Μια δεξιά παρένθεση δεν θα προσφέρει τίποτε στη ΝΔ

Ένα μεγάλο κόμμα για να ανέλθει στην εξουσία πρέπει και να συγκρούεται όταν πρέπει και να συνθέτει όταν μπορεί. Ή να τα κάνει και τα δύο στοχευμένα και με βασική προϋπόθεση οι απώλειες να ισοφαρίζονται με τις προσθήκες.

Έτσι πρέπει να κάνει και η Νέα Δημοκρατία που είναι κόμμα εξουσίας κι έχει ως υπέρτατη αποστολή να διώξει τον Τσίπρα και την παρέα του.

Είναι, όμως, έτσι; Ο Κυριάκος και το επιτελείο

του έχουν καταφέρει να συνθέσουν, διότι η σύγκρουση είναι το εύκολο. Κι εννοούμε σύνθεση με πραγματικές νεοδημοκρατικές δυνάμεις που παραμελήθηκαν και θέλουν να προσφέρουν. Κι όχι περαστικούς και δήθεν που το παίζουν δεξιοί αλλά δεν έχουν καμιά σχέση με το χώρο.

Η ήττα του εκλεκτού της ΝΔ στον δικηγορικό σύλλογο, κ. Αναστασόπουλου, θα έπρεπε να χτυπήσει καμπανάκι. Θα έπρεπε να τους έχει κινητοποιήσει διότι έχασαν ένα μεγάλο επιστημονικό σύλλογο με αναφορές στην κοινωνία. Έχασαν από έναν ανεξάρτητο υποψήφιο που προσπαθούσε εδώ και καμιά 15αριά χρόνια να γίνει πρόεδρος αλλά δεν τα κατάφερνε.

Πρόκειται για μια ήττα που πρέπει να προβληματίσει, ειδικά αν έρθει και κάποια άλλη, αν σε άλλες εκλογές γίνουν πράγματα που δεν θα αρέσουν στην Πειραιώς. Για παράδειγμα, έχει κινητοποιηθεί η ΝΔ για να ενισχύσει τη ΔΑΚΕ των εκπαιδευτικών; Έχει κάνει κάποια ανοίγματα στους ταξιτζήδες; Όχι απαραίτητα με τον Λυμπερόπουλο, αλλά υπάρχουν και εκατοντάδες άλλοι που είναι Νεοδημοκράτες και θα έπρεπε να προσεγγιστούν, χωρίς ακρότητες και λαϊκισμό.

Άραγε με την υπόλοιπη ΔΑΚΕ στο Δημόσιο και σε συγκεκριμένα επαγγέλματα έχει γίνει δουλειά ώστε να μη βρεθούν προ εκπλήξεων; Βλέπουμε επίσης μια αφασία στη νεολαία της ΝΔ. Σα να μην υπάρχει η ΟΝΝΕΔ ή τουλάχιστον να φαίνεται ένα έλλειμμα συνεργασίας με το στρατηγείο της Πειραιώς.

Αν λοιπόν η ηγεσία είναι τσακωμένη με όλους ή δεν έχουν καλές σχέσεις ή είναι παγωμένες οι επαφές αυτό είναι πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί πριν φτάσουμε στις εκλογές.

Αν μάλιστα συνδυαστούν τα παραπάνω με τις συγκρούσεις που έχει ο κ. Μητσοτάκης με πολλά στελέχη στην αυτοδιοίκηση κι όχι μόνο, τότε γεννιέται το ερώτημα αν όλες αυτές οι απώλειες μπορούν να ισορροπήσουν με τις προσθήκες και τα ανοίγματα. Με τους περαστικούς, τους κεντρώους της κακιάς ώρας, τους φιλελέδες που δεν έχουν πάει παραπέρα από το Κολωνάκι, με τα στελέχη από το μητρώο που μπορεί να έχουν περγαμηνές αλλά είναι και παντελώς άσχετοι με το σπορ της πολιτικής.

Αν ο κ. Μητσοτάκης θέλει να κάνει κάτι καλό για την πατρίδα και την παράταξη αυτό το καλό είναι η αυτοδυναμία του με παράλληλη διάλυση της αριστεράς. Να μην ξανασηκώσουν κεφάλι για καμιά 50αριά χρόνια, αυτό θα πρέπει να είναι το στοίχημα της ΝΔ κι όχι απλά πώς θα κατακτήσει την εξουσία. Άλλωστε μια δεξιά παρένθεση δεν θα προσφέρει τίποτε στη ΝΔ, αντιθέτως θα προκαλέσει πολυποίκιλα προβλήματα.

Με απλά λόγια δεν είναι η νίκη ο στόχος, αυτός είναι σίγουρα πιασμένος, αλλά η εξόντωση του Τσίπρα. Και για να το πετύχει αυτό πρέπει να ενώσει ο Κυριάκος όλες της δυνάμεις της κεντροδεξιάς. Χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς προαπαιτούμενα και χωρίς συγκρούσεις που δε βγάζουν πουθενά. Να συγκρουστεί με το παλιό για να αντικατασταθεί με κάτι καινούργιο και καλύτερο να το καταλάβουμε.

Αλλά να πλακώνεσαι για ψύλλου πήδημα και να κρατάς κακίες ενώ κανείς δεν περισσεύει, τότε αυτό είναι πολιτική αυτοκτονία και πρέπει να προσεχθεί. Γιατί η αποτυχία από την επιτυχία είναι ένα τσιγάρο δρόμος και η πολιτική κόλαση από τον παράδεισο είναι ελάχιστη απόσταση.

Διαβάστε περισσότερα