Πρώτη Συμ-φορά Αριστερά

Σαν σήμερα στις 23 Ιουνίου 2005 πέθανε ο Μανόλης Αναγνωστάκης. Ο Μ. Αναγνωστάκης ήταν από τους σημαντικότερους ποιητές της μεταπολεμικής γενιάς. Από γονείς Κρητικούς. Μαθητής, ακόμα, του Γυμνασίου, το 1942, εμφανίστηκε στο περιοδικό «Πειραϊκά Γράμματα», που εξέδιδαν ΕΑμίτες και άλλοι προοδευτικοί λογοτέχνες του Πειραιά, και το 1944 στο ΕΠΟΝίτικο φοιτητικό περιοδικό «Ξεκίνημα», του οποίου ήταν αρχισυντάκτης.

Πάμε στο σήμερα. 23 Ιουνίου

2015. 10 χρόνια μετά. Ο πρώτος αριστερός Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας συμφωνεί στο πιο σκληρό μνημόνιο που είχε ποτέ ευρωπαϊκή χώρα και ρίχνει την Ελλάδα στα βράχια των πιο οδυνηρών μέτρων. Μετά από πέντε μήνες δημιουργικής ασάφειας και ένα προεκλογικό λαϊκισμό που στοιχίζει εν τέλει 8 δις στον ελληνικό λαό, κατορθώνει το ακατόρθωτο: Να διαλύσει τους κόπους και τις θυσίες όλων των προηγούμενων χρόνων του ελληνικού λαού.

Τώρα όμως τελειώνει η φάρσα και ξεκινά η τραγωδία. Η κυβέρνηση της πρώτης συμ-φοράς Αριστερά με βάση τα μέτρα στα οποία έχει συναινέσει, αντί να παράξει πλούτο και να τον αναδιανείμει, παράγει νέους φόρους. Αντί να παράξει μεταρρυθμίσεις προκαλεί σοκ στην κοινωνία και την αγορά εργασίας. Αντί να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, δημιουργεί μεγαλύτερη ανεργία. Αντί να προσελκύσει νέες επενδύσεις, διώχνει και τις υπάρχουσες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες. Αντί να ενισχύσει τη μεσαία τάξη, την ισοπεδώνει εντελώς.

Τα μέτρα πλέον είναι γνωστά σε όλους. Δεν χρειάζεται να τα επαναλάβουμε.

Και πλέον «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το Πήδημα» που έλεγε και ο Τσίπρας προεκλογικά. Ήρθε η ώρα της αλήθειας για όλους. Για όλους τους «επαναστάτες των Social Media» και των τσιτάτων, να πουν την αλήθεια στο λαό: «Κύριοι, αποτύχαμε. Υποσχεθήκαμε ένα παράδεισο και σας ρίχνουμε στο πιο βαθύ καζάνι της κόλασης». Η χθεσινή μεγαλειώδης συγκέντρωση έστειλε ένα σαφές μήνυμα σύντροφοι: Είστε μια απεχθής μπουρζουαζία, αποκομμένη από την κοινωνία, που η εξουσία της έχει ήδη λήξει.

Η κυβέρνηση με βάση τα όσα γνωρίζουμε προστατεύει το ρουσφετολογικό, πελατειακό κράτος της δεκαετίας του 80, αυτό που χτίστηκε με δανεικά και μας έφερε ως εδώ. Ο ιδιωτικός τομέας καλείται να σηκώσει όλο το βάρος μιας νέας δημοσιονομικής προσαρμογής για την οποία μεγάλο μέρος της ευθύνης φέρει η ολιγωρία της διαπραγμάτευσης που αύξησε το δημοσιονομικό κενό και μείωσε την όποια δυναμική είχε αποκτήσει η οικονομία.

Και να πούμε και κάτι τελευταίο. Έχει ευθύνη και η Ευρώπη. Ναι, αυτή η Κεντροδεξιά, φιλελεύθερη Ευρώπη. Γιατί ακριβώς δέχτηκε τέτοια ισοδύναμα που το μόνο που κάνουν είναι να σκοτώνουν την επιχειρηματικότητα, να διαλύουν τον ιδιωτικό τομέα, να γονατίζουν τον απλό πολίτη.

Για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση αρκεί η γνωστή φράση του Μ. Αναγνωστάκη. «Δεν έφταιγεν ο ίδιος. Τόσος ήτανε».

Α! Και μία σημείωση. Συσκευασμένα τρόφιμα με ΦΠΑ 23% που καταφέραμε μετά από τη φοβερά σκληρή διαπραγμάτευση είναι το ρύζι, τα μακαρόνια, οι φακές, τα φασόλια που τρώνε οι πάμπλουτοι. Φρέσκα τρόφιμα είναι ο σολομός, το φουα γκρά, οι αστακοί, τα φιλέτα και τα μανιτάρια τρούφες της διατροφής των φτωχών. Φάτε παντεσπάνι (εκτός από σανό).

Vanzetti

Διαβάστε περισσότερα