Το ευρωπαϊκό πεπρωμένο της Βρετανίας

Η δυσκολότερη πρόκληση στην πολιτική αυτή τη στιγμή είναι η επίλυση της έντασης μεταξύ των καλύτερων μακροπρόθεσμων και βραχυπρόθεσμων πολιτικών. Η ένταση αυτή είναι σαφέστερη, απ’ όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, στη Βρετανία. Ο Τόνι Μπλερ, πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας, εξηγεί σε άρθρο του γιατί η χώρα πρέπει να παραμείνει στην ΕΕ.

Η Ευρώπη έχει αποτελέσει αντικείμενο διένεξης εδώ και πολλά χρόνια στη βρετανική πολιτική σκηνή, σημειώνει ο Μπλερ. Είναι η πρώτη φορά όμως που ακόμα και κυβερνητικά στελέχη εκφράζουν την επιθυμία τους για αποχώρηση από την ΕΕ.

«Ο λόγος

για αυτή την αναζωπύρωση σκεπτικισμού και την εχθρότητα προς την ΕΕ, δεν είναι δύσκολο να κατανοηθεί. Η Ευρώπη βρίσκεται σε κρίση. Ο ελαττωματικός σχεδιασμός του ευρώ – μια οικονομική ένωση που υποκινείται από την πολιτική, αλλά εκφράζεται στην οικονομία – έχει γίνει προφανής. Οι διαρθρωτικές αλλαγές στις οικονομίες που παρουσίασαν απότομη πτώση των επιτοκίων, όταν ενώθηκαν με το κυρίαρχο, γερμανικό νομισματικό μπλοκ, τώρα πρέπει να διορθωθούν γρήγορα και χωρίς την πολυτέλεια της υποτίμησης». Τι πρέπει να γίνει; «Η εμβληματική πολιτική της Ευρώπης παίρνει επικίνδυνη κλίση. Για να σωθεί, απαιτεί ένα ‘μεγάλο παζάρι’ παρά πρόσθετα μέτρα, με τη Γερμανία να συμφωνεί, ουσιαστικά, σε κάποια μορφή ισομερούς κατανομής των χρεών, ενώ οι χώρες οφειλέτες θα πραγματοποιήσουν βαθιές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και η ΕΚΤ θα ελέγχει το παζάρι. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι αυτό μπορεί να συμβεί. Αλλά ακόμα κι έτσι, η Ευρώπη θα υποφέρει για κάποιο χρονικό διάστημα».

Ο Μπλερ σημειώνει ότι ο ευρωσκεπτικισμός είναι δικαιολογημένος. Όπως υποστηρίζει όμως, «η ηγεσία δεν αφορά τις βραχυπρόθεσμες πολιτικές», αλλά τις μακροπρόθεσμες. Το «Η Ευρώπη βρίσκεται σε κρίση, επομένως να φύγουμε» μπορεί να αποτελεί πλειοψηφία σε μια δημοσκόπηση. Όμως, στο “συνεπώς” βρίσκεται ένα τεράστιο σφάλμα. Πιστεύω ότι μια τέτοια πολιτική θα ήταν πολιτικά εξουθενωτική, οικονομικά επιζήμια και εξαιρετικά καταστροφική για τα αληθινά μακροπρόθεσμα συμφέροντα της Βρετανίας. Η χώρα μας αντιμετωπίζει πραγματικό και υπαρκτό κίνδυνο από ενδεχόμενη έξοδο. Η σωστή πολιτική είναι να συνεργαστεί με την Ευρώπη, ώστε να καταστεί σαφές ότι η Βρετανία σκοπεύει να συμμετέχει ενεργά σε συζητήσεις για το μέλλον της Ευρώπης και για την οικοδόμηση συμμαχιών και να διαμορφώσει ένα αποτέλεσμα που είναι σύμφωνο με το δρόμο προς τα εμπρός, όχι μόνο για τη Βρετανία αλλά για την Ευρώπη στο σύνολό της». Επισημαίνει δε τη διαφορά του σημερινού ευρωσκεπτικισμού με το παρελθόν: «Ο σημερινός ευρωσκεπτικισμός είναι μεγαλύτερος από ό, τι ήταν 66 χρόνια πριν, όταν άρχισε το έργο. Αλλά είναι διαφορετικός. Τότε, η λογική ήταν η ειρήνη. Σήμερα, είναι δύναμη. Τότε, ήταν για μια ήπειρο που δοκιμάστηκε από έναν πόλεμο στον οποίο η Γερμανία ήταν ο επιτιθέμενος και η Βρετανία ο νικητής. Σήμερα, πρόκειται για έναν κόσμο στον οποίο η παγκόσμια γεωπολιτική υφίσταται την πιο βαθιά αλλαγή της εδώ και αιώνες. Η ισχύς μετατοπίζεται από τη Δύση στην Ανατολή. Η Κ