Το «σπαθί» και ο… νυχοκόπτης!

Θα μου επιτρέψετε σήμερα να ξεκινήσω με δύο παρατηρήσεις «επί προσωπικού»…

--Πρώτον ευχαριστώ όλους τους φίλους που μου έστειλαν σήμερα τις ευχές τους για τα γενέθλιά μου.

Δυστυχώς την περιέργεια κάποιων, που επιμένουν να ρωτούν πέρα από την ημερομηνία και για την χρονολογία, δεν θα μπορέσω να την ικανοποιήσω…

Δεύτερον, συντάκτης εφημερίδας προσπάθησε σήμερα να «απαντήσει» σε προχθεσινό δημοσίευμά μου («Δεν σφάξανε»).

Βέβαια, με μπερδεύει με άλλον, αλλά δεν πειράζει.

Το παίρνω ως φιλοφρόνηση…

Αλλά δεν γράφει μόνον ένας στον κόσμο αυτό «με κοφτό ύφος

Και φυσικά, ούτε εγώ θα του πω ποιος είμαι, ούτε – εξ όσων γνωρίζω - ο φίλος με τον οποίο με μπέρδεψε τον «όχλησε» τηλεφωνικά για να διαψεύσει τις υποψίες του.

Κατά τα άλλα, όμως, συμφωνούμε:

Όντως κανείς στη σημερινή ηγεσία της ΝΔ δεν επιδιώκει τώρα οικουμενική συνεργασία ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ.

Αλλά κάποιοι έξω από την σημερινή ηγεσία της ΝΔ και το έχουν στο μυαλό τους και το προσπάθησαν παλαιότερα.

Και δεν τους βγήκε. Ούτε πρόκειται να τους βγει…

Και δεν υπονόησα τίποτε σε βάρος κανενός στη ΝΔ – ακόμα και έξω από την σημερινή ηγεσία… (ο μόνος εμφανής υπαινιγμός μου, αφορούσε πρώην… «θεία βρέφη». Που βρίσκονται εκτός ΝΔ, βέβαια…).

Εγώ προσέχω, βλέπεις. Καλό είναι να προσέχουν και άλλοι…

Κατά τα άλλα, να είναι καλά το παιδί, και να αποφεύγει τις… κακοτοπιές.

Τώρα στα τρέχοντα:

Ο κ. Ρέγκλινγκ, επικεφαλής του ESM κατά την εδώ επίσημη επίσκεψή του επανέλαβε για πολλοστή φορά, ότι:

Η Ελλάδα στα τέλη του 2014 ήταν έτοιμη να βγει από την κρίση και τα μνημόνια!

Και ήταν η αντιστροφή των μεταρρυθμιστικών πολιτικών της προηγούμενης κυβέρνησης (Σαμαρά) από την νέα κυβέρνηση (Τσίπρα), που στοίχισε τη ραγδαία επιδείνωση του 2015. Από την οποία τώρα μόλις αγωνίζεται η χώρα να συνέλθει.

Δηλαδή ο Ρέγκλινγκ είπε ξεκάθαρα, αυτό που σας έχω γράψει πολλές φορές από τη στήλη αυτή. Αναλυτικά και με στοιχεία…

Ο κ. Ρέγκλινγκ μάλιστα έχει ποσοτικοποιήσει αυτή την ζημιά που προκάλεσε η κυβέρνηση Τσίπρα (το πρώτο εξάμηνο του 2015):

Γύρω στα 100 δισεκατομμύρια ευρώ…

Κατά άλλους ο «λογαριασμός» αυτός – το τι μας στοίχισε το πρώτο εξάμηνο του 2015 Τσίπρα-Βαρουφάκη – ανεβαίνει ως τα 120-128 δισεκατομμύρια!

Αλλά δεν τελειώνει εκεί το «κόστος»…

--Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ μας στοίχισε κι ένα νέο Μνημόνιο, τουλάχιστον, ως το 2018.

--Κι ένα επόμενο – το Τέταρτο – ως το 2022!

--Κι από κει και ύστερα «αποικία χρέους» ως το…2060!

--Και υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια!

Αυτά όλα – που είναι επιπρόσθετα – πόσο «κοστολογούνται», άραγε;

Δεν ξέρω!

Το μόνο που ξέρω είναι πως τίποτε απ’ όλα αυτά – ούτε νέα Μνημόνια, ούτε πρόσθετη λιτότητα, ούτε υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας - δεν υπήρχε ως το Γενάρη του 2015…

Όλα αυτά συνέβησαν επί Τσίπρα και εξ αιτίας του!

Και τώρα έρχεται ο κ. Ρέγκλινγκ και του το λέει κατάμουτρα!

Και του χτυπάει και την πλάτη φιλικά:

--Μπράβο παιδί μου, την έκανες τη ζημιά βέβαια, στη χώρα σου, αλλά τώρα αγωνίζεσαι να τη διορθώσεις!

Γιατί όταν τον επαινούν τον Τσίπρα – όσοι τον επαινούν – το κάνουν για τη «βελτίωση» σε σχέση με την καταστροφή που ο ίδιος προκάλεσε στους έξη πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του!

Όχι σε σχέση με την κατάσταση που βρήκε – που ήταν ασύγκριτα καλύτερη…

Του λένε, μ’ άλλα λόγια: «μπράβο, τα πας τώρα καλύτερα απ’ ό,τι ξεκίνησες»!

Δεν του λένε: «τα πας καλύτερα απ’ ό,τι τα βρήκες»…

Αντίθετα του θυμίζουν συνεχώς:

Πως οι προηγούμενοι τα πήγαιναν πολύ καλύτερα!

Όμως φαίνεται πως είπε και κάτι άλλο ο κ. Ρέγκλινγκ στον Τσίπρα:

--Ξέχνα αυτό που σου λένε, να βγεις στις αγορές τώρα και να «αναχρηματοδοτήσεις» το ομόλογο Σαμαρά. Δεν σε παίρνει!

Σας τα είχα γράψει – σας τα γράφω συνέχεια, καθημερινά σχεδόν, τις τελευταίες μέρες…

Κι έτσι, παρά τις συνεχιζόμενες «φήμες» και «διαρροές» από το Μαξίμου, εδώ και δύο βδομάδες περίπου, χθες ο ίδιος ο Τσίπρας για πρώτη φορά το ξέκοψε (κατά την ομιλία του στο Economist):

--Δεν θα βγούμε στις αγορές, τώρα, «προστατευμένα» είπε. Θα βγούμε στο τέλος του Προγράμματος «με το σπαθί μας»!

Καλά, για το τι θα γίνει μετά από ένα χρόνο, κράτατε μικρό καλάθι…

Το σημαντικό είναι πως «τώρα» δεν πρόκειται να βγουν.

Και μάλιστα «προστατευμένα» (δηλαδή «μιλημένα»)…

Γιατί το «προστατευμένα» δεν μετράει στις αγορές.

Και «με το σπαθί τους» (δηλαδή, όχι «προστατευμένα») δεν τους παίρνει τώρα!

Όσο το ΔΝΤ (που είναι η «εγγύηση» για τις διεθνείς αγορές) διακηρύσσει πως το ελληνικό χρέος είναι «εξαιρετικά ΜΗ βιώσιμο»…

Και μικρές «ελεγχόμενες» εκδόσεις μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων, είναι μάλλον αστειότητες…

Δεν δείχνουν «ετοιμότητα εξόδου» στις αγορές, ούτε δημιουργούν «εμπορεύσιμη καμπύλη χρέους».

Είναι σαν να λες στην «κούκλα», δίπλα σου στο μπαρ, ότι έχεις σπορ αυτοκίνητο, κι όταν εκείνη σου ζητάει «να της το δείξεις να πάτε καμιά βόλτα» εσύ να της παρουσιάζεις ένα απαστράπτον, διθέσιο… playmobil!

Όπως έλεγε και η παλιά διαφήμιση:

--Πάει, το χάσαμε το κορμί, πατριώτη!

Πάει λοιπόν και το νέο (υποκατάστατο) «αφήγημα» «περί άμεσης εξόδου στις αγορές».

Και μια και το έφερε η κουβέντα, το τωρινό Πρόγραμμα τελειώνει του χρόνου τον Ιούλιο (του 2018).

Για να ΜΗΝ υπάρξει κανονικό Τέταρτο Μνημόνιο, πρέπει η χώρα να έχει βγει στις αγορές επιτυχώς - και κανονικά, ΜΗ «προστατευμένα» – τουλάχιστον έξη μήνες με ένα χρόνο πριν!

Και να είναι έτοιμη να ξαναβγεί αμέσως μετά…

Ο Σαμαράς είχε βγει δύο φορές επιτυχώς στις αγορές: τον Απρίλιο του 2014 και τον Ιούλιο του 2014. Είχε αντλήσει συνολικά 4,5 δισεκατομμύρια.

-Με επιτόκια που σήμερα δεν τα πιάνει ο Τσίπρας (και γι’ αυτό και δεν το τολμάει), με το ΔΝΤ να διακηρύσσει τότε, πως το χρέος μας ήταν (τότε) απόλυτα σε «τροχιά βιωσιμότητας»…

Και βέβαια, ο Σαμαράς είχε βγει τότε, όχι σε «προστατευμένο» περιβάλλον:

Χωρίς πιστωτική γραμμή στήριξης τότε (που ακόμα δεν του την είχαν δώσει).

Και χωρίς «ποσοτική χαλάρωση» τότε (που ακόμα δεν υπήρχε).

Ο Σαμαράς είχε βγει στις αγορές «με το σπαθί του», όπως θα έλεγε σήμερα ο κ. Τσίπρας.

Και μετά ήλθε ο «σωτήρας» Τσίπρας και ο «φωστήρας Βαρουφάκης και μας επανέφεραν στη… «γαλέρα».

Και τώρα ο Τσίπρας ομολογεί πως η Ελλάδα (δεν μπορεί τώρα, αλλά) θα μπορεί… του χρόνου τέτοιον καιρό να βγει «με το σπαθί της»!

--Άσε μεγάλε, μην παίζεις με σπαθιά και σου σκιστεί κανένα… καλσόν!

Για να μπορεί να βγει σε ένα χρόνο από το Μνημόνιο έπρεπε από τώρα να βγαίνει κανονικά (μη «προστατευμένα») στις αγορές.

Άντε το αργότερο ως τα τέλη του χρόνου…

Και για να γίνει αυτό, πρέπει το ΔΝΤ να έχει πειστεί ως τότε, πως το χρέος μας είναι μακροχρόνιο βιώσιμο.

Και για να γίνει κι αυτό, πρέπει οι Ευρωπαίοι να έχουν αποδεχθεί ως τότε, να μας κουρέψουν ονομαστικό χρέος (πέρα από τα παραμετρικά μέτρα που μας έχουν υποσχεθεί ότι ΘΑ μας δώσουν).

Στο μεταξύ το ΔΝΤ ετοιμάζει ήδη «κουστούμι» νέων μέτρων που ΔΕΝ θα εμφανιστούν ως «πρόσθετη λιτότητα», αλλά ως «διαρθρωτικά-μεταρρυθμίσεις».

Και θα περιλαμβάνουν σημαντική μείωση προσωπικού στο δημόσιο!

Και άμεσα (τώρα) και σταδιακά (όλα τα επόμενα χρόνια)…

Μόνο έτσι θα δεχθεί το ΔΝΤ να μειώσει το απαραίτητο κούρεμα χρέους (να το μειώσει, όχι να το εκμηδενίσει…).

Θα πει δηλαδή τότε το ΔΝΤ:

--Να δεχθώ ότι η Ελλάδα μπορεί να αναπτυχθεί με υψηλότερους ρυθμούς ή να βγάζει υψηλότερα πλεονάσματα, εφ’ όσον, όμως, μειώσει τον όγκο δαπανών για τους δημοσίους υπαλλήλους!

Προσοχή αυτό το «πακέτο» θα εμφανιστεί ως «διαρθρωτικό μέτρο».

(Και σημειώστε το τώρα που σας το γράφω. Μη λένε μετά ότι έπεσαν από τα σύννεφα)…

Κι όλα αυτά, πρέπει να έχουν λήξει μέχρι το τέλος της φετινής χρονιάς.

Αλλιώς, λίγο αργότερα θα μας επιβάλλουν κούρεμα καταθέσεων (για να μας κουρέψουν κι αυτοί από την πλευρά τους χρέος) ή, στη χειρότερη, θα μας… «σουτάρουν» από το ευρώ (κατά το παλαιό «απωθημένο» κάποιων)…

Πάντως να βγούμε με το «σπαθί μας» στις αγορές, χωρίς το ΔΝΤ να έχει αποδεχθεί τη βιωσιμότητα του χρέους μας, ΜΗ το σκέφτεστε!

Βγαίναμε στα τέλη του 2014, από το «λάκκο των λεόντων», μας ξαναρίξατε μέσα, και τώρα κλαίγεστε στα… λιοντάρια!

Μ’ άλλα λόγια, μετά το Σεπτέμβριο, δηλαδή μετά τις Γερμανικές εκλογές και την πιθανή πια συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών-Φιλελευθέρων (μπρρρρ), ο Τσίπρας θα έχει το εξής… «τρίλημμα»:

--Είτε να αποδεχθεί τους νέους «διαρθρωτικούς» όρους του ΔΝΤ για άμεση απόλυση δημοσίων υπαλλήλων (όχι μόνο «συμβασιούχων») και εφαρμογή στο εξής του «κανόνα»: μια νέα πρόσληψη στο δημόσιο για κάθε 5 ή 6 που συνταξιοδοτούνται κάθε χρόνο (από 1 προς 4 που έχει δεχθεί σήμερα)… Και με «αντάλλαγμα» σταδιακή μείωση των φόρων…

--Είτε να αποδεχθεί κούρεμα καταθέσεων…

--Είτε να περιμένει λίγο ακόμα και σε μερικούς μήνες (χωρίς ΔΝΤ πλέον) να του επιβάλλουν οι Ευρωπαίοι να υπογράψει και το Τέταρτο Μνημόνιο επισήμως, και το Πέμπτο ανεπισήμως…

Και τότε το «σπαθί» του δεν θα του χρειαστεί για να βγει στις αγορές, αλλά για να «πέσει πάνω του»…

Εκτός κι αν έχει προλάβει «να την κάνει» ως τότε…

Γιατί να ζητήσει «οικουμενική», ώστε να πετάξει την καυτή πατάτα σε όλους τους υπόλοιπους, ΜΗ το σκέφτεται!

ΥΓ. Παρεμπιπτόντως, ο κ. Καμμένος του δίνει μια «χρυσή ευκαιρία» να την κάνει από τώρα. Δεν θα την εκμεταλλευτεί μάλλον…

Ο κ. Τόσκας του δίνει πολλαπλές αφορμές, τώρα που κυνηγάει τις «συλλογικότητες» των κουκουλοφόρων για να… κουβεντιάσει μαζί τους, ενώ συγκρούεται με τους ίδιους τους αστυνομικούς του!

Καλά εδώ η μπάλα έχει χαθεί εντελώς…

Και στο μεταξύ οι κουκουλοφόροι – ή τουλάχιστον το τμήμα τους που δεν «ελέγχεται» πια από τον ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ – του ετοιμάζουν πολύ «θερμό φθινόπωρο» όπως λέγεται. Κι αυτό είναι ίσως μια καλή ευκαιρία να την κάνει εγκαίρως...

Γιατί μετά θα έχει παγιδευτεί για τα καλά…

Κι όχι «σπαθί» δεν θα έχει για να «αυτοκτονήσει»…

Ούτε νυχοκόπτης θα του έχει απομείνει…

Διαβάστε περισσότερα