Προς Μαξίμου: Μακάρι η σκανδαλολογία να έσωζε ετοιμόρροπες κυβερνήσεις

Δεν υιοθετούμε σε καμιά περίπτωση τα όσα υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ για την υπόθεση του μακαρίτη του Βγενόπουλου.

Δε μας ενδιαφέρει πραγματικά η προσπάθεια να δικαιολογηθεί ο Τσίπρας για μια βρόμικη υπόθεση.

Και δε μας ενδιαφέρει γιατί απλά γνωρίζουμε ότι τη σκοτεινή περίοδο 2015 – 2019 προσπάθησε να στηθεί όντως παραδικαστικό σύστημα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Προφανώς

και δεν πέσαμε από τα σύννεφα από τις αποκαλύψεις για την κ. Θάνου ή για οποιονδήποτε εκείνη την εποχή.

Και δεν πέσαμε γιατί ακόμη και για την υπόθεση τηςNovartisο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να βάλει φυλακή 10 πολιτικούς όχι με πραγματικά στοιχεία. Όχι με αποδείξεις.

Αλλά με ξεκάθαρη προσπάθεια συγκεκριμένων ανθρώπων που δρούσαν στα υπόγεια, αλλά που είχαν σχέσεις και με ανώτατους πολιτειακούς παράγοντες.

Κι αν το ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει τους κοχόνες ας κάνει κάθαρση, ας πάνε κάποιοι φυλακή. Αν και πολύ φοβούμαστε ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.

Εκείνο που είναι πολύ ενοχλητικό, όμως, είναι η επικοινωνιακή διαχείριση που κάνει η κυβέρνηση. Μια παλαιοκομματικού τύπου επικοινωνία που λέει λίγο πολύ «ρίξτε φρέσκο κρέας στα λιοντάρια, για να ξεχαστούν οι προηγούμενοι νεκροί».

Το ζήτημα είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που ευαγγελίστηκε μια άλλη Ελλάδα, κάνει αυτά που έκαναν και οι προηγούμενοι. Έβγαλε ένα σκάνδαλο για να αποπροσανατολίσει.

Έριξε μια υπόθεση του 2016 για να σταματήσει ο κόσμος να ασχολείται με την ανικανότητα της παρούσας κυβέρνησης.

Και κυρίως με τις δραματικές εξελίξεις στην τσέπη του καθενός.

Μια εμφανής προσπάθεια της κυβέρνησης να αλλάξει την ατζέντα, αλλά και μια ξεκάθαρη παραδοχή της αδυναμίας της να κυβερνήσει κανονικά.

Αλλά όπως και οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί, έτσι και ο Μητσοτάκης, δε μαθαίνουν από την ιστορία. Δε διαβάζουν καλά τις βουλές του λαού.

Διότι ποιος ανόητος μπορεί να συμβούλεψε το Μαξίμου να ρίξει την υπόθεση Βγενόπουλου για να ξεχαστεί η ακρίβεια, η ανέχεια, ο φόβος της επόμενης ημέρας;

Μπορεί να ξεχαστεί η πείνα; Η έλλειψη ευκαιριών, εργασίας;

Μπορεί να ξεχαστεί η βενζίνη που πουλιέται 2 ευρώ ή το καλάθι της νοικοκυράς που αδειάζει συνεχώς;

Μπορεί να ξεχαστεί η πανδημία που ακόμη και τώρα που οι δείκτες υποχωρούν εμείς μετράμε δεκάδες νεκρούς;

Μπορούν να ξεχαστούν οι απειλές της Τουρκίας προς την Ελλάδα που μένουν επί της ουσίας αναπάντητες;

Και μπορεί να ξεχαστεί η πασοκοποίηση της Νέας Δημοκρατίας στο όνομα του… ανοίγματος στο κέντρο με εγκατάλειψη των αξιών της παράταξης των νοικοκυραίων και των πατριωτών;

Είναι ανόητοι λοιπόν όσοι πιστεύουν ότι χτυπώντας τον αντίπαλο κερδίζουν αυτοί. Ειδικά όσοι δεν κάνουν τη δουλειά τους καλά.

Και στο κάτω – κάτω, καμιά κυβέρνηση δεν έπεσε από σκάνδαλα ή σκανδαλολογίες.

Οι κυβερνήσεις πέφτουνε από την τσέπη του Έλληνα.

Πέφτουνε από το πόσο εύκολη γίνεται η καθημερινότητα, από τα ψέματα που έχουν ειπωθεί και ντράπηκαν κι αυτά.

Πέφτουνε από τη διαρκή αίσθηση ότι ο πολιτικός που τάζει, προδίδει στη συνέχεια τον λαό.

Και ο Μητσοτάκης από όλα τα παραπάνω θα πέσει.

Και δε μπορεί να είναι σανίδα σωτηρίας η ανεπάρκεια, η βρομιά, τα σκάνδαλα της διακυβέρνησης 2015-2019.

Διαβάστε περισσότερα