Καταρρέει η Ευρωζώνη

Αργά άλλα σταθερά καταρρέει η Ευρωζώνη κάτω από την πίεση της οικονομικής κρίσης και της αδιαλλαξίας της Μέρκελ. Προφανώς οι Γερμανοί, αν και βλέπουν ότι δεν είναι η Ελλάδα το πρόβλημα, προτιμούν να αφήσουν την ΕΕ να διαλυθεί, ίσως γιατί εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους ένα τέτοιο σενάριο.

Εκτός, κι αν αποδειχθεί ότι η Ελλάδα ήταν πράγματι το πειραματόζωο για το πώς θα αντιμετωπίσουν την κρίση. Κάτι δηλαδή σαν τα ποντίκια των εργαστηρίων που του δίνουν φάρμακα μέχρι να δουν πιο είναι το καλύτερο. Μέχρι τότε όμως το ποντίκι πεθαίνει.

Οι εξελίξεις στη Μεσόγειο είναι δραματικές καθώς πληθαίνουν οι φήμες ότι η Ισπανία εντός του Σαββατοκύριακου θα ζητήσει βοήθεια λόγω της συνεχώς επιδεινούμενης κατάστασή της. Από την άλλη, φουντώνουν τα σενάρια και για κατάρρευση ίσως και μέσα στο καλοκαίρι της Ιταλικής οικονομίας με τους Ιταλούς να σκέφτονται το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών μέσα στο φθινόπωρο.

Όπως ανακοινώθηκε από την στατιστική υπηρεσία της χώρας (Istat), η οικονομία της Ιταλίας συρρικνώνεται δραματικά. Συγκεκριμένα, η βιομηχανική παραγωγή της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της ευρωζώνης υποχώρησε περισσότερο από ό,τι αναμενόταν τον Απρίλιο, κατά 1,9%, έναντι προβλέψεων για υποχώρηση της τάξης του 0,5%. Σε ετήσια βάση η βιομηχανική παραγωγή «βούλιαξε» κατά 9,2%, στα χαμηλότερα επίπεδα από το Νοέμβριο του 2009.

Και η επιδείνωση γίνεται την ώρα που η Fitch απειλεί με υποβαθμίσεις κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες δείχνοντας σαφέστατα προς το νότο αλλά και στην Ιρλανδία.

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά η Γερμανία φαίνεται να ακολουθεί σκληρή γραμμή σε μια προσπάθεια να «απασφαλίσει» τα όπλα που έφερε ο Φ. Ολάντ και η πιο μετριοπαθής πολιτική του. Δεν είναι τυχαίες οι δηλώσεις Μέρκελ περί Ευρώπης δύο ταχυτήτων, γεγονός που σημαίνει ότι αυτή και οι δορυφόροι της μπορούν κάλλιστα να προχωρούν αφήνοντας πίσω τις χώρες που είναι σε κρίση.

Βεβαίως, από τη θέση του ισχυρού μπορούν να λένε ότι θέλουν. Οταν η κρίση θα χτυπήσει την πόρτα των Γερμανών ίσως τότε είναι πολύ αργά.