Με το αγγλικό δίκαιο θα μπλέξουμε άσχημα

Πολλά ειπώθηκαν και γράφτηκαν για το περιβόητο αγγλικό δίκαιο που διέπει σίγουρα τις επίσημες δανειακές συμβάσεις του μνημονίου και όπως όλα δείχνουν έχει «κλειδώσει» στο πρόγραμμα ανταλλαγής-αντικατάστασης ελληνικών ομολόγων, γνωστότερο ως PSI.

Τις προηγούμενες ημέρες Αntinews ενθάρρυνε τον διάλογο,  ζωηρό μάλιστα, γύρω από αυτό το φλέγον κεφάλαιο της ελληνικής δανειοδότησης, δεδομένου ότι πρόκειται για δεσμεύσεις που αφορούν το μέλλον όχι της επόμενης

γενιάς, αλλά και πολλών ακόμη. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν αυταπόδεικτα στοιχεία που καθιστούν  την επιλογή του αγγλικού δικαίου μεγίστη υποχώρηση, καθώς αντικειμενικά ναρκοθετούν την θέση του δανειζόμενου έναντι του δανειστή.

Η συζήτηση θα είχε ακαδημαικό ίσως χαρακτήρα, αν το επίπεδο του «κουρέματος» στο ελληνικό χρέος, ήταν τέτοιο που θα επέτρεπε την οποιαδήποτε αισιοδοξία για την μελλοντική διαχείριση και εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους. Παρά την παρέμβαση των ξένων θεσμικών δανειστών(Βλέπε Γερμανία και ΙΜF) το PSI, όλα δείχνουν ότι θα γίνει τελικά στο επίπεδο της απομείωσης 50% επί της ονομαστικής αξίας των ομολόγων(face value) και με μεσοσταθμικό επιτόκιο πέριξ του 4%, που σύμφωνα με τους λιγότερο αισιόδοξους αναλυτές(και είναι πολλοί και έγκυροι αυτοί), προδιαγράφει νομοτελειακά ανάγκη για νέο κούρεμα στο ελληνικό χρέος σε βάθος διετίας!

Το νομικό status των νέων ομολόγων επομένως, που θα αντιστοιχούν στο 35% της ονομαστικής αξίας των παλαιών, αναδεικνύεται σε λυδία λίθο του εγχειρήματος της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, γιατί χωρίς αμφιβολία δεν επιτρέπει την επίκληση μιας «δεύτερης ευκαιρίας» στο μέλλον.

Σε απλά ελληνικά και για να εξηγούμαστε. Αφής στιγμής φτάσαμε στην απευκταία εκδοχή του «κουρέματος», αυτό πρέπει να γίνει στην πληρέστερη δυνατή μορφή.  «Επιτυχημένο PSI» είναι αυτό που εγγυάται ότι δεν θα χρειαστεί άλλο «κούρεμα» στο μέλλον. Και στην περίπτωση μας, αυτό δεν ισχύει…

Το νομικό καθεστώς των νέων ομολόγων επομένως, είναι εξαιρετικά σημαντικό και για να μην έχουμε αυταπάτες, πρέπει να ξέρουμε τα εξής:

1. Προκειμένου να καταστήσουν ελκυστικό το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων, οι νομικοί σύμβουλοι της ελληνικής κυβέρνησης και συγκεκριμένα το Νεουρκέζικο δικηγορικό γραφείο, Cleary, Gottlieb, Steen & Hamilton που ειδικεύεται στις αναδιαρθρώσεις εθνικών χρεών, οργάνωσε την «νομική θωράκιση» των νέων ομολόγων, ώστε να προσφέρουν την μεγαλύτερη δυνατή εγγύηση στον πιστωτή.

2. Το αγγλικό δίκαιο, στο οποίο κατα τα φαινόμενα θα υπαχθούν τα νέα ομόλογα, προσφέρει την μεγαλύτερη δυνατή νομική κάλυψη στον πιστωτή και επ΄αυτου δεν χωρά καμία απολύτως αμφιβολία. Επι της ουσίας μάλιστα, αίρει πλήρως τα δικαιώματα ασυλίας του δανειζόμενου, εν προκειμένω ελληνικού κράτους, και καθιστά τις απαιτήσεις των δανειστών εκτελεστές με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο.

3. Η γραμμή άμυνας περί «δικαίου αναγκαστικής εκτέλεσης» που θα περνάει, υποτίθεται, από τα ελληνικά δικαστήρια είναι απολύτως αδύναμη, αφού θα είναι τόσο «κρυστάλινη», η τε