Ο φωτης γεωργελες για την φασιστικη εμπρηστικη επιθεση στα γραφεια της @athensvoice

ΠΡΕΖΑ TV ΣΧΟΛΙΟ: ΑΛΛΟ ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ Ή ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ...ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΗΣ ΒΑΖΕΙΣ ΦΩΤΙΑ.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΙΝΑΙ ΝΟΡΜΑΛ.ΟΥΤΕ ΕΜΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΣΕΙΣ.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΟΜΩΣ , ΤΟ ΝΑ ΤΗΣ ΒΑΖΕΙΣ ΦΩΤΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ, ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΕΣ ΦΑΣΙΖΟΥΣΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ...ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ Ή ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ Ή ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΙ.

Όταν εκείνο το πρωί της Πέμπτης ανέβηκα επάνω και η Πυροσβεστική μού έδειξε την εστία της φωτιάς, μέσα μου, στ’ αλήθεια, ήξερα τι έχει συμβεί. Δεν έλεγα όμως τίποτα, ούτε στον εαυτό μου. Ακόμα και όταν σε λίγες ώρες είχε βγει το πόρισμα που μιλούσε για διάρρηξη και εμπρησμό, εγώ ζητούσα να είμαστε χαμηλόφωνοι, να μην κατηγορούμε κανέναν, να μην υψώνουμε τους τόνους. Ακόμα κι αυτή τη στιγμή που βρεθήκαμε εμείς στο ρόλο του θύματος, δεν ήθελα να τροφοδοτούμε την ένταση, να διαδίδουμε το αδιανόητο, να συμβάλλουμε σ’ αυτό το κλίμα πολέμου και συγκρούσεων που επικρατεί τόσα χρόνια.

Αν κάτι θεωρώ ως πιο σημαντικό που προσέφερε η ATHENS VOICE αυτά τα δύσκολα χρόνια είναι η συνεχής προσπάθεια για ηρεμία, να καλμάρουμε τα πράγματα, να μην αφήσουμε την οργή και το φόβο να επικρατήσουν, να αντιμετωπίσουμε ψύχραιμα τα προβλήματα, να βρούμε τις απαντήσεις ακόμα και σε παράλογα ερωτήματα. Να μάθουμε και να πούμε ό,τι ξέρουμε. Ακόμα κι αν αυτό δεν ήταν δημοφιλές. Μια νέα εφημερίδα δημοσιογράφων, που δεν ανήκε σε κανέναν και δεν χρώσταγε σε κανέναν, μπορούσε εύκολα να γίνει τιμητής των πάντων και να πουλήσει την αγανάκτηση που τυφλή παρέσερνε τα πάντα. Εμείς λέγαμε τα αντίθετα, ότι η ζωή δεν είναι στρατόπεδα, ότι δεν χωριζόμαστε σε «δοσίλογους» και «ακραίους», ότι πρέπει να βρούμε με καθαρό μυαλό τις πιο σωστές και πιο δίκαιες λύσεις για να βγούμε από το πρόβλημα.