Το παζάρι τώρα αρχίζει

Αναρωτιέσαι υπάρχει σωτηρία για τη χώρα; Όλα όμως σε οδηγούν να πεις πως όχι. Και αυτό γιατί το επιβεβαιώνει η πραγματικότητα. Ο ελληνικός λαός κυριαρχείται από μια τρωγλοδυτική λογική των πολιτικών του και ταυτιζόμενος με εκείνη δίνοντάς της μάλιστα μια τιμή αύξησης που αγγίζει το μη περαιτέρω έχει καταστεί άξιος της κακιάς του τύχης.

Τι ηγεσία ήθελε ο ελληνικός λαός μετά την ελληνική επανάσταση; Αναζητούσε έναν ηγέτη με τη μορφή ενός πατερούλη αλλά με τα χρόνια ζήτησε μια καρικατούρα ενός Φύρερ πρινσίπ. Φτάνει να προέρχεται

ο ηγέτης του από πολιτική οικογένεια, να τον βλέπει να φοράει στα διεθνή φόρα τα ραγιάδικα καλυμμαύχια και ως ευεργετημένος οσφυοκάμπτης να αισθάνεται ενδεής, περιδεής και υποδεής, απέναντι στους ανθυπομέτριους συμμάχους.

Εσχάτως βλέπουμε το παραπάνω σκηνικό με τον κ. Μητσοτάκη. Αποφάσισε λοιπόν πιεζόμενος από τις διεθνείς εξελίξεις να περάσει την Υψηλή Πύλη του κ. Ερντογάν και να συζητήσει μαζί του, χωρίς κάποια συγκεκριμένη ατζέντα. Δηλαδή να συζητήσει ζητήματα με κλειστές πόρτες και χωρίς να κρατηθούν πρακτικά;

Προφανώς ναι.

Και προφανώς θα συζητήσει για θέματα που απομακρύνονται από την εθνική γραμμή. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι θα συζητηθεί το ζήτημα του αφοπλισμού των νησιών, έτσι και αλλιώς ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε αναφέρει σε τηλεοπτική του συνέντευξη, ότι ο εξοπλισμός των νησιών είναι απηρχαιωμένος, χωρίς βέβαια να τονίσει ότι θα αντικατασταθεί από νέο εξοπλισμό. Εξάλλου κάποιες ειδήσεις αναφέρουν ότι στα στρατιωτικά όπλα που απέστειλε ο κ. πρωθυπουργός στην Ουκρανία ήταν και ρουκέτες των 122 χλστ, που απεσύρθησαν από τον εξοπλισμό των νησιών.

Μήπως λοιπόν ο αφοπλισμός των νησιών έχει ξεκινήσει;

Μάλλον ναι.

Επομένως αν ο εξοπλισμός των νησιών έχει ξεκινήσει που ήταν και απαίτηση της Τουρκίας, αναρωτιέσαι μήπως στη συνάντηση των Μητσοτάκη και Ερντογάν αναζητηθεί και ο τρόπος της εφαρμογής και της άλλης απαίτησης της Τουρκίας, δηλαδή η αλλαγή της κυριότητας του Αιγαίου.

Αλλά και αυτό θεωρείται σίγουρο ότι θα είναι στο τραπέζι των συζητήσεων.

Ως πιστοί μισθοφόροι της κακής τύχης και της άσχημης μοίρας του ελληνικού λαού, οι πολιτικοί ηγέτες των τελευταίων ετών, παρασημοφορημένοι νεοπαλατιανοί της «Νεοταξικής Αυτοκρατορίας», είχαν φροντίσει να καταστήσουν τη χώρα μια αμερικανική βάση, μια αποικία της Γερμανίας και ένα στρατηγικό βάθος του Ισραήλ ώστε εκείνο να επιτηρεί την ανατολική μεσόγειο και τη βόρεια Αφρική με τον εναέριο χώρο μας και ολοταχώς φτιάχνουν την Ελλάδα δορυφόρο της Τουρκίας.

Ραψωδοί του Εφιάλτη, της Ταπείνωσης και του Τρόμου, χωρίς να αφήνουν ποτέ την κοπιαστική της υποχώρησης, ιχνογραφούν το μαρτύριο της εθνικής μας ανάσας. Αλλά και προσήλυτοι στα εξώγαμα συμφέροντα της συμμαχίας κλιμακώνουν την υποδούλωση της χώρας.

Το άλλοθι της μιζέριας τους που γίνεται και εθνική μιζέρια είναι ότι με την υποχώρηση μας θα σωθούμε και θα δείξουν οι σύμμαχοι την αλληλεγγύη τους ώστε να διατηρήσουμε τα ελάχιστα. Έτσι καλό είναι να υποθηκεύσουμε κάποια συμφέροντα μας, για να διατηρήσουμε κάποια άλλα. Ο Μακιαβέλι έγραφε πως «όταν αρχίζεις να σκέφτεσαι τον κίνδυνό σου τότε γίνεσαι αδύναμος».

Έτσι λοιπόν οι εθνικοί μας πατέρες κηδεύουν μεγαλοπρεπώς τη χώρα γεμάτοι όμως από εκρήξεις σωτηρολογίας για να καλύψουν το σατανικό παιχνίδι της υποχώρησής τους. Το θλιβερό είναι ότι με την παντοία προπαγάνδα πάλι θα περάσουν στον αφελή λαό το αίσθημα της ικανοποίησης ότι κατάφεραν να σώσουν την έρημη χώρα. Και η ευθύβολη και συμπυκνωμένη αφέλεια του λαού πάλι θα ψηφίσει τους ίδιους πολιτικούς που υπερασπίζονται τη μειοδοτική και αλλοπρόσαλλη «ρότα» της προοπτικής μας.

Αλλά ας μη ξεχνάμε πως όλα αυτά για κάποιους γίνονται και προσωπικό πολιτικό παιχνίδι, μια αξίωση ισχύος στο παγκοσμιοποιημένο πολιτικό κάδρο. Μπορεί να τους δούμε αύριο σε θέση πρώτης γραμμής. Εξάλλου κανένα αμερόληπτο επιχείρημα δεν υπάρχει στην εξουσία.

Να ξέρουμε ότι η αλήθεια ούτε αντικρίζεται, ούτε αγγίζεται, ούτε περνά από μπροστά μας, ούτε χάνεται στην ασύνορη περιπέτεια των πραγμάτων, αποτελεί βαθμό στη συνάρτηση των αλλαγών, κάποιοι όμως φροντίζουν να την κάνουν ανηλεή κενότητα και εμείς να την ψάχνουμε στις αστρικές αποστάσεις της.

Απόστολος Αποστόλου. Καθηγητής φιλοσοφίας.

Διαβάστε περισσότερα