Σύντροφοι, ο Καρνάβαλος κάηκε

Όποιος συνεχίζει με αφέλεια να ζητάει από την κυβέρνηση, να μην κάνει πίσω, ας τον ενημερώσουμε. Η κυβέρνηση έχει ήδη κάνει πίσω.

Δεν είναι μόνο το ζήτημα της διαγραφής του χρέους. Δεν είναι τα 5 ψέματα που έχει ήδη πει πριν καν ξεκινήσει.

Είναι αυτό που λένε πλέον τα στελέχη της για να δικαιολογήσουν τον ιδεολογικό αφοπλισμό. «Ακόμα και αν δεν πάρουμε τίποτε» λένε, «ο κόσμος έχει κερδίσει και πάλι την αξιοπρέπειά του και την περηφάνεια του».

Αυτή η κυβέρνηση συνεχίζει να πατάει στο θυμικό του Έλληνα μιας και δεν έχει τίποτα να του δώσει στον κόσμο της λογικής.

Αυτή η

Παρόλα αυτά η πραγματικότητα είναι αμείλικτη.

Το μνημόνιο πέθανε. Ζήτω το «Master Financial Assistance Facility Agreement»! Με τα λόγια της ίδιας της κυβέρνησης: «Η νέα ελληνική κυβέρνηση, διά μέσου του υπουργού Οικονομικών, κ. Γ. Βαρουφάκη, κατέθεσε αίτημα εξάμηνης επέκτασης της δανειακής σύμβασης προκειμένου να υπάρχει ομπρέλα προστασίας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα».

Οι μάσκες έπεσαν και ο καρνάβαλος κάηκε.

Στον ιστότοπο της Αριστερής Πλατφόρμας www.iskra.gr ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου, με άρθρο που φέρει τον τίτλο Ρήξη ή Ταπείνωση γράφει μεταξύ άλλων: «Η επιστολή της ελληνικής κυβέρνησης για την επέκταση της δανεικής συμφωνίας- μιας συμφωνίας που είχε χαρακτηριστεί αποικιοκρατική από το σύνολο της ελληνικής Αριστεράς, και όχι μόνο- συνιστά βαρύτατη υποχώρηση, όχι τακτικού αλλά στρατηγικού χαρακτήρα. Αρχίζει χαιρετίζοντας τις «αξιοσημείωτες προσπάθειες για την οικονομική προσαρμογή» (sic) που κατέβαλε «τα τελευταία πέντε χρόνια ο ελληνικός λαός» (δεν λέει: υπό την καθοδήγηση των κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμα και Σαμαρά). Δεσμεύεται ότι «ο ελληνικές αρχές τιμούν τις οικονομικές υποχρεώσεις της Ελλάδας προς όλους τους πιστωτές» και ότι θα εργαστούν για την «επίτευξη της βιωσιμότητας του χρέους». Μιλάει για «κατάλληλα πρωτογενή πλεονάσματα» και υπόσχεται ρητά ότι «οποιαδήποτε νέα μέτρα θα έχουν πλήρη χρηματοδότηση απέχοντας από μονομερείς ενέργειες οι οποίες θα υπονόμευαν τους δημοσιονομικούς στόχους» του (μη κατονομαζόμενου, πλην ευκόλως εννοούμενου) Μνημονίου.

Ας μην κοροϊδευόμαστε: Η τοποθέτηση αυτή ισοδυναμεί, αν όχι με Μνημονιακή στροφή 180 μοιρών, πάντως με ενταφιασμό κάθε έννοιας ουσιαστικής ελάφρυνσης του χρέους και στο πάγωμα ακόμα και των περιορισμένων, φιλολαϊκών μέτρων για τα οποία έχει ήδη δεσμευθεί προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας. Όχι τυχαία, τα νομοσχέδια που είχε δηλώσει ότι θα προωθούνταν με τη μορφή του κατεπείγοντος παγώνουν για την επόμενη εβδομάδα- και βλέπουμε...- γιατί ήδη περιγράφονται ως «μονομερείς ενέργειες», λέει ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου.

Αυτό που αντιλαμβανόμαστε είναι ότι η κυβέρνηση έχει πανικοβληθεί από το ενδεχόμενο να καταρρεύσουν οι τράπεζες από την πίεση Γερμανίας στην Ελλάδα. Αυτό το ενδεχόμενο, όμως, το οποίο κάθε λογικός άνθρωπος είχε σκεφτεί και επισημάνει πολύ πριν τις εκλογές, θα έπρεπε να είναι έτοιμη να το αντιμετωπίσει και όχι να αισθάνεται τώρα το έδαφος να υποχωρεί κάτω από τα πόδια της.

Αν λοιπόν για την Αριστερή Πλατφόρμα, η επιλογή Παυλόπουλου είναι απλά ένα ιδεολογικό τραύμα, ο συμβιβασμός και η ταπεινωτική συνθηκολόγηση είναι casus belli.

Διαβάστε περισσότερα