Ο Ευρωπαίος κύριος Πρόεδρος

19:25 15/7/2014 - Πηγή: Antinews

Ήταν σχεδόν βέβαιο ότι ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ θα υπερψηφιστεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Τον Νοέμβριο θα αναλάβει ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Για εκατομμύρια ανθρώπους αυτός ο πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου θα είναι το πρόσωπο της ΕΕ, σε μια εποχή που αυξάνεται η δυσαρέσκεια. Θα είναι ο ευρωκράτης επικεφαλής, που θα προεδρεύει σε ένα σύστημα γραφειοκρατίας 30.000 ατόμων. Παρά το γεγονός ότι θα μοιραστεί την εξουσία με ένα Σώμα Επιτρόπων, μπορεί να διαμορφώσει τη συζήτηση και τη νομοθετική πρωτοβουλία.
Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ δεν πείθεται εύκολα. Δίνει

την εντύπωση ότι θέλει να φύγει από την πίσω πόρτα, για να διαφύγει της προσοχής. Ανατριχιάζει από τις πανταχού παρούσες κάμερες και τις δυνατές ερωτήσεις που έχουν γίνει χαρακτηριστικό της δημόσιας ζωής.
Είναι ένα πλάσμα των «σκοτεινών, μυστικών αιθουσών», ένας μάστερ στις παρασκηνιακές συμφωνίες. Έχει μια εγκυκλοπαιδική γνώση των απόκρυφων τρόπων των Βρυξελλών, των συνθηκών και της νομοθεσίας της. Μπορεί να δυσκολευτεί να πείσει την Ευρώπη, αλλά την περασμένη εβδομάδα, όπως έκανε το γύρο των κοινοβουλευτικών ομάδων, υπήρχαν εκλάμψεις χιούμορ.

Θα είναι ένας αμφιλεγόμενος διορισμός. Ο Ντέιβιντ Κάμερον το έχει εξασφαλίσει. Ο Βρετανός πρωθυπουργός αντιτάχθηκε στον άνθρωπο που θεωρηθεί ως «κλασικό έμπιστο των Βρυξελλών». Και άλλοι όμως ανησυχούν ότι ουσιαστικά εκλέχθηκε από το Κοινοβούλιο, σηματοδοτώντας έτσι μια μετατόπιση της εξουσίας, μακριά από τα εθνικά κοινοβούλια.
Ένας από τους πρώτους στόχους του θα είναι να μοιράσει τα χαρτοφυλάκια στους άνδρες και τις γυναίκες που προτείνονται από τις εθνικές κυβερνήσεις ως Επίτροποι. Αυτό θα είναι ένα πρώιμο τεστ για το αν η αντιπολίτευση του Ντέιβιντ Κάμερον στον διορισμό του έχει καταστρέψει την ευκαιρία της Βρετανίας να πάρει μια κορυφαία οικονομική θέση. Η Downing Street επιθυμεί την εσωτερική αγορά ή το εμπόριο, την ενέργεια ή τον ανταγωνισμό.
Είναι σαφές ότι υπάρχει ακόμα κάποια δυσαρέσκεια στη βρετανική εκστρατεία ενάντια στον Γιούνκερ. Η Επίτροπος Βίβιαν Ρέντινγκ, η οποία ενεργεί ως ένα είδος δυναμικού οπλο-εκτοξευτή για τον Γιούνκερ, δήλωσε: «Νομίζω ότι όλο το Λουξεμβούργο και ο λαός του προσβλήθηκε γιατί αυτό ήταν σαφώς μια προσωπική επίθεση». Είναι μία από τις πιο δραστήριες υποστηρίκτριες για τις περισσότερες γυναίκες Επιτρόπους και υπάρχουν ενδείξεις ότι ο Γιούνκερ την έχει ακούσει.
Οι πρώτες εντυπώσεις είναι ότι ο Γιούνκερ θα είναι ένα μαλθακός πρόεδρος. Την περασμένη εβδομάδα, με τις κοινοβουλευτικές ομάδες, ξέφυγε της πορείας του και έγινε πιο δεσμευτικός και μη συγκρουσιακός, αν και ορισμένοι βουλευτές έχουν σχηματίσει την εντύπωση ότι τους έλεγε αυτά που ήθελαν να ακούσουν. Θα είναι ανοικτός για διαπραγματεύσεις με το Ηνωμένο Βασίλειο όσον αφορά τη συμμετοχή του στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως υποστηρίζει: «Δεν συμφωνώ με κανένα είδος επαναπατρισμού εξουσίας. Εάν το Westminster θέλει να ανακτήσει την επάρκειά του, εντάξει. Εάν οι άλλοι συμφωνούν, θα πρέπει να γίνει».
Αλλά δεν είναι καθόλου σαφές ότι θα ανοίξει την πόρτα για την αλλαγή της συνθήκης που θα επέτρεπε στο Ηνωμένο Βασίλειο να επαναδιαπραγματευθεί. Και ορισμένοι τομείς -όπως η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων- είναι σαφώς μη διαπραγματεύσιμοι. Προφανώς δεν θέλει η Βρετανία να βγει από την ΕΕ ενόσω είναι επικεφαλής, αλλά ωστόσο είναι πιστός στη στενότερη ολοκλήρωση. Ο ίδιος έχει δεσμευθεί για την επιβίωση του ευρώ και ήταν επικεφαλής του Eurogroup στο αποκορύφωμα των προβλημάτων της ευρωζώνης. Περιγράφει την κρίση σα να βλέπουμε «το τέλος του κόσμου - ψάχναμε στην άβυσσο». Δικαιολόγησε τα ψέματα και την εξαπάτηση του Τύπου εκείνη την εποχή: «Έπρεπε να επισκευάσουμε ένα αεροπλάνο που είχε πάρει φωτιά εν ώρα πτήσης».

Είναι πιθανό όχι μόνο να υπερασπιστεί το κοινό νόμισμα, αλλά και την επέκταση της βαθύτερης οικονομικής και νομισματικής ένωσης. Είναι γνωστό ότι είναι υπέρ των ευρωομολόγων -του κοινού χρέους- τα οποία έχει απορρίψει η Άνγκελα Μέρκελ. Είναι απίθανο να υιοθετήσει ριζικές αλλαγές ως αποτέλεσμα της ισχυρής παρουσίας των ευρωσκεπτικιστών στις εκλογές του Μαΐου. Ήδη τα αποτελέσματα αυτά ξεθωριάζουν στις Βρυξέλλες. Μια ένδειξη του τρόπου σκέψης του μπορεί να εκτιμηθεί από τις παρατηρήσεις του πριν από το γαλλικό δημοψήφισμα σχετικά με το σύνταγμα της ΕΕ το 2005. «Αν είναι ναι», είπε, «εμείς θα πούμε ‘προχωράμε’». Κάποιοι το θεώρησαν ως έναν τρόπο για να πει πως η κοινή γνώμη δεν θα πρέπει να εμποδίσει το έργο.
Υπάρχουν επιφυλάξεις στους κόλπους της Επιτροπής γι 'αυτόν και για το αν θα έχει τη δύναμη να είναι επικεφαλής ενός τέτοιου οργανισμού. Η φήμη του ως πότης προηγείται. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δήλωσε ότι ο Γιούνκερ δεν απείχε τελείως από το αλκοόλ «αλλά ποτέ δεν τον έχω δει μεθυσμένο». Οι ικανότητές του είναι στην επίτευξη συμβιβασμών μεταξύ των εθνικών κυβερνήσεων, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής. Προτεραιότητά του θα είναι να επιστρέψει η ευρωζώνη στην οικονομική ανάπτυξη. «Χρειαζόμαστε πολιτικές για την προώθηση της ανάπτυξης», είπε, «αλλά όχι με υψηλότερα ελλείμματα του προϋπολογισμού».
Ένας από τους πρώτους στόχους του θα είναι να διαιτητεύσει στην πίεση που προέρχεται από χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία, ώστε να έχουν μια πιο ευέλικτη ερμηνεία των κανόνων του προϋπολογισμού. Ήδη ορισμένες βόρειες χώρες έχουν εκφράσει ανησυχία.
Την Τετάρτη, στη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες, η προσοχή θα κινηθεί προς την πλήρωση άλλων ανώτερων θέσεων όπως του προέδρου του Συμβουλίου - ο οποίος προεδρεύει στις συνόδους κορυφής της ΕΕ - και του Ύπατου Εκπροσώπου για τις εξωτερικές υποθέσεις, τη θέση που κατέχει σήμερα η Κάθριν Άστον. Θα είναι μια μακρά συνεδρία διαπραγμάτευσης όπου η γεωγραφία, οι περιφέρειες, η πολιτική, το φύλο -όλα θα παίξουν ρόλο. Είναι μία από τις πραγματικότητες της εξουσίας της ΕΕ: οι κορυφαίες θέσεις σπάνια αποφασίζονται ρωτώντας «ποιος είναι ο καλύτερος άνδρας ή γυναίκα για να εκτελέσει μια συγκεκριμένη εργασία;» Οι Βρυξέλλες εργάζονται πάνω στην τέχνη του συμβιβασμού - και αυτό είναι ο κόσμος του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ.