Ο Τζορτζ Φλόιντ και οι… Σίμπσονς

Σε μια υπέροχου συμβολισμού ταινία, ένας νεαρός μαύρος, αντιμετωπίζεται αυθαίρετα από κάποιους αστυνομικούς (16 τετράγωνα).

Εις εξ αυτών (αστυνομικός που σεβάστηκε εν τέλει το λειτούργημά του και μεταμελημένος στην πράξη έκανε την διαφορά από την διαφ-θ-ορά) αποφασίζει να -εξ αντανακλάσεως- να προστατεύσει το νεαρό αυτό άνθρωπο, που επρόκειτο να πληρώσει την κατάχρηση εξουσίας.

Κόντρα σε ένα σκληρό και περίκλειστο σύστημα νοοτροπιών και αντίληψης συντεχνιακής κλίκας.

Το σενάριο μου είχε φανεί

πραγματικά ωραίο και με αξιόλογα μηνύματα, όπως της δεύτερης ευκαιρίας (που θα έδινε στον Αγιάννη ο επίσκοπος του Ουγκώ εν αντιθέσει προς τον μοχθηρό επιθεωρητή Ιαβέρη).

Αυτή η υπόθεση λοιπόν, δεν έχει χρώμα, δεν έχει φύλο, ή ό, τι άλλο.

Είναι υπόθεση που αφορά όλους μας.

Η απάνθρωπη κατάσταση στην οποία βρέθηκε ο δυστυχής Τζορτζ Φλόιντ, αξίζει να συγκινεί κάθε άνθρωπο που επιθυμεί να ζει σε κράτος δικαίου, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο τρόπος που δολοφονήθηκε, απαιτεί την εγρήγορση όλων μας και τα υγιή εκείνα αντανακλαστικά μας, που μας κάνουν να προκρίνουμε την αρετή έναντι της κακίας.

Εσχάτως λοιπόν, κυκλοφόρησε ένα δήθεν «βίντεο» με τους Σίμπσονς (τάχα) να «προβλέπουν» την δολοφονία του ανθρώπου αυτού υποτίθεται καιρό πριν και δη… με ονοματεπώνυμο.

Το πρόβλημα δεν είναι τόσο ότι αρκετός κόσμος «τσίμπησε» όπως θα λέγαμε, αλλά ότι αισθάνθηκε ίσως «βολικά» με αυτό.

Ως δικαιολογία, ως δεν ξέρω και εγώ τι.

Ωραία, και αν έστω «ίσχυε»;

Ποιος άνθρωπος θα δεχόταν ως πειραματόζωο εφαρμογής έναν άνθρωπο κάτω από την μπότα ενός τύπου που έκανε κατάχρηση εξουσίας;

Ποιος θα μπορούσε να ανεχτεί αυτή την ισοπεδωτική πραγματικότητα στο όνομα μιας συνωμοσιολογικής προέκτασης;

Θα αντιτείνει κανείς.

Όλα «συνωμοσίες» είναι;

Σαφώς και όχι, ζούμε σε πολύπλοκο, δαιδαλώδη κόσμο με δικτυωμένα συμφέροντα και ισχυρές αντιθέσεις.

Αυτό δεν σημαίνει να δέχεται κανείς άκριτα ό, τι του σερβίρουν.

Και ποιο είναι άραγε το δικό μας κριτήριο σε αυτή την πραγματικότητα…;

Μα φυσικά η ενσυναίσθηση.

Ούτε η υλιστική ειδωλοποίηση της λογικής, ούτε η άκριτη μετάπτωση στον ευάλωτο ψυχισμό ή τις διαδρομές του ενστίκτου.

Η δίοδος έρχεται μέσα από τον σεβασμό σε κάθε συνάνθρωπό μας, που αξίζει να σκεφτόμαστε ότι δεν θα θέλαμε να βιώσει, όσα και εμείς θα θέλαμε να αποφύγουμε.

Άρα, είμαι φύσει και θέσει κατά της κατάχρησης εξουσίας, της απαξίωσης και περιφρόνησης της ανθρώπινης ζωής και μετά οτιδήποτε άλλο.

Διότι σε αυτό τον τρελό κόσμο, εκείνο που μας κρατάει ζωντανούς είναι η καλή πίστη, η δικαιοσύνη, το έλεος (κατά τα λόγια Του Χριστού), η ανθρωπιά, και όσα μας επιτρέπουν να έχουμε διάκριση.

Τέτοια, ώστε να είμαστε και αξιόπιστοι σε όσα μπορεί να μας ενοχλούν, αποφεύγοντας τον βόρβορο του λαϊκισμού και της αδιάκριτης ισοπέδωσης των πάντων.

Η διάκριση, βάση της οποίας είναι η ανθρωπιά, μας επιτρέπει να ξεφεύγουμε από τις στενωπούς/κακοτοπιές και τους λαβυρίνθους της ζοφερής -όντως- πραγματικότητας του κόσμου που ζούμε.

Ο άνθρωπος αυτός λοιπόν, δολοφονήθηκε αγρίως, ασκήθηκε πάνω του απαράδεκτη χρήση εξουσιαστικού δικαιώματος και ως προς αυτό είμαι υπέρ αυτού του αδικημένου ανθρώπου και εναντίον οποιουδήποτε ασκεί βία εκμεταλλευόμενος την όποια θέση του.

Διαβάστε περισσότερα