Νερό στον μύλο του ΣΥΡΙΖΑ

Ο σύριζα κάνει την δουλειά του. Η δουλειά του Σύριζα είναι να φτωχοποιήσει όσο γίνεται την μεσαία τάξη του ιδιωτικού τομέα. Επειδή η μεσαία τάξη του ιδιωτικού τομέα ήταν πάντα ο πυλώνας πάνω στον οποίο στηρίζεται ουσιαστικά η αστική Δημοκρατία. Και ο Σύριζα το έλεγε, το λέει και θα το λέει πως είναι πολέμιος της αστικής Δημοκρατίας. Η μόνη αλήθεια που ξεστόμισε προεκλογικά ο Τσίπρας ήταν το περίφημο «ή εμείς ή αυτοί». Το εννοούσε απόλυτα και το εννοεί ακόμη, παρά τις «σοσιαλδημοκρατικές στροφές» που κάποιοι ευήθεις ή

ιδιοτελείς της μετριοπαθούς αντιπολίτευσης διέβλεψαν κατά καιρούς.

Την δουλειά αυτή ο Σύριζα την κάνει πολύ καλά ακόμη κι αν αυτό δεν φαίνεται καθαρά σε όποιον δεν ξέρει να το ανιχνεύσει. Μονάχα τον πίνακα από κάτω αν δει κανείς, καταλαβαίνει. Ο Τσίπρας προτίμησε να μην καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ (που κατά βάση πλήττει την μεσαία τάξη των νοικοκυραίων) αθετώντας σαφή προκλογική του δέσμευση, αλλά να αυξήσει ισόποσα την δαπάνη για την μισθοδοσία των Δημοσίων Υπαλλήλων!

[photo_0]

Ουσιαστικά, ο Τσίπρας ετοιμάζει κρυφά, υπόγεια, ακόμη και φανερά έναν «στρατό» υποτακτικών ή εξαρτώμενων από το καθεστώς λούμπεν πολιτών. Μην αμφιβάλλει κανείς πως ακόμη και το περίφημο «μαξιλάρι» που χτίστηκε από την υπερφορολόγηση του ιδιωτικού τομέα και τα υπόλοιπα των δανεικών των «τοκογλύφων» θα χρησιμοποιηθεί προεκλογικά για επιδόματα, προσλήψεις στο Δημόσιο και στοχευμένα μέτρα ανακούφισης του λουμπεναριού και των δημοσίων υπαλλήλων.

Αυτά όλα δεν είναι δυνατόν να μην τα βλέπουν και να μην τα αντιλαμβάνονται πλήρως αυτοί που έχουν βαλθεί να κουβαλούν νερό στο μύλο του Σύριζα. Αντιλαμβάνονται επίσης και τον στόχο πίσω από όλα αυτά. Την εγκαθίδρυση ενός ιδιότυπου κοινοβουλευτικού καθεστώτος στα πρότυπα της Τουρκίας ή ακόμη και της Βενεζουέλας. Είναι φανερό πως ο Τσίπρας δεν βλέπει την άνοδό του στην εξουσία ως κάτι το παροδικό που φέρει ημερομηνία λήξεως. Είναι ξεκάθαρο πως η παρούσα κυβέρνηση πολιτεύεται ως να είναι βεβαία πως δεν θα παραδώσει την εξουσία, τουλάχιστον όχι στο εγγύς μέλλον. Τούτο, δεδομένου πως σε λίγους μήνες, σε ένα χρόνο το πολύ αν εξαντληθούν όλα τα συνταγματικά περιθώρια, έχουμε εκλογές που όλα δείχνουν πως θα τις χάσει, θα έπρεπε ήδη να θέσει σε εγρήγορση όλες τις δυνάμεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης.

Αντί αυτού όμως, παρατηρούμε πως πολλά κόμματα ή μεμονωμένοι πολιτικοί «πόλοι» έχουν επιλέξει την (τουλάχιστον) αφελή τακτική της στρουθοκαμήλου. Με το κεφάλι στην «πατριωτική» ή «προοδευτική» κατά περίπτωση άμμο, χτυπάνε με λύσσα την αντιπολίτευση(!), αφήνοντας αλώβητο τον Σύριζα, ενώ σε πολλές περιπτώσεις του κλείνουν και το μάτι! Κουβαλούν ευσυνείδητα νερό στον μύλο του Τσίπρα, τυφλοί πολιτικά, ελάχιστοι πατριωτικά, επιζήμιοι και ίσως μοιραίοι για την Δημοκρατία.

Όλοι μας γνωρίζουμε σε ποιους αναφέρομαι ένθεν κακείθεν του πολιτικού φάσματος. Οι επόμενες εκλογές ίσως είναι η τελευταία ελπίδα της χώρας να επιστρέψει στην κανονικότητα. Το δίλημμα είναι ξεκάθαρο. Ας βγάλουν όλοι τις παρωπίδες, αλλιώς θα είναι συνένοχοι στο έγκλημα.

Διαβάστε περισσότερα