Ο Παπακωνσταντίνου “δεν γνώριζε” για το έγκλημα…

Για οκτώ ολόκληρους μήνες κράτησε ο υπουργός Οικονομικών του Γιώργου Παπανδρέου τη «λίστα Λαγκάρντ» ή «λίστα Φαλσιανί», χωρίς να γίνουν επί της ουσίας έλεγχοι, όπως προκύπτει από την κατάθεσή του στην Επιτροπή Διαφάνειας της Βουλής. Ακόμα χειρότερα; Ο ίδιος είπε ότι δεν ξέρει που είναι το πρωτότυπο της «λίστας» και ότι ο ίδιος έχει μόνον το αντίγραφο. Κάτι, που αυξάνει τις υποψίες των οικονομικών εισαγγελέων ότι η λίστα που έλαβαν, είναι πολύ

Ειδικότερα, όπως ο ίδιος ο κ.Παπακωνσταντίνου είπε, πήρε τη λίστα από τη Γαλλία, τον Οκτώβριο του 2010. Στη συνέχεια έδωσε μόνον 20 ονόματα από τη λίστα στον τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ, κ.Καπελέρη, προκειμένου να ερευνηθεί το «φορολογικό προφίλ» των συγκεκριμένων προσώπων. Κατόπιν, σχεδόν τέσσερις μήνες αργότερα, έκανε σύσκεψη στο υπουργείο Οικονομικών για το θέμα της λίστας, δίχως όμως, στη συνέχεια να υπάρξει κάποιο πρακτικό βήμα ή έστω να κληθούν ατύπως πρόσωπα της λίστας για «διαπραγματεύσεις» με την ελληνική κυβέρνηση. Πέντε μήνες μετά, όταν αποχωρούσε από τη θέση του υπουργού Οικονομικών, είπε ο ίδιος ότι παρέδωσε τη λίστα στον επόμενο επικεφαλής του ΣΔΟΕ, πρώην εισαγγελέα, Ι.Διώτη. Ως γνωστόν, ενώ οι υπόλοιπες χώρες που πήραν αντίστοιχες λίστες Φαλσιανί (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία κ.λ.π.) διαπραγματεύτηκαν στο παρασκήνιο με τους μεγαλοκαταθέτες στην ελβετική Τράπεζα HSBC, που φοροδιέφευγαν, με αποτέλεσμα να αναγκαστούν να έλθουν σε συμφωνία με τις κυβερνήσεις τους, και έτσι να μπουν στα δημόσια ταμεία των χωρών τους πολλά δίς. ευρώ, στην Ελλάδα, ο κ.Παπακωνσταντίνου ουδέν έπραξε επί οκτώ μήνες.

Τι ακόμα ενδιαφέρον προέκυψε από την κατάθεσή του; Ότι ενήμερος για το θέμα ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου, ότι στη λίστα περιλαμβάνονταν οι κινήσεις των τραπεζικών λογαριασμών έως και το 2006-2007, και όχι της δεκαετίας του 1990, όπως διέρρεαν προ εβδομάδων στελέχη του ΠΑΣΟΚ, και τέλος ότι τη λίστα την έψαξε στην Ευρώπη η ΕΥΠ, αλλά δεν την πήρε η Υπηρεσία, όπως ισχυρίστηκε στη Βουλή ο κ.Διώτης. Εστάλη, μέσω διπλωματικής οδού από το υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας στο ελληνικό.

Ιδού όμως, πως προσπάθησε να δικαιολογήσει ο κ.Παπακωνσταντίνου το γιατί δεν έδωσε όλη τη λίστα στο ΣΔΟΕ, αλλά μόνον 20 ονόματα: «Γιατί δεν έδωσα όλα τα στοιχεία στον ΕΓ του ΣΔΟΕ κ. Καπελλέρη; Γιατί μέχρι τότε δεν είχα δει αποτελέσματα από τα στοιχεία του Λιχτενστάινμ (.σ.σ μεγαλοκαταθέτες, φοροδιαφεύγοντες) που τους είχαν παραδοθεί πολύ νωρίτερα, οι δε προβληματισμοί που διατυπώνονταν μου έδιναν την αίσθηση ότι υπήρχε μία «δυσκολία» στην διερεύνηση τέτοιων υποθέσεων από τις Υπηρεσίες και περίμενα τα πρώτα αποτελέσματα που άλλωστε ήταν και για τα μεγαλύτερα υπόλοιπα».

Για το πώς εδόθησαν τα ονόματα στην Ελλάδα, είπε: «Στις αρχές καλοκαιριού του 2010 πληροφορήθηκα από τον τότε Διοικητή της ΕΥΠ ότι σε συνομιλία με τον Γάλλο ομόλογό του έγινε αναφορά στην κατοχή από τις Γαλλικές Αρχές στοιχείων καταθετών σε Ελβετική τράπεζα, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται και Έλληνες. Οι Γαλλικές Αρχ