Το νέο χάος και τα «βιλαέτια» στη Λιβύη

φωτο antinews

Σε Βατερλώ για τις ΗΠΑ, αλλά και τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες, Γαλλία και Βρετανία, που πρωτοστάτησαν πριν από δύο χρόνια στην στήριξη των αντικαθεστωτικών, κινδυνεύει να μετατραπεί η Λιβύη. Χτές και σήμερα, σοβαρές ένοπλες συγκρούσεις σημειώθηκαν σε κεντρικές συνοικίες της πρωτεύουσας, Τρίπολη. Αντιπαραθέσεις υπήρξαν και στην περιοχή όπου βρίσκεται η ελληνική πρεσβεία,

Ειδικότερα, τις τελευταίες ημέρες εκδηλώθηκαν σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ μονάδων από την πόλη Μισράτα, και από την Τρίπολη. Η Μισράτα, η οποία θεωρείται ότι κινείται στη «σφαίρα επιρροής» του Κατάρ, διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο στο μοίρασμα της εξουσίας στη Λιβύη. Κάτι που συναντά την έντονη αντίθεση της μεγαλύτερης και πιο αναπτυγμένης πόλης-πρωτεύουσας της χώρας, η οποία θέλει να συνεχίσει να κρατάει τα σκπήπρα, όπως και την εποχή του Καντάφι. Να σημειωθεί πως στη Μισράτα, την περίοδο του πολέμου και της επανάστασης, το 2011, σημειώθηκαν πολύ σκληρές μάχες ανάμεσα στις δυνάμεις του Καντάφι και σε ντόπιες ένοπλες ομάδες. Οι περιοχές της Τρίπολης, στις οποίες τώρα σημειώθηκαν μάχες, είναι οι Ζαουΐτ Αλ Νταχμάνι, Νταχρα, και Ζουκ Αλ Ζούμα. Στη συνοικία, όπου βρίσκεται και η ελληνική πρεσβεία, εκδηλώθηκε η επίθεση των δυνάμεων της Μισράτα, οι οποίες, όπως λέγεται κτυπούσαν στα τυφλά (http://www.libyaherald.com/2013/11/14/damaged-embassies-upset-by-last-weeks-clashes/#ixzz2kdREbs4A).

Θύελλα δολοφονιών και Ισλαμιστές

φωτο antinews

Την ίδια στιγμή, καταγράφεται σειρά ανεξέλεγκτων δολοφονιών σε όλες τις περιοχές της Λιβύης, και βέβαια στο ονομαζόμενο «προπύργιο» της επανάστασης κατά του Καντάφι, την «πρωτεύουσα» της Ανατολικής Λιβύης, Βεγγάζη. Σήμερα, εκεί έγινε μια ακόμη δολοφονία. Από τις πολλές βεβαίως, που γίνονται αυτό το διάστημα στην πόλη. Το ενδιαφέρον είναι ότι μόλις μια εβδομάδα πριν, στην πόλη ήταν ο πρωθυπουργός της χώρας, Ζεϊντάν, προκειμένου να παραβρεθεί σε παρέλαση του σχηματιζόμενου νέου στρατού της Λιβύης. Επρόκειτο, προφανώς, για μια επικοινωνιακή επίδειξη της λιβυκής κυβέρνησης, με στόχο να πείσει ότι θα επιβληθεί η τάξη στη χώρα. Δεν πέρασαν, ωστόσο, παρά μερικές ημέρες, και την ίδια στιγμή που κυριαρχούσε το χάος στην Τρίπολη, δολοφονείτο στην Βεγγάζη ένας ακόμη άνθρωπος, όπως εκτιμάται, από Ισλαμιστές.

Να σημειωθεί πως στην Ανατολική Λιβύη, οι Ισλαμιστές διαθέτουν ιδιαιτέρως μεγάλη δύναμη, ενώ υπάρχουν πόλεις που ελέγχονται πολιτικά και στρατιωτικά, αποκλειστικά από αυτούς. Στη Βεγγάζη, επίσης, οι ΗΠΑ δέχθηκαν ένα από τα σημαντικότερα ηθικά και πολιτικά πλήγματα, από τη στιγμή που άρχισαν να ξεσπούν οι «αραβικές επαναστάσεις». Οι Ισλαμιστές δολοφόνησαν τον αμερικανό πρέσβη, με συνέπεια να προκληθεί μεγάλος σάλος στις ΗΠΑ, και, ως όλα δείχνουν, να χάσουν τις καρέκλες τους η υπουργός Εξωτερικών, Χ.Κλίντον, και ο επικεφαλής της CIA.

Διαμοιρασμός ιματίων

Η Λιβύη, σήμερα φαίνεται να έχει μοιραστεί σε «βιλαέτια», βάσει πολιτικών, φυλετικών, αλλά και οικονομικών «κριτηρίων». Η Τρίπολη, σε συμμαχία με κάποιες άλλες περιοχές με ισχυρή επιρροή, όπως για παράδειγμα το Ζιντάν, φαίνεται να είναι ο ισχυρότερος πόλος. Η Μισράτα αποτελεί ουσιαστικά ανεξάρτητο κρατίδιο εντός της χώρας, και προσπαθεί να επεκτείνει την επιρροή της σε άλλες περιοχές, όπου συχνά έρχεται σε ένοπλη σύγκρουση μαζί τους. Συχνά, η Μισράτα χρησιμοποιεί ως πρόσχημα για τις επιθέσεις της, το ότι σε άλλες πόλεις-περιοχές, έχουν βάσεις τους οι κανταφικοί. Κάτι όμως, που σπανίως ισχύει. Από την άλλη, και η Βεγγάζη αποτελεί έναν ακόμη πόλο εξουσίας, αν και έρχεται σαφώς τρίτη. Τέλος, στο Νότο της Λιβύης, όπου ζούν φυλές, όπως οι Τουαρέγκ, κ.λ.π., είναι ένα ακόμη «βασίλειο».

φωτο antinews

Τι κρύβεται όμως, πίσω από τις –δήθεν ή και πραγματικές- πολιτικές, ιστορικές και φυλετικές αντιπαραθέσεις; Όλα δείχνουν, ότι είναι το μοίρασμα της εξουσίας και του μεγάλου πλούτου της χώρας σε ενεργειακούς πόρους. Ενδεικτικό είναι ότι μόλις προ ημερών, «πρώην αντάρτες» ανακοίνωσαν τη δημιουργία της δικής τους εταιρείας εκμετάλλευσης πετρελαίων της χώρας. Κι’ όλα αυτά, τη στιγμή που κλιμακώνονται οι συγκρούσεις εκεί. Εκτός αυτού, σύμφωνα με εκτιμήσεις που γίνονται, από την ένταση στη χώρα, η Λιβύη έχει χάσει έξι δις. δολάρια από ενεργειακούς πόρους που θα εξήγαγε (http://www.reuters.com/article/2013/11/14/us-libya-oil-idUSBRE9AD0RX20131114). Ως είναι φυσικόν, στη χώρα που δεν παράγει σχεδόν τίποτε άλλο, παρά πετρέλαιο και αέριο, η μεγάλη μάχη γίνεται για τον έλεγχο της «ενεργειακής πίττας».

Γενικότερα, στην ελίτ της χώρας διαμορφώνονται οι εξής τάσεις, πίσω από τις οποίες συχνά βρίσκονται ξένες δυνάμεις:

1.Στα τμήματα εκείνα που βρίσκονταν στον πυρήνα της κρατικής και οικονομικής εξουσίας επί Καντάφι, και εγκαίρως, όταν ξέσπασε η επανάσταση, πέρασαν με το στρατόπεδο των αντικαθεστωτικών, και έπαιξαν μάλιστα σημαντικό ρόλο στην ανατροπή του Καντάφι. 2.Στους Κανταφικούς, που τώρα ερωτοτροπούν με τη νέα κατάσταση στη χώρα. Να σημειωθεί ότι ακόμα σε καίριους τομείς της οικονομίας, της διπλωματίας και της πολιτικής, βρίσκονται πολλά τέτοια πρόσωπα.

3.Στους αντικαθεστωτικούς που ζούσαν εξόριστοι ή αυτοεξόριστοι στο εξωτερικό, και επέστρεψαν στη χώρα, πιάνοντας σημαντικά πόστα. Πολλούς από αυτούς, όπως και τις προηγούμενες κατηγορίες, τους έχουν προσεταιριστεί το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία, οι ΗΠΑ, η Γαλλία, κ.ο.κ..

4.Ανάλογα με τα οικονομικά συμφέροντα, εκφράζονται και οι διάφορες πόλεις-φυλές, και οι φύλαρχοι. Εδώ, παίζουν ρόλο και οι πολιτικές, στρατιωτικές και επιχειρηματικές προσωπικότητες που προέρχονται από κάποια φυλή και μπορούν να την επηρεάσουν.

Να σημειωθεί πως ακόμα δεν έχουν βρεθεί πολλοί από τους τραπεζικούς λογαριασμούς και τις offshore που είχε ο Καντάφι και η οικογένειά του, τόσο στη Δύση, όσο και στην «ελληνική γειτονιά», αλλά και τη Ρωσία. Κάποια μέλη της οικογένειάς του, μάλιστα, έχουν καταγραφεί να κάνουν επισκέψεις-ιγκόγκνιτο σε πρώην «φιλικές χώρες» στον Καντάφι, και να διατηρούν ακόμα και σήμερα στενές επαφές με πολύ γνωστά πρόσωπα στο διεθνές τζετ σετ των επιχειρηματιών.

Κύμα μεταναστών

φωτο antinews

Σε όλα αυτά, πρέπει να προστεθεί και το ανεξέλεγκτο κύμα μεταναστών από τη Λιβύη, κυρίως προς τη Μάλτα και την Ιταλία, και δευτερευόντως προς την Ελλάδα, τη Γαλλία, κ.ο.κ. Πρόκειται κυρίως για προερχόμενους από τη μαύρη Αφρική, που μέσω των λιμανιών της Λιβύης (μικρά λιμανάκια στη Μισράτα, την Τρίπολη και άλλες πόλεις), επιχειρούν να περάσουν στην Ευρώπη με πλοιάρια-«καρυδότσουφλα». Ως γνωστόν, πρόσφατα σημειώθηκαν ναυάγια με εκατοντάδες νεκρούς μετανάστες. Τώρα, λοιπόν, η Ευρώπη αποφάσισε, έστω και με καθυστέρηση, να πιέσει –και να «βοηθήσει»- τη Λιβύη, με στόχο να συγκρατηθεί το κύμα των μεταναστών. Εννοείται, τις μεγαλύτερες πιέσεις ασκεί η Ιταλία.

Πάντως, όπως έχει δείξει η εμπειρία στο πρόσφατο παρελθόν, όταν «σφραγίζονται» τα θαλάσσια σύνορα της Ιταλίας, η «πολυεθνική» των δουλεμπόρων, προωθεί τους μετανάστες, από τη Βόρειο Αφρική, προς την κατεύθυνση της Τουρκίας, και από εκεί, είτε χερσαία (μέσω Εβρου), είτε δια της θαλασσίας οδού (Αιγαίου), τους περνούν στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια, εφόσον ξανασυμβεί κάτι τέτοιο, η Ελλάδα θα πρέπει και πάλι να αναμένει νέο κύμα προσφύγων.

Le canard