Ο Economist χτυπά τα τύμπανα του πολέμου κατά του Hollande

Η Γαλλία είναι η μισή της ατμομηχανής που κινεί την ΕΕ. Αποτελεί τη χώρα καμπή της κρίσης του ευρώ, τοποθετημένη μεταξύ του προσεκτικού Βορρά, και του σπάταλου Νότου, μεταξύ πιστωτών και οφειλετών.

Είναι μια μεγάλη χώρα. Αν  η Γαλλία γίνει η επόμενη χώρα της ευρωζώνης με προβλήματα, τότε θα κινδυνεύσει για τα καλά η όλη επιβίωση του κοινού νομίσματος. Για αυτό και η πιθανή επερχόμενη νίκη του σοσιαλιστή υποψηφίου François Hollande,

Ο  Hollande μπορεί να νικήσει στον δεύτερο γύρο της 6ης Μαίου, παίρνοντας τις ακροαριστερές ψήφους του Mélenchon, καθώς και μεγάλο  μέρος αυτών του Εθνικού Μετώπου της Marine Le Pen, και του κεντρώου François Bayrou.

Ο Sarkozy έχει μπροστά του ένα βουνό. Πολλοί Γάλλοι τον απεχθάνονται. Ούτε η Le Pen (που περιέργως τα πήγε πολύ καλά) ούτε ο Mr Bayrou θα τον στηρίξουν. Και οι δυο κερδίζουν από μια ήττα του. Έτσι, εκτός κι αν συμβεί κάποια μεγάλη ανατροπή το επόμενο διάστημα, ο Hollande προβλέπεται να κερδίσει.

Η εφημερίδα μας στήριξε τον Sarkozy το 2007. όταν με μεγάλη γενναιότητα είπε στους Γάλλους πως δεν έχουν άλλη λύση από την αλλαγή. Στάθηκε άτυχος, αφού είχε να αντιμετωπίσει την παγκόσμια οικονομική κρίση. Παράλληλα σημείωσε και κάποιες επιτυχίες, όπως την χαλάρωση του σοσιαλιστικού 35ωρου, την απελευθέρωση των ΑΕΙ, και την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης.

Παρόλα αυτά, οι πολιτικές του αποδείχθηκαν απρόβλεπτες, και αναξιόπιστες, όπως και ο ίδιος. Οι προστατευτικοί, αντί-μεταναστευτικοί, και αντί-ευρωπαϊκοί τόνοι που υιοθέτησε πρόσφατα έχουν στόχο τους ψηφοφόρους του Εθνικού Μετώπου αλλά μάλλον και ο ίδιος πιστεύει αυτά που λέει. Για όλα αυτά, αν εμείς ψηφίζαμε την 6η Μαΐου, θα ψηφίζαμε τον Sarkozy, όχι επειδή το αξίζει, αλλά για να κρατήσουμε μακριά τον  Hollande.

Με σοσιαλιστή πρόεδρο, η Γαλλία θα κάνει ένα σωστό: Ο Hollande είναι αντίθετος στην γερμανική αυστηρή λιτότητα που στραγγαλίζει τις προοπτικές της ευρωζώνης για ανάπτυξη. Το κάνει όμως για λάθος λόγους. Και όπως όλα δείχνουν, θα κάνει πολλά ακόμη λάθη, θέτοντας σε κίνδυνο την ευμάρεια της χώρας του, αλλά και της ευρωζώνης γενικότερα.

Αν και δεν φαίνεται από τις πολιτικές πλατφόρμες των υποψηφίων, η Γαλλία χρειάζεται επειγόντως μεταρρυθμίσεις. Το δημόσιο χρέος είναι υψηλό, και όλο αυξάνεται. Η χώρα έχει να δει πλεόνασμα εδώ και 35 χρόνια, οι τράπεζες πάσχουν από ελλιπή κεφαλαιοποίηση, η ανεργία είναι επίμονη, και με 56% του ΑΕΠ, το γαλλικό κράτος είναι το μεγαλύτερο σε ολόκληρη την ευρωζώνη.

Ως απάντηση σε όλα αυτά, το πρόγραμμα του Hollande μοιάζει ελλιπές. Ειδικά αν σκεφτούμε πως οι γείτονες χώρες πραγματοποιούν πραγματικές μεταρρυθμίσεις. Μιλάει για κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά δεν μιλάει για την ανάγκη δημιουργίας πλούτου.

Αν και υπόσχεται να μειώσει το έλλειμμα, υποστηρίζει πως θα το κάνει αυξάνοντας τους φόρους, και όχι κόβοντας τις δαπάνες. Υποσχέθηκε να προσλάβει άλλες 60.000 εκπαιδευτικούς. Με βάση τους δικούς του υπολογισμούς, οι προτάσεις του θα κοστίσουν άλλα €20 δ