Ποιος θα σώσει την κεντροαριστερά;

To θερινό σινεμά της πολιτικής φέτος έχει νέα ταινία. Λέγεται… «Πώς θα κάνουμε σώνει και καλά την κεντροαριστερά μεγάλο κόμμα». Έτσι λοιπόν, στο νέο σκηνικό που πάει να δημιουργηθεί έχουμε όλα τα φυντάνια ελεύθερα. Όλοι οι καρποί του παλαιού και του νέου ΠΑΣΟΚ βγαίνουν στο προσκήνιο προφανώς γιατί φοβούνται ότι σε άλλη περίπτωση θα τους φάει… η μαρμάγκα. Ήτοι, ο ΣΥΡΙΖΑ

Αφού βγήκε και ο Λαλιώτης να μιλήσει τότε σίγουρα κάτι σχεδιάζεται στον άλλοτε κυρίαρχο πολιτικό χώρο που έχει φάει τόσο ανάθεμα που δεν μπορεί να αναστηθεί με τίποτε.

Ενόψει της ανοικτής εκλογής προέδρου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και με το Ποτάμι και την Ώρα Αποφάσεων της Άννας Διαμαντοπούλου να περιμένουν για να δουν που θα κάτσει η μπίλια, εμφανίστηκε και ο νέος σωτήρας της χώρας, ο Γιώργος Καμίνης. Θα είναι υποψήφιος για πρόεδρος, αλλά φυσικά δεν θα παραιτηθεί από τον δήμο της Αθήνας. Νέοι καιροί, νέα ήθη γιατί αν πράγματι ήθελε να αλλάξει καπέλο θα άφηνε το ένα ρισκάροντας να κερδίσει το άλλο.

Όμως, σιγά μην αφήσει τον δημαρχιακό θώκο για μια αμφίβολη εκλογή του στην προεδρία της Ενωμένης κεντροαριστεράς. Αλλά και να έφευγε από δήμαρχος πόσοι θα το… καταλάβαιναν. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι λίγοι ξέρουν ή θυμούνται ότι ο Καμίνης είναι ο δήμαρχός τους. Εδώ με το ζόρι, και με τη στήριξη της ΝΔ μόλις που κατάφερε να νικήσει τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη, για τόσο επιτυχημένο μιλάμε. Ανύπαρκτος για μια Αθήνα που θα έπρεπε να απογειωθεί…

Για σκεφτείτε λοιπόν την κεντροαριστερά με πρόεδρο τον Καμίνη. Σαν συγκέντρωση για τσάι με μπισκοτάκια και τις κυρίες να πλέκουν σεμενάκια κουτσομπολεύοντας όλους τους άλλους. Εντάξει, δε λέμε: Καλός, ευγενικός, συμπαθητική φυσιογνωμία και καθαρός, όπως τουλάχιστον φαίνεται. Αλλά όχι και τόσο χαμηλά να πέσει η κεντρική πολιτική σκηνή που να διεκδικήσει πρωθυπουργία το «απομεινάρι» του σημιτισμού.

Κι από την άλλη η Φώφη Γεννηματά που επίσης θα διεκδικήσει την προεδρία. Είναι σίγουρο ότι αν την έλεγαν Φώφη… Ποδηματά δεν θα ήταν ούτε θυρωρός στο κόμμα του Ανδρέα, αλλά τέλος πάντων. Στο ΠΑΣΟΚ όλα μπορούν να γίνουν, ακόμη και η νεκρανάσταση με παλιά υλικά.

Για να καταλάβει κανείς για τον χώρο αυτόν που είναι απαραίτητος ώστε να γυρίσουν πίσω οι ψηφοφόροι που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, εκτός του Καμίνη και της Φώφης ρόλους επιδιώκουν η Διαμαντοπούλου, ο Φλωρίδης και ο Ραγκούσης. Αν είναι δυνατόν…

Κι από την άλλη, οι όποιες προσπάθειες ανανέωσης του κόμματος, οι όποιες φωνές που ζητούν αλλαγή ονομάτων, συμβόλων και πολιτικής, καταπνίγονται από την αρχή από τα γνωστά κομματικά κονκλάβια. Μόλις πριν από λίγους μήνες ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο ευρωβουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και ο Στέφανος Ξεκαλάκης, γραμματέας, τόλμησαν να υψώσουν τη φωνή στη Φώφη. Που, στη Φώφη. Κι αμέσως κινητοποιήθηκαν τα γνωστά κέντρα και παράκεντρα για να τους φάνε ζωντανούς.

Κι εδώ που τα λέμε αν υπάρχει κάποιος που θα μπορούσε να εκφράσει το νέο, να αλλάξει τη φυσιογνωμία της κεντροαριστεράς, να θέσει νέους προσανατολισμούς και να δώσει μια ξεκάθαρη ευρωπαϊκή διάσταση χωρίς τα βαρίδια του παρελθόντος, αυτός είναι ο Ανδρουλάκης. Αλλά θα τον αφήσουν οι διάφοροι καμίνηδες και οι γεννηματάδες;

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ενδιαφέρον για όλους η προσπάθεια αναγέννησης του κεντροαριστερού χώρου που δεν θέλει να εκφραστεί ούτε με τον Τσίπρα, ούτε με τον Μητσοτάκη. Και όλοι ενδιαφέρονται για διαφορετικούς λόγους. Ο Μητσοτάκης π.χ. για το αν οι κεντρώοι που θα ψηφίσουν ΝΔ στις επόμενες εκλογές θα στραφούν στο νέο, ανασυσταθέν ΠΑΣΟΚ που θα πάρει τη μορφή ενός ενιαίου κεντροαριστερού κόμματος το οποίο έχει ορισμένες κοινές ιδέες και αρχές με τη ΝΔ. Αν ο Κυριάκος βγει πρώτος και μάλιστα είναι και αυτοδύναμος τότε δεν έχει να φοβάται τίποτε. Αν χρειάζεται συνέργειες τότε μόνο με αυτόν τον χώρο μπορεί να συζητήσει, με τον Τσίπρα και την παρέα του ούτε λόγος.

Από την άλλη ο Τσίπρας γνωρίζει ότι καταρρέει και φοβάται ότι αν η Δημοκρατική Συμπαράταξη καταφέρει να γίνει μια ισχυρή ομάδα με έναν νέο και άφθαρτο ηγέτη, ενδεχομένως να διεκδικήσει και την ηγεμονία του στο χώρο. Μπορεί ακόμη και τη δεύτερη θέση στις εκλογές, υπό προϋποθέσεις. Γι’ αυτό θα κάνει τα πάντα να κόψει τη φόρα τους. Θα δείτε πολλά χτυπήματα κάτω από τη μέση, διάφορες διαρροές και βρόμικα παιχνίδια προκειμένου να μη βγουν μπροστά όσοι έχουν την αξία τους κι όσοι μπορούν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μια κεντροαριστερά που δεν θα έχει σχέση με τους αποτυχημένους Συριζαίους. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε που θα κάτσει η μπίλια, αρκεί να την αφήσουν βεβαίως οι Λαλιώτηδες που αποφάσισαν να ξαναπάρουν το κόμμα στα χέρια τους και να το προσφέρουν στο πιάτο του Αλέξη.

Διαβάστε περισσότερα