρόνια διαχειρίστρια του έργου του. Στο σπίτι όπου έγινε το φονικό βρήκα την δύναμη να μπω μετά από καιρό με σφιγμένη καρδιά. Ήταν σοκαριστικό όταν μπήκα στο δωμάτιο του και βρήκα αποτύπωματα από τα παπούτσια του πάνω σε χειρόγραφα τα οποία και θα αποτελέσουν το υλικό του επερχόμενου βιβλίου του».