Το τελευταίο ταγκό της κυβέρνησης με τον ... Τόμσεν

Πάει τρελάθηκε και ο Στουρνάρας, μαζί και όλη η κυβέρνηση; Βρίζει την τρόικα; Είπε ότι δεν ξέρουν τι τους γίνεται; Ότι αν τους άκουγαν τον περασμένο Σεπτέμβρη θα είχαμε καταστραφεί;

Είπε ότι του έδωσε ο Τόμσεν ένα χαρτί με μέτρα 3 δις ευρώ κι αυτός ούτε καν το κοίταξε; Τους είπε ότι έπεσαν έξω στους υπολογισμούς τους;

Λέτε για όλα αυτά να μην έρχονται οι τροικανοί να διαπραγματευτούν; Να έχουν θιγεί από την κυβέρνηση που

Θα πουν οι κακεντρεχείς ότι και ο Στουρνάρας και όλοι οι άλλοι στην κυβέρνηση έγιναν ξαφνικά αντιμνημονιακοί αλλά δεν είναι έτσι. Δεν είναι καθόλου τυχαία η επίθεση του υπουργού Οικονομικών στους τροικανούς και σίγουρα γίνεται εκ του ασφαλούς. Όχι όπως τότε που τους έδιωχνε ο Βενιζέλος και μετά ικέτευε να τους ξαναφέρει πίσω.

Η ομιλία του κ. Στουρνάρα την Παρασκευή είχε βαθιά αντιτροικανά στοιχεία αλλά ήταν στοχευμένη και με συγκεκριμένο σχέδιο. Δεν έγινε απλά για να γίνει και σίγουρα έγινε κατόπιν συνεννοήσεως με τον κ. Σαμαρά. Και φυσικά δεν έγινε γιατί έρχονται εκλογές, επομένως πρέπει τώρα η κυβέρνηση να το παίξει αντιμνημονιακή, για ψήφους αλλά ρισκάροντας το μέλλον της χώρας.

Το μήνυμα Στουρνάρα είναι ξεκάθαρο. Δεν έχουμε ανάγκη την τρόικα, έχουμε πετύχει πολλά και μάλιστα μόνοι μας, είμαστε σε καλό δρόμο, επομένως καιρός είναι να… ξεκουμπιστούν.

Η ομιλία του υπουργού απλά ανοίγει την πόρτα στην τρόικα να αποχωρήσει από την Ελλάδα και να μην ξανάρθει. Ή τουλάχιστον να μας αφήσει στην ησυχία μας και να σταματήσει όλα αυτά τα πήγαινε – έλα που διέλυαν την οικονομία, προκαλούσαν κοινωνική οργή και φυσικά έκαναν άνω – κάτω την κυβέρνηση. Ακόμη κι αν πάρουμε άλλο δάνειο, ο συνεχής έλεγχος από αυτούς τους ανάλγητους γραφειοκράτες τελειώνει εδώ.

Τις επόμενες ημέρες που θα έρθει η τρόικα θα είναι πιθανότατα η τελευταία τους. Πρώτον γιατί το Μνημόνιο τελειώνει τον Απρίλιο και άλλο δεν θα υπάρξει. Και δεύτερον γιατί ο έλεγχος προόδου της ελληνικής οικονομίας μπορεί να γίνεται με εντελώς διαφορετικό τρόπο.

Από την άλλη ο κ. Στουρνάρας και η κυβέρνηση όλη φυσικά, μπορεί να μιλά εκ του ασφαλούς. Τα επιτεύγματα της οικονομίας μας είναι πολύ σπουδαία, όσο κι αν κάποιοι εγκάθετοι τα αμφισβητούν. Το πλεόνασμα είναι μεγάλο, ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες. Και είναι το εισιτήριο για τον τερματισμό των μνημονίων και της τρόικας. Δεν πρέπει κανείς να ξεχνά ότι στις δανειακές συμβάσεις που υπογράψαμε οι δανειστές μας δεσμεύτηκαν με τις γνωστές ρήτρες ανάπτυξης. Να βοηθήσουν δηλαδή την Ελλάδα αναπτυξιακά αν αυτή τηρούσε όλες τις δεσμεύσεις της. Αν άφηνε πίσω της το κακό παρελθόν, αν ισοσκέλιζε τους προϋπολογισμούς της, αν εμφάνιζε πλεονάσματα. Ιδού λοιπόν κύριοι το πλεόνασμα. Κι όχι 100 και 200 εκατομμύρια αλλά πάνω από 1,5 δις ευρώ.

Η κυβέρνηση, μέσω του Στουρνάρα, κούνησε μαντίλι στην τρόικα κι αυτό φαίνεται ότι πονάει πολύ όσους έμαθαν να μας βλέπουν από κάτω, μέσα στη λάσπη και ταπεινωμένους. Γι’ αυτό και η πρόστυχη επίθεση του Γερμανού της Eurostat στον Σαμαρά που του είπε ότι δεν υπολογίζει σωστά. Γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος κύριοι.

Όταν σε λίγο καιρό θα ανακοινωθεί το πλεόνασμα θα είναι η αρχή της εξόδου από τα μνημόνια. Όταν μέσα στην άνοιξη η Ελλάδα βγει στις αγορές για να δανειστεί έστω κι ένα μικρό ποσό η οικονομία θα μπει ξανά στο χάρτη των αγορών και θα έχει κάνει το δεύτερο βήμα της σωτηρίας της. Μια νέα δανειακή σύμβαση χωρίς εξοντωτικούς όρους θα είναι το οριστικό τέλος των μνημονίων και ένα νέο ξεκίνημα.

Κανείς δε λέει ότι θα γυρίσουμε ξαφνικά στο 2008, ούτε θα ξαναγίνουμε όπως παλιά. Όμως, τώρα υπάρχει η ελπίδα να γίνει κάτι καλύτερο για τα παιδιά μας. Όμως αυτό προϋποθέτει ότι θα μας αφήσουν να κάνουμε τα βήματα αυτά. Να μη σκοτώσουν την ελπίδα που αρχίζει να αχνοφέγγει.

Πρέπει όλοι να το καταλάβουν. Ο ελληνικός λαός έκανε μεγάλες θυσίες. Άντεξε όσο κανένας άλλο λαός. Στήριξε μια κυβέρνηση σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Και τελικά δεν κατέρρευσε. Δεν έγινε ούτε Αργεντινή, ούτε κάποια τριτοκοσμική χώρα των Βαλκανίων. Δεν είμαστε Βουλγαρία, Ρουμανία ή Βοσνία που καίνε το Προεδρικό Μέγαρο. Υποστήκαμε ταπεινώσεις όμως αντέχουμε και κάναμε το ακατόρθωτο, αν και χρειάζονται να γίνουν πολλά σε επίπεδο μεταρρυθμίσεων. Ήρθε ο καιρός να δρέψουμε κάποιους καρπούς. Εξ’ ου και η επίθεση στην τρόικα. Κάτι σαν τελευταίο ταγκό με τον Τόμσεν.

Διαβάστε περισσότερα