Τα «πυρηνικά» όνειρα του Ερντογάν έγιναν οι εφιάλτες μας

Ανατριχίλα!... Τα πυρηνικά όνειρα του Ερντογάν προκαλούν ανατριχίλα τις τελευταίες δύο δεκαετίες!.. Κι όσο σκεφτόμαστε ότι η χώρα του ''συμπεριλαμβάνεται σταθερά στις χώρες που η κοινότητα των πυρηνικών δυνάμεων θεωρεί ότι έχουν φιλοδοξίες απόκτησης πυρηνικού οπλοστασίου'', μας περιλούζει κρύος ιδρώτας για τα όσα εφιαλτικά κυοφορεί για το μέλλον μας η πυρηνική... έκδοση της Τουρκίας.

Και μόνο το γεγονός ότι - σύμφωνα με παλαιότερο άρθρο στο αμερικανικό περιοδικό ''The National Interest'' πρώην κορυφαίου αξιωματούχου του γερμανικού υπουργείου Άμυνας - ''οι δυτικές υπηρεσίες

πληροφοριών συγκλίνουν στην άποψη ότι η Τουρκία - ακολουθώντας το μοντέλο του Ιράν - επιδιώκει συστήματα πυρηνικών όπλων, συμπεριλαμβανομένων και των μέσων για την εκτόξευσή τους'', είναι αρκετό να επιβάλει συνεχή επαγρύπνηση στη στρατιωτική ιεραρχία του τόπου μας και στους καθ' ύλην υπεύθυνους της κυβέρνησης, τους επιφορτισμένους με θέματα ασφάλειας και ακεραιότητας της χώρας (Υπουργείο Άμυνας, ΕΥΠ και πολιτικοί τους προϊστάμενοι)...

Ο πυρηνικός σταθμός στο Άκουγιου της Τουρκίας πέρασε πλέον, όπως πληροφορούμαι, από το στάδιο του σχεδιασμού στο στάδιο της εφαρμογής του, που πάει να πει πως τα επικίνδυνα για μας γεγονότα τρέχουν. Εκεί δεν είναι Ελλάδα, βλέπετε, και ξέρουν να ξεπερνούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια και να επιταχύνουν την πρόοδο των έργων, απ' τη στιγμή που αποτελούν αυτά μείζονος εθνικής σημασίας για την γείτονα χώρα. Και είναι μείζονος σημασίας, γιατί εξυπηρετούν θαυμάσια και συμπληρωματικά το όνειρο του Ερντογάν για την ''γαλάζια πατρίδα'', για το οποίο μίλησα εκτενέστερα σε προγενέστερο άρθρο μου με τίτλο ''Το «γαλάζιο όνειρο» του Ερντογάν και η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας...'' (στις 15/11/'18).

Οπότε, όπως εξελίσσονται τα πράγματα - και εξελίσσονται πολύ αρνητικά για μας τους Έλληνες - η Τουρκία μέσα σε δέκα με δεκαπέντε χρόνια θα μεταμορφωθεί από παραγωγό ηλεκτρικής ενέργειας σε πυρηνική δύναμη!... Κι αυτό μόνο ως αστείο δεν μπορεί να το εκλάβει κανείς, αφού είναι δεδομένη και καταγεγραμμένη η εξελικτική της πορεία στα χρόνια διακυβέρνησής της από τον Ερντογάν, τον διαπρύσιο κήρυκα της ''γαλάζιας'' και ''πυρηνικής'' Τουρκίας.

Η απειλή σε βάρος μας είναι δεδομένη και είναι σε υψηλότατο βαθμό, αφού - σε αντίθεση με εμάς - η Τουρκία γίνεται όλο και ισχυρότερη οπλικά, όλο και πιο αυτάρκης και αυτοδύναμη στρατιωτικά. Το χειρότερο μάλιστα είναι ότι αυτή η οπλική της ισχύς κινείται παράλληλα με μια δημογραφική έκρηξη άνευ προηγουμένου, τη στιγμή που η Ελλάδα ακολουθεί κλιμάκωση κατιούσα, αφού συρρικνώνεται πληθυσμιακά και οδηγεί τα παιδιά της σε παρατεταμένη... αγρανάπαυση, η οποία τα υποχρεώνει να την εγκαταλείψουν άρον άρον για άλλη πατρίδα, όπου θα έχουν τη δυνατότητα να επιβιώσουν, να προκόψουν και να εξελιχθούν...

Και να φανταστεί κανείς πως υπήρχαν κάποιοι στις αρχές του 21ου αιώνα, που περίμεναν πως - μετά και τις οδυνηρές εμπειρίες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, θα αναλάμβαναν πρωτοβουλίες οι μεγάλοι της Γης για αποπυρηνικοποίηση των κρατών και πως θα έκλειναν ή θα περιόριζαν στο ελάχιστο τους πυρηνικούς σταθμούς, που - πέραν της απειλής για δημιουργία ατομικής βόμβας - μολύνουν ανεξέλεγκτα με τα απόβλητά τους το περιβάλλον διαχέοντας παντού την καταστροφή και τον θάνατο...

Φευ!... Οι ελπίδες των ρομαντικών του Πλανήτη διαψεύστηκαν, μαζί με τις ελπίδες για επικράτηση της ειρήνης στον κόσμο. Το άνθος του κακού, που εκκολάπτεται στις ακτές της Ανατολικής Μεσογείου, με την προοπτική να... διασπείρει και σ' άλλες περιοχές της Τουρκίας την θανατερή του τεχνογνωσία δημιουργεί σοκ και δέος στους Έλληνες, που νιώθουν κάθε μέρα το χνώτο του θανάτου, απ' τη στιγμή που άρχισε να δημιουργείται το κουβούκλιο του πρώτου τουρκικού πυρηνικού αντιδραστήρα στο Άκουγιο (επαρχία Μερσίνας, βόρεια της Κύπρου) από την ρωσική κρατική εταιρεία ''Atomic Energy Corporation Rosatom''.

Οι Ρώσοι υποσχέθηκαν στον Ερντογάν ότι ο θάλαμος συμπίεσης της Atommash θα έχει ολοκληρωθεί μέσα σε δύο χρόνια. Ήδη από τις 19 Σεπτεμβρίου του 2017 η Τurkish Atomic Energy Agency ενέκρινε την AEM-technology σαν τον βασικό κατασκευαστή του πυρηνικού σταθμού του Άκουγιου και ο επικεφαλής του έργου Abbasov επιβεβαίωσε πως ''ο βασικός φόρτος εργασίας της εταιρείας αφορά κυρίως εξαγωγές, ενώ πρόσθεσε ότι η εταιρεία απέκτησε την βασική εμπειρία της και τεχνογνωσία της κατασκευάζοντας και αποστέλλοντας ατμοκινητήρες για ένα ινδικό πυρηνικό σταθμό τον Οκτώβριο του 2018''.

Οι Τούρκοι προσπαθούν να καθησυχάσουν τους Ευρωπαίους και πρώτα την καχύποπτη Γερμανία, πως το πυρηνικό εργοστάσιο της χώρας του δεν είναι τοπική ή παγκόσμια απειλή, γιατί δε θα χρησιμοποιηθεί για πολεμικούς σκοπούς. Αλλά μπορεί να έχει κανείς εμπιστοσύνη στον Ερντογάν και την Τουρκία μετά τις διαδοχικές και διαχρονικές αθετήσεις των συμφωνιών τους; Άλλωστε, μήπως και το Ισραήλ δεν είχε ξεκινήσει με έναν πυρηνικό αντιδραστήρα (τον ''Ντιμόνα''), στην έρημο Νεγκέβ, και απέκτησε στη συνέχεια πυρηνικό εξοπλισμό υψηλού επιπέδου και μεγάλης επικινδυνότητας.

Ας μην υποτιμούμε λοιπόν τους Τούρκους ούτε να έχουμε αυταπάτες για το γιγάντωμα της Τουρκίας. Για να βρίσκεται η χώρα αυτή στο στόχαστρο των Γερμανικών Μυστικών Υπηρεσιών (BND) από τα μέσα του 2015 κάποιος λόγος θα υπάρχει και μάλιστα σοβαρός, σοβαρότατος. Η αφερεγγυότητα, βλέπετε, της Τουρκίας είναι γνωστή τοις πάσι και για τον λόγο αυτό υπάρχει διάχυτη ανησυχία μήπως έχει δρομολογήσει ήδη ένα μυστικό πρόγραμμα κατασκευής πυρηνικών όπλων, κατά τα πρότυπα του Ιράν, του φίλου και συμμάχου της.

Ειδικά εμείς οι Έλληνες πρέπει να βλέπουμε εφιάλτες τα βράδια, γιατί - με βάση τα στοιχεία των Γερμανικών Μυστικών Υπηρεσιών, πάντα - η Τουρκία έκλεισε το 2011 και το 2013 δυο συμφωνίες με τη ρωσική εταιρία Rosatom και το γαλλο-ιαπωνικό κονσόρτσιουμ, για την εγκατάσταση πυρηνικών αντιδραστήρων όχι μόνο στο Άκιουγιου, αλλά και στη Σινώπη, οικονομικού κόστους 20 δις ευρώ και 22 αντίστοιχα!... Και το ερώτημα που προκύπτει είναι: Πώς θα διασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα των Ελλήνων και, συνακόλουθα, της Ελλάδας, υπό τον φόβο της χρήσης εκ μέρους της πυρηνικής βόμβας, απ' τη στιγμή που εκδηλώνει τη βουλιμία της παντοιοτρόπως σε βάρος μας και με κάθε ευκαιρία;

Ο πανούργος ''σουλτάνος''- συνεπαρμένος απ' το όραμα των επεκτατικών του ονείρων - διατυμπανίζει, προς εφησυχασμό, ότι η χώρα του θα χρησιμοποιήσει στο πυρηνικό της πρόγραμμα χαμηλό εμπλουτισμένο ουράνιο. Όμως, χρησιμοποιώντας εκ νέου το αναλωμένο πυρηνικό καύσιμο, μπορεί να προχωρήσει από μόνη της στον εμπλουτισμό του ουρανίου. Κι αυτό, σύμφωνα με τους ειδικούς, ''δημιουργεί συνθήκες για παραγωγή πλουτωνίου (ακτινοβολία ουρανίου σε πυρηνικό αντιδραστήρια), για στρατιωτικούς σκοπούς''!... Ας σημειωθεί ότι: ''Το ακατέργαστο ουράνιο αποτελείται κατά 99% από το ισότοπο U-238 και κατά 1% από το ισότοπο U-235''.

Αυτό άλλωστε ήταν το μοντέλο που είχε χρησιμοποιηθεί από το Ιράν, το πυρηνικό πρόγραμμα του οποίου τέθηκε υπό έλεγχο, σε μια προσπάθεια επανένταξης της χώρας στο παγκόσμιο σύστημα. Το επικίνδυνο παιχνίδι του Ερντογάν με τα πυρηνικά όπλα έχει σαν πρώτο δέκτη την Ελλάδα, ας μην αυταπατόμαστε. Στο στόχαστρό του ήταν πάντα αυτή και μόνο αυτή. Ως εκ τούτου οι δηλώσεις του τύπου «Ο Ερντογάν επιθυμεί να αποκτήσει η Τουρκία πυρηνικά όπλα, αλλά επί του παρόντος δεν έχει τις δυνατότητες», που ανήκουν στον πρώην Τούρκο βουλευτή και ειδικό επί συγκεκριμένων θεμάτων, εκλαμβάνονται σαν προσπάθεια να διασκεδάσει - ως φερέφωνο του Ερντογάν - την ξένη κοινή γνώμη (ΗΠΑ-ΕΥΡΩΠΗ-ΡΩΣΙΑ). Όμως, όσο υπάρχει εκρηκτική ανάπτυξη της τεχνολογίας στην Τουρκία, πλαισιωμένη από υψηλού επιπέδου επιστημονικό προσωπικό, οικονομικούς πόρους ανεξάντλητους και διεθνή ανοχή παρά τις προγενέστερες πιέσεις του αμερικανικού εμπάργκο, ποιος μπορεί να κοιμάται ήσυχος τουλάχιστον σ' αυτήν την άκρη της Μεσογείου;

Διαβάστε περισσότερα