Το Άτακτο Σοφό Παιδί και Το Καλό Νησί (ΜΕΡΟΣ 2ο)

Έγινε κάτι αναπάντεχο!

Εκεί που έγραφε μια ακόμη ιστορία σε μια απομονωμένη βορεινή παραλία του Νησιού, ο άνεμος και το κύμα έβγαλαν στην ακτή ένα μπουκάλι. Το μπουκάλι ήταν βουλωμένο με κόκκινο βουλοκέρι. Ξεχώριζε σα μικρή σημαδούρα μέσα στο γαλαζοπράσινο νερό και έκρυβε μέσα του ένα γράμμα. Έμοιαζε με αυτά που στέλνουν οι ναυαγοί.

Ήταν μάλιστα μέσα σε ένα αγγλικό μπουκάλι gin, που παρότι είχε ξεθωριάσει, φαινόντουσαν ακόμη τα γράμματα στην ετικέτα του “HOPE” που σημαίνει

Το είδε ως οιωνό.

Χάρηκε πολύ!

Ξετύλιξε με αδημονία το γράμμα. Ήταν αποτυπωμένο σε ένα πανέμορφο γαλάζιο χαρτί. Άρχισε να το διαβάζει και τότε έμεινε διπλά έκπληκτος!

Γιατί;

Είδε την υπογραφή ενός ανθρώπου που ήξερε καλά και ήταν φίλος του από παλιά. Ιδιαίτερα ευφυής. Πολύ πιο διαβασμένος από όλους όσοι δήλωναν «σοφοί» και είχε γνωρίσει πολλούς τέτοιους μέχρι τώρα στη ζωή του.

Ο «Ελεύθερος Πειρατής», (έτσι τον ονόμαζαν πια οι ψαράδες φίλοι του), καθώς είχε ξεχαστεί το παλιό παρατσούκλι του («το Σοφό Παιδί», ήταν δημιούργημα της ζωής στην πόλη), άρχισε να διαβάζει με τρομερό ενδιαφέρον την επιστολή, αποσπάσματα της οποίας αποστήθισε (ξέχασα να σας πω πως είχε φωτογραφική μνήμη) και όπως μου τα μετέφερε έτσι σας τα λέω και εγώ:

Η επικεφαλίδα λοιπόν έγραφε:

«THE GOOD COUNTRY» (Η Καλή Χώρα)

‘’Ξεκινάω με τα Καλά Νέα (Good News First).

Η Καλή Χώρα (Good Country) εξελίσσεται σε μια χώρα με εκατοντάδες πολίτες από όλο τον κόσμο.

Δεν μας οδηγεί η ανάγκη να δημιουργήσουμε μια ιδανική χώρα, αλλά το ότι χρειαζόμαστε μια Νέα Χώρα για να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο.

Ακούγεται σπουδαίο και μεγάλο; Ε, λοιπόν ναι! Είναι!

Όπως επίσης είναι και το γεγονός πως η ‘’Καλή Χώρα’’ διαθέτει ήδη έναν τεράστιο πληθυσμό. Τουλάχιστον 10% από τους κατοίκους ολόκληρου του Πλανήτη, μοιράζονται και αποδέχονται πλήρως τις αρχές της ‘’Καλής Χώρας’’(σύμφωνα με το Good Country index).

700.000.000 πολίτες κάνουν την «Καλή Χώρα» την τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο, μετά την Κίνα και την Ινδία.

Είναι άνθρωποι με ‘’Α’’ κεφαλαίο σαν εσένα και εμένα, που σκέπτονται πρώτα ως μέλη του ανθρώπινου γένους και μετά ως πολίτες της χώρας τους.

Άνθρωποι που θα ‘θελαν οι κυβερνήσεις τους να εστιάζουν περισσότερο στη συνεργασία και λιγότερο στον ανταγωνισμό.

Άνθρωποι που δεν δυσπιστούν απέναντι στους συνανθρώπους τους μόνο και μόνο γιατί αυτοί προέρχονται από ένα διαφορετικό περιβάλλον.

Άνθρωποι που βλέπουν ένα σπουδαίο μέλλον για την ανθρωπότητα, αν η ανθρωπότητα μπορέσει να μάθει να εργάζεται συλλογικά με τη «δύναμη του ενός».

Όλοι κανονικά θα έπρεπε να ανήκουμε σε αυτό το έθνος. Σε αυτό γεννηθήκαμε. Μιλάμε τη γλώσσα του, μοιραζόμαστε τις αρχές του, επιθυμούμε να περνάμε περισσότερο χρόνο σ’ αυτό, να συναντιόμαστε με τους συμπολίτες μας και να αρχίσουμε να εργαζόμαστε μαζί.

Η αποστολή μας είναι να ενεργοποιήσουμε αυτό το δυναμικό αλλά και αόρατο «έθνος», να του δώσουμε «κρατική οντότητα». Έτσι μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα νέο πανίσχυρο παίκτη στην καρδιά της διεθνούς κοινότητας. Έναν παίκτη κλειδί, που θα μιλάει πρώτα στην καρδιά και μετά στο μυαλό της. Πρώτα με αρχές, αξίες και συναισθήματα και μετά με στόχους, σχέδια και αριθμούς.

Δεν είμαστε κίνημα ενημέρωσης ή ευαισθητοποίησης.

Δεν οργανώνουμε μια καμπάνια για να συγκεντρώνουμε χρήματα και να υπογράφουμε αιτήσεις.

Είμαστε μια αληθινή οντότητα, με δύναμη να οραματίζεται, αλλά και να υλοποιεί, ικανή να σκέφτεται και να υλοποιεί νέους τρόπους για την επίλυση των μεγάλων διεθνών προβλημάτων. Και είμαστε τυχεροί να ζούμε σε μια εποχή που τέτοια σπουδαία πράγματα μπορούν να συμβούν.

Η «Καλή Χώρα» θα είναι μια χώρα χωρίς Κυβέρνηση.

Με όπλο την τεχνολογία αιχμής που χρησιμοποιούμε, θα λειτουργεί ως ένα αυτοοργανωμένο σύστημα, που θα καθοδηγείται από τους πολίτες της. Αυτή η εικονική χώρα (Virtual Country), θα συνεργάζεται ενεργά με άλλες χώρες και θα τους δείχνει πως να παράγουν αποτελέσματα διαρκείας και για τους συμπολίτες τους και για τον πλανήτη μας συνολικά.

Μια νέα χώρα με το ηθικό και αξιακό σύστημα και με την οικονομική δύναμη να δημιουργήσει νέα διεθνή συστήματα και δομές, και να τα βελτιώσει εκεί και όπου χρειάζονται.

Και πίστεψέ με, η «Καλή Χώρα» μας είναι πλέον έτοιμη να ξεκινήσει το ταξίδι της.

Η πρώτη φάση ξεκίνησε, μεταξύ Σεπτεμβρίου και Δεκεμβρίου του 2018. Συμμετείχαν 200.000 πολίτες. Εσύ είσαι ήδη ένας από αυτούς που έχουν πάρει τη νέα υπηκοότητα» σε αυτό το «Πρώτο Έθνος».

Το πρώτο διάστημα θα είναι πιλοτικό, για να διαβεβαιωθούμε πως όλα λειτουργούν ομαλά. Και τότε, θα ανοιχθούμε ξανά για τα καλά, το Σεπτέμβριο του 2020, σε όλα αυτά τα 700 εκατομμύρια των ανθρώπων με τους οποίους μας ενώνει η κοινή νοοτροπία, οι κοινές αντιλήψεις.

Ξέρουμε πως θέλεις και μπορείς να μας βοηθήσεις. Σου ζητάμε να ενημερώσεις τα δικά σου «δίκτυα», τους φίλους και τους συναδέλφους σου, να δωρίσεις το χρόνο και τις δεξιότητές σου στην «Καλή Χώρα».

Σου υποσχόμαστε ότι η «Καλή Χώρα» μας δεν θα μιλάει μόνο για την Αλλαγή, θα μπορεί να καθοδηγεί τις Αλλαγές που όλοι επιθυμούμε να δούμε.

Ο φίλος σου, Simon Ahholt»

[email protected]

Αυτό ήταν!

Ανέμισε το γαλάζιο γράμμα με ενθουσιασμό.

Η κατάλληλη ιδέα στην κατάλληλη στιγμή!

Τέλειος συγχρονισμός.

Bravo Simon! This is HOPE!

Δεν έβλεπε την ώρα να πει τα νέα στους άλλους «Καλούς Πειρατές».

Μόλις είχαν φτιάξει μια ομάδα ενεργών πολιτών και βασανιζόντουσαν να βρουν τρόπους, έκαναν το δικό τους σχεδιασμό για να δώσουν λύσεις, ούτως ώστε να γίνει το Νησί τους καλύτερο. Παρότι είχε σταθεί «τυχερό» και είχε πολύ λιγότερα προβλήματα από τα άλλα 36 γειτονικά νησιά (γι’ αυτό και το ονόμαζαν «Βασίλισσα του Αρχιπελάγους»). Μπορεί η φύση να το είχε προικίσει με ένα πανέμορφο τοπίο, με σμαραγδένια νερά και χρυσές παραλίες, με μια κάτασπρη κουκλίστικη Χώρα, αλλά -όπως και ο Παράδεισος- είχε και το Νησί τα θέματά του...

Οι «Καλοί Πειρατές» λοιπόν είχαν θέσει τις υπηρεσίες τους σε έναν ανώτερο σκοπό, πολύ πιο σημαντικό από την καλοπέρασή τους. Δόξα τω Θεώ είχαν πιεί όλοι αρκετό μαύρο ρούμι και αρκετή ψημένη ρακί στη ζωή τους μέχρι τώρα. Είχαν χορέψει, είχαν γλεντήσει, είχαν διασκεδάσει και με το παραπάνω. Ήταν χορτασμένοι από υλικές απολαύσεις. Ήθελαν λοιπόν μια νέα αποστολή, που θα εξέφραζε το γενικό καλό. Κάτι που θα ήταν «καλό για όλους».

Το ενδιαφέρον ήταν ότι η ομάδα των Καλών Πειρατών είχε 20 μέλη. Ο Αρχιπειρατής λοιπόν -που ήταν γέρος και σοφός- ανέθεσε στον καθένα τους να παρακολουθεί και από ένα στόχο και να τον εξειδικεύσει με στόχο να βρει το πώς μπορεί να εφαρμοστεί πρώτα στο Νησί τους και μετά σε όλο το Αρχιπέλαγος. Πίστευαν πως αυτά που έλεγε ο Καπετάν Simon ήταν οραματικά και ήταν και σωστά. Γι’ αυτό και σκέφθηκαν να ενώσουν την αποστολή της Καλής Χώρας με αυτή του ΟΗΕ.

Κάθισαν λοιπόν ένα Αυγουστιάτικο βράδυ γύρω από μια φωτιά στην πιο ήσυχη παραλία του Νησιού και διάβασαν με προσοχή τους 17 Στόχους του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη (UN Global Sustainability Goals). www.globalgoals.org.

Ο Αρχιπειρατής μοίρασε τους 17 Στόχους, από έναν σε κάθε Καλό Πειρατή της ομάδας, ανάλογα με τις δεξιότητες τους. Ο Αντώνης που ήταν ωκεανολόγος, ανέλαβε ό,τι είχε να κάνει με τα νερά και τις θάλασσες! Ο Aχιλλέας που ήταν γιατρός, ό,τι είχε σχέση με την υγεία! Ο Βαγγέλης που είχε σπουδάσει οικονομικά τους αριθμούς. Ο Γιώργος που ήταν γεωργός, τις καλλιέργειες κ.λπ. Ο Γιάννης που ήξερε από μαγαζιά, την ανάπτυξη. Ο Νίκος που ήταν δάσκαλος, την Παιδεία. Ο Πάνος που ήταν δημοσιογράφος, την επικοινωνία, κ.λπ. Έμεναν μόνο δύο πειρατές χωρίς αποστολές. Η μια ήταν η μοναδική κοπέλα της παρέας. Την ονόμασαν συμβολικά «Βενετία», (ενώ την έλεγαν Λένα) της έδωσαν το όνομα της πιο όμορφης γειτονιάς του Νησιού τους. Πίστευαν πως με το δικό της χάρισμα, όπως τα κανάλια της ομώνυμης πόλης της Ιταλίας έτσι και αυτοί θα ενωνόντουσαν καλύτερα μεταξύ τους. Σκέφθηκαν να χειριστεί τα θέματα του πολιτισμού, με τα οποία οι υπόλοιποι είχαν από μικρή έως ελάχιστη σχέση.

Ο τελευταίος που είχε μείνει χωρίς αποστολή ήταν ο Ελεύθερος Πειρατής.

Όταν πήρε το λόγο ο Ελεύθερος Πειρατής εξέφρασε τις σκέψεις όλων τους: «Το λάθος των +200 κρατών στον Πλανήτη μας είναι πως συμπεριφέρονται σαν να είναι μόνα τους στον κόσμο, σαν να είναι απομονωμένα νησιά, όπως πολλές φορές -ειδικά το Χειμώνα- είναι τα 37 δικά μας στο Αρχιπέλαγος, ή οι Ζουμπέριοι Νήσοι στους οποίους ξεχειμωνιάζουμε..

«Ε, λοιπόν εμείς που μένουμε σε αυτό το Νησί, έχουμε μια ιδιαίτερη ευθύνη γιατί ναι μεν είναι «ένα ακόμη νησί», αλλά δεν είναι καθόλου απομονωμένο. Είναι ένα παγκόσμιο νησί (Global Island), και μπορούμε να λειτουργήσουμε ως παράδειγμα για το ακριβώς αντίστροφο. Εμείς μπορούμε να γίνουμε η μικρή -αλλά επιτυχημένη- ιστορία (success story) το υπόδειγμα σκέψης και δράσης του πως όταν ένα «νησί» προάγει το καλό, όταν γίνει το ίδιο ένα ΚΑΛΟ ΝΗΣΙ, όταν λειτουργήσει ως ο κόμβος διασύνδεσης (το hub) των Αρχών της «Καλής Χώρας» και των 17 Στόχων της Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, μπορεί η δύναμή του να γίνει πολλαπλασιαστική, να γίνει ασταμάτητη. Να είναι αυτή η ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ που χρειαζόμαστε» .

Σε αυτόν λοιπόν ανέθεσε ο γεροσοφός Αρχιπειρατής, ο Καπετάν Μερμελέχας[1] να προχωρήσει και να συνθέσει το σχέδιο του Άγγλου Πειρατή (έτσι ονόμασαν τον Captain Simon) και να το προσαρμόσει στην κοινή αποστολή τους, να λειτουργήσει ως «ομπρέλα» ή «ασπίδα» για τους άλλους 17 Στόχους. Και έτσι ο Ελεύθερος Πειρατής -ήθελε δεν ήθελε- ξαναμπήκε στον παλιό του ρόλο -του Μεγάλου Σχεδιαστή…

Οι 20 Καλοί Πειρατές μας το δικό τους πλάνο το ονόμασαν «ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΗΣΙ». Ένοιωθαν πως χρειαζόντουσαν κάτι μεγαλύτερο, κάτι καλύτερο -όχι μόνο για την παρέα τους- αλλά για όλους τους κατοίκους και τους χιλιάδες επισκέπτες του Νησιού και του Αρχιπελάγους. Είχαν κάνει ως τότε τρεις-τέσσερις παρεμβάσεις για την τοπική οικονομία, την ασφάλεια, το περιβάλλον και τον πολιτισμό, αλλά όλα αυτά ένοιωθαν πως δεν ήταν αρκετά και έπρεπε να τεθούν σε ένα ευρύτερο, πιο ολοκληρωμένο πλαίσιο.

Μόλις καθαρόγραψαν το σχέδιό τους, το υπέγραψαν όλοι και το έβαλαν στο ίδιο μπουκάλι gin που έγραφε HOPE, το έριξαν στη θάλασσα και ήταν σίγουροι, (δεν ήλπιζαν απλά), πως πολύ σύντομα θα έφθανε στα χέρια του Άγγλου Πειρατή.

ΟΙ 20+1 ΚΑΛΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ

1η Ιουνίου

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2020

ΥΓ1. Το ίδιο γράμμα που γράφτηκε σε πάπυρο, ανέλαβε ο καπετάν Πάνος (ο γιός του συγχωρεμένου καπετάν Βασίλη) να το ανεβάσει στο διαδίκτυο για να ταξιδέψει μακριά στον αχανή ηλεκτρονικό κόσμο.

ΥΓ2. Οι 20+1 Πειρατές δώσανε ραντεβού στις ………. Ιουλίου (4/7) σε μια Νότια Παραλία της Αττικής και στις 24 του ίδιου μήνα στην Πλάκα στο στέκι του στωικού Διογένη.

Νίκος Καραχάλιος

Πρόεδρος FORUM2020.gr

(Εδώ το πρώτο μέρος)

[1] Σημείωση: Ο Μερμελέχας ήταν ο τελευταίος πειρατής που έδρασε στο Αιγαίο και έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στη Μύκονο, δουλεύοντας μετανοιωμένος σε ένα φούρνο. Ο τάφος του βρίσκεται στην Παραπορτιανή, την πιο ιστορική εκκλησία της Χώρας.

Διαβάστε περισσότερα