Οι “χίπηδες” που έγιναν διεθνείς παράγοντες

Οι επικές μάχες που έχει δώσει κατά καιρούς, αποτελούν πλέον θρύλο.

Η επίδρασή της είναι αναμφίβολη.

Και είναι πάρα πολύ δύσκολο να φανταστούμε πως το 1971, άρκεσε μια χούφτα ατόμων που ήταν σφόδρα αντίθετοι στις πυρηνικές δοκιμές, για να γεννηθεί αυτός ο παγκόσμιος οργανισμός που ονομάζεται Greenpeace.

Η ιστορία της οργάνωσης ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του `60 στο Βανκούβερ του Καναδά, στο οποίο τότε, όπως και σε πολλές άλλες πόλεις της Β. Αμερικής, άνθιζαν τα κινήματα διαμαρτυρίας.

Με την Αμερική

μπλεγμένη στο φουλ στην δίνη του Βιετνάμ, πάρα πολλοί λιποτάκτες, φυγόστρατοι και αντιρρησίες συνείδησης έσπευδαν να βρουν καταφύγιο στον φιλόξενο γειτονικό Καναδά.

Μέσα σ’ αυτό το αναβράζον περιβάλλον, μια νέα ιδέα κέρδισε υποστηρικτές.

Όπως περιγράφει ο συγγραφέας και φωτογράφος Rex Weyler, «ο τερματισμός του πολέμου στο Βιετνάμ ήταν ότι πιο σημαντικό για εμένα… είμαστε ακτιβιστές της ειρήνης… γνωρίζαμε όμως πως συμβαίνει και κάτι ακόμη, και μιλάω για το ζήτημα του περιβάλλοντος και της οικολογίας, το οποίο θεωρούσαμε ως το αμέσως πιο σημαντικό».

Ο ψυχρός πόλεμος όμως συνεχίζονταν αμείωτος, ενώ ο ανταγωνισμός των πυρηνικών μεταξύ των δυο υπερδυνάμεων, έπαιρνε τραγικές διαστάσεις.

Το 1969, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν πως θα πραγματοποιήσουν μια υπόγεια πυρηνική δοκιμή, με μια βόμβα ενός μεγατόνου στην νήσο Amchitka της Αλάσκας, 7.000 χλμ βορειοδυτικά του Βανκούβερ.

Ο Georges Payrastre, που ζούσε στο Βανκούβερ εκείνα τα χρόνια θυμάται: «εξεπλάγην που μια χώρα όπως η Αμερική θα σκέφτονταν να κάνει κάτι τέτοιο τόσο κοντά… έμοιαζε σαν να γίνονταν στην αυλή μας».

Τον Οκτώβριο του 1969, χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν για να διαμαρτυρηθούν για τις πυρηνικές δοκιμές στα σύνορα μεταξύ της καναδικής British Columbia και της αμερικανικής πολιτείας της Washington. Οι Αμερικανοί όμως συνέχισαν αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις και αφού πραγματοποίησαν την έκρηξη, ανακοίνωσαν μια ακόμη δοκιμή για τον επόμενο χρόνο.
Ως αντίδραση σε αυτή την ανακοίνωση, ένας κάτοικος του καναδικού Κεμπέκ και ένας Αμερικανός Κουάκερ δημιούργησαν την επιτροπή Don’t Make a Wave, που αποτελεί τον πρόγονο της Greenpeace.

Με έμπνευσή της την ειρηνιστική φιλοσοφία των Κουάκερ, η επιτροπή πρότεινε την αποστολή ενός πλοίου στην ζώνη των πυρηνικών δοκιμών της Αλάσκας. Για να χρηματοδοτηθεί η πρώτη αυτή αποστολή, ο συνιδρυτής της επιτροπής Irving Stowe πρότεινε να διοργανωθεί μια συναυλία!
Η συναυλία πραγματοποιήθηκε στις 16/10/1970, και σ αυτήν συμμετείχαν καλλιτέχνες όπως οι Joni Mitchell, James Taylor, Phil Ochs και το συγκρότημα  Chilliwack. Συγκεντρώθηκαν $17.000, που ήταν αρκετά για να χρηματοδοτηθεί η καινοτόμος αποστολή.

Στις 15/9/1971, ο πλοίαρχος John Cormack και 12 ακτιβιστές της Greenpeace σάλπαραν για την Amchitka, εν μέσω  καταιγίδων.
Δυο από τα μέλη-ακτιβιστές, οι δημοσιογράφοι Bob Hunter και Ben Metcalfe, έστελναν ρεπορτάζ από το πλοίο στις εφημερίδες και στους ραδιοσταθμούς.
Δεκαπέντε μέρε