Οι διαδηλωτές του Φέργκιουσον

Σε μια «ταλαιπωρημένη» γωνιά του West Florissant Avenue, στο επίκεντρο των εν εξελίξει διαδηλώσεων, νέοι άνδρες φορούν μαύρα φουλάρια στα στόματά τους και πετούν μολότοφ στους αστυνομικούς, πίσω από οδοφράγματα που είναι πρόχειρα χτισμένα από τούβλα και ξύλινες σανίδες. Ονομάζουν τις βόμβες με βενζίνη «βόμβες των φτωχών». Οι νέοι άνδρες φωνάζουν και, με το νταηλίκι ενός επαναστάτη, ζητούν δικαιοσύνη «με κάθε τρόπο» για τον Michael Brown, τον μαύρο έφηβο που πυροβολήθηκε θανάσιμα την

9η Αυγούστου από έναν λευκό αστυνομικό. Είναι γνωστοί και ως «μαχητές» - μια φατρία από σκληροπυρηνικούς online διοργανωτές και ευκαιριακούς πλιατσικολόγους- και οι αριθμοί τους αυξάνονται. Δεκάδες έχουν συλληφθεί και πολλοί έχουν τραυματιστεί.

Αλλά οι διαδηλωτές είναι τόσο διαφορετικοί όσο και τα αιτήματά τους - και οι μέθοδοι αντιμετώπισής τους. Κάποιοι άνδρες είναι από την περιοχή –το Φέργκιουσον ή τις γύρω πόλεις που επίσης καθορίζονται από το χάσμα που χωρίζει τις ως επί το πλείστον λευκές υπηρεσίες επιβολής του νόμου από τους δύσπιστους Αφροαμερικάνους. Πολλοί έχουν φτάσει με λεωφορείο και με αυτοκίνητο από το Σικάγο, το Ντιτρόιτ, το Μπρούκλιν και αλλού. Οι ηγέτες τους λένε ότι είναι έτοιμοι να πολεμήσουν. «Είμαστε άνεργοι και αυτή είναι η δουλειά μας τώρα – να πάρουμε δικαιοσύνη», είπε ένας 27χρονος που έφτασε από το Σικάγο. «Αν αυτό σημαίνει βία, τότε καλά. Εμάς μας το κάνουν αυτό χρόνια».

Η αστυνομία δήλωσε ότι κάποιοι από αυτούς που φορούν κόκκινες μπαντάνες είναι μέλη της συμμορίας Bloods. Οι μαχητές είναι μια από τις πολλές φατρίες που έχουν γεμίσει τους δρόμους του Φέργκιουσον. Υπάρχει μια ομάδα «ειρηνικών διαδηλωτών» που συναθροίζεται γύρω από το QuikTrip, το οποίο λεηλατήθηκε και κάηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης νύχτας της διαμαρτυρίας. Μία άλλη συγκεντρώνεται κοντά στο αστυνομικό τμήμα. Μια τρίτη, πιο διάσπαρτη φατρία, χρησιμοποιεί το Black Twitter για να οργανώσει τους διαδηλωτές. Οι άνθρωποι έχουν γράψει: «Είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε απόψε» δήλωσε η Mary Pat Hector, διοργανώτρια της νεολαίας του Al Sharpton. Η Hector ταξίδεψε από την Ατλάντα, ελπίζοντας ότι παρουσία της ως μη βίαιη διαδηλωτής θα βοηθήσει στον μετριασμό της «πολύ αρνητικής ενέργειας».

Έπειτα, υπάρχουν και οι πλιατσικολόγοι, άνδρες χωρίς ηγεσία, οι οποίοι υπό την κάλυψη της πολιτικής διαμαρτυρίας λεηλατούν κάβες, καταστήματα ομορφιάς και άλλες επιχειρήσεις με εμπορεύματα εύκολο να πουληθούν και με υψηλή ζήτηση.Οι αστυνομικοί του Φέργκιουσον δεν έχουν πει πόσους ακριβώς έχουν συλλάβει, αλλά σίγουρα είναι πάνω από 50. Ενώ μερικοί από αυτούς που συνελήφθησαν για κλοπή είναι από την πόλη, πολλοί έχουν διευθύνσεις στο Ιλλινόις ή στο Τέξας. «Είναι σαν τουρισμός για λεηλασία» σχολιάζει ένας αστυνομικός.

Ο DeAndre Smith, φρέσκος από τη λεηλασία του QuikTrip μια νύχτα, δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Είμαι περήφανος. Μας αξίζει αυτό και είναι σωστό επειδή υπάρχει αδικία στην κοινότητά μας. Σεντ Λούις - δεν πρόκειται να το ανεχτούμε άλλο αυτό». Πολλοί στους δρόμους μοιράζονται αυτό το συναίσθημα -από την άποψη των φυλετικών σχέσεων, αυτή η πόλη και οι γύρω κοινότητες δεν ξεπέρασαν ποτέ την εποχή των πολιτικών δικαιωμάτων. Τα δύο τρίτα των 21.000 κατοίκων του Φέργκιουσον είναι μαύροι, αλλά μόνο τρεις από τους 53 αξιωματικούς της αστυνομίας είναι μαύροι.

Το Μιζούρι είχε το υψηλότερο ποσοστό ανθρωποκτονιών μαύρων του έθνους το 2010 και το δεύτερο υψηλότερο το 2011, σύμφωνα με το Κέντρο Πολιτικής Βίας, μια μη κερδοσκοπική ομάδα που εδρεύει στην Ουάσιγκτον. Το σχολικό σύστημα της πόλης καταρρέει και το γυμνάσιο του Brown είναι σε μία από τις πιο προβληματικές περιοχές της χώρας. Ανάμεσα σε εκείνους που έχουν φτάσει είναι και όσοι αυτοχαρακτηρίζονται ακτιβιστές, κάποιοι από τους οποίους συμμετείχαν στο κίνημα Occupy. Πολλοί από αυτούς είναι λευκοί και δείχνουν στους διαδηλωτές πώς να φτιάχνουν αυτοσχέδιες μάσκες αερίου. Αλλά οι ειρηνικοί διαδηλωτές έχουν υπόψη τους ότι είναι πιθανόν η μειοψηφία. Μια ακτιβίστρια περιγράφει το Σαιντ Λούις και τα προάστια σαν ένα καζάνι έτοιμο να εκραγεί. Είπε ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παίζουν τον ρόλο, κατά τρόπο, που είχαν διαδραματίσει και στις πρόσφατες λαϊκές εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο, ως ένα ουσιαστικό εργαλείο οργάνωσης.

Υπάρχει και η ομάδα των πρεσβύτερων. Ο Malik Shabazz, πρόεδρος της οργάνωσης Μαύροι Δικηγόροι για τη Δικαιοσύνη, είπε ότι περιπολούν στην West Florissant Avenue κάθε βράδυ, προσπαθώντας να διατηρήσουν την ειρήνη. Την Παρασκευή το βράδυ, χρησιμοποίησε ένα μεγάφωνο, λέγοντάς στους νέους να πάνε σπίτι τους. Αλλά ο Kareem Jackson, ένας ράπερ από το Σεντ Λούις γνωστός με το καλλιτεχνικό όνομα Tef Poe, δήλωσε ότι ο έλεγχος των «μαχητών» και των πλιατσικολόγων δεν ήταν πάντα εύκολος. Κάλεσε τους νέους να πάνε σπίτια τους. Κάποιοι άλλοι ράπερς τραγουδούν με ισχυρά συνθήματα, επισημαίνοντας όμως ότι η μουσική είναι πιο δυνατή από τα λόγια και καλούν τους διαδηλωτές να είναι ειρηνικοί.

http://www.washingtonpost.com/politics/ferguson-protesters-the-peaceful-the-elders-the-looters-and-the-militants/2014/08/18/d6be1262-26f3-11e4-8593-da634b334390_story.html?tid=pm_pop

Διαβάστε περισσότερα