Ήττα Ομπάμα η πιθανή καταψήφιση της επίθεσης από το Κογκρέσσο

Εδώ και μία εβδομάδα σχεδόν, ο Λευκός Οίκος συζητά την επικείμενη στρατιωτική δράση εναντίον της Συρίας. Αλλά η ξαφνική απόφαση του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα να ζητήσει την έγκριση του Κογκρέσου τον εξέθεσε σε ένα μεγάλο ρίσκο που θα μπορούσε να καταστρέψει την αξιοπιστία του, εάν τελικά δεν ληφθεί απόφαση για μια απάντηση στη θανάσιμη επίθεση με χημικά όπλα που ξεπέρασε την «κόκκινη γραμμή» του.

Η εκπληκτική αντιστροφή εγείρει επίσης ερωτήματα σχετικά με την αποφασιστικότητα του προέδρου και θα μπορούσε να ενθαρρύνει

τους ηγέτες στη Συρία, το Ιράν, τη Βόρεια Κορέα και αλλού, αφήνοντάς τους με την εντύπωση ενός αμερικανού προέδρου που δεν προτίθεται να στηρίξει τα λόγια του με πράξεις.
Ο πρόεδρος, στη βιαστικά ανακοίνωση που έκανε το Σάββατο από το Λευκό Οίκο, υποστήριξε ότι όντως έχει την εξουσία να ενεργεί μόνος του. Αλλά αντιμέτωπος με την προοπτική της ανάληψης δράσης σε κάτι που είναι αντίθετο με την πλειοψηφία των Αμερικανών, προσπάθησε να μεταθέσει το βάρος και να μοιραστεί την ευθύνη με τους συνεργάτες του στο Καπιτώλιο.
Οι συνέπειες από τη μεταστροφή του Ομπάμα θα μπορούσαν να είναι σαρωτικές, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Εάν το Κογκρέσο ψηφίσει κατά της στρατιωτικής δράσης, θα σηματοδοτήσει μια ταπεινωτική ήττα για έναν πρόεδρο που βρίσκεται στη δεύτερη θητεία του και ήδη αγωνίζεται για την επιρροή του στην Ουάσιγκτον. Θα μπορούσε επίσης να αποδυναμώσει το κύρος του διεθνώς, σε μια περίοδο κατά την οποία αυξάνονται ήδη τα ερωτήματα σχετικά με το πεδίο εφαρμογής της αμερικανικής επιρροής, ιδιαίτερα στον αραβικό κόσμο.

Απόφαση καθορισμένη από την κοινή γνώμη
Ωστόσο, ο Λευκός Οίκος βλέπει δυνητικά θετικές πολιτικές επιπτώσεις στην προώθηση της απόφασης στο Κογκρέσο. Ο Ομπάμα θα μπορούσε να πραγματοποιήσει τις υποσχέσεις που έκανε ως γερουσιαστής και προεδρικός υποψήφιος, όταν ζήτησε αυτοσυγκράτηση και διαβουλεύσεις με το Κογκρέσο για τη λήψη στρατιωτικής δράσης. Επίσης, ο αμερικανικός λαός έχει κουραστεί από τους πολέμους και πολλοί είναι αντίθετοι με ακόμη μία στρατιωτική δράση κατά της Συρίας, έστω και ήπια. Μια δημοσκόπηση του NBC News που διενεργήθηκε την περασμένη εβδομάδα δείχνει ότι η χρήση χημικών όπλων δεν έχει αλλάξει την κοινή γνώμη υπέρ της ανάληψης στρατιωτικής δράσης εναντίον της Συρίας. Περίπου το 50 τοις εκατό δήλωσε ότι οι ΗΠΑ δεν θα πρέπει να αναλάβουν στρατιωτική δράση εναντίον της συριακής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της χρήσης χημικών όπλων, ενώ το 42 τοις εκατό δήλωσε ότι θα έπρεπε. Μόλις το 21 τοις εκατό υποστηρίζει ότι η στρατιωτική δράση εναντίον της Συρίας είναι προς το εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ.

Οι σύμβουλοι του Ομπάμα δεν αποκαλύπτουν τι θα κάνει ο πρόεδρος αν το Κογκρέσο δεν εγκρίνει τη στρατιωτική δράση. Αν πιέσει για στρατιωτική δράση παρά την αντίθεσή τους , θα ρίξει πιθανό την ευθύνη στο Κογκρέσο λέγοντας ότι θέτει εμπόδια για την ανατροπή ενός δικτάτορα που σκοτώνει αμάχους χωρίς συνέπειες.

ΗΠΑ-Γαλλία: η «νέα» συμμαχία
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι την Παρασκευή χαιρέτισε τη γαλλική υποστήριξη σε πιθανή στρατιωτική δράση κατά του συριακού καθεστώτος , αποκαλώντας τη χώρα τον «παλαιότερο σύμμαχο» της Αμερικής. Αφού ο παραδοσιακός σύμμαχος των ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία, απέκλεισε κάθε στρατιωτική δράση κατά του καθεστώτος Άσαντ σε μια κοινοβουλευτική ψηφοφορία της Πέμπτης, η Ουάσιγκτον εξέτασε το ενδεχόμενο να απομονωθεί διεθνώς, στις προσπάθειές της να πιέσει για μια στρατιωτική επέμβαση.
Ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, όμως, επιβεβαίωσε την υποστήριξη της χώρας του για στρατιωτική δράση την Παρασκευή, λέγοντας στη γαλλική εφημερίδα Le Monde ότι υποστηρίζει τη λήψη «αυστηρών» σωφρονιστικών μέτρων, ως απάντηση στην υποτιθέμενη χρήση χημικών όπλων του καθεστώτος Άσαντ.
Η Γαλλία πλέον φαίνεται σαν ο μόνος σημαντικός διεθνής εταίρος των ΗΠΑ σε οποιαδήποτε πιθανή επίθεση στη Συρία. «Ο παλαιότερος σύμμαχός μας, η Γαλλία, δήλωσε ότι το καθεστώς διέπραξε αυτή την άθλια δράση και ότι είναι σκάνδαλο να χρησιμοποιούν τα όπλα που η διεθνής κοινότητα έχει απαγορεύει τα τελευταία 90 χρόνια, σε όλες τις διεθνείς συμβάσεις». Τα θερμά λόγια της Ουάσιγκτον για τη Γαλλία εκφράζουν μια σημαντική μεταστροφή από την εχθρότητα της προηγούμενης δεκαετίας, όταν η Γαλλία αρνήθηκε να υποστηρίξει, το 2003, την καθοδηγούμενη από τις ΗΠΑ εισβολή στο Ιράκ. Η Γαλλία τότε αντιμετώπισε τέτοια εχθρότητα από τις ΗΠΑ, που έγιναν προσπάθειες να μποϊκοτάρουν τα γαλλικά προϊόντα, ενώ ακόμα και οι τηγανιτές πατάτες («French fries» στην αγγλική) μετονομάστηκαν ειρωνικά σε «πατάτες της ελευθερίας» («freedom fries») σε ορισμένα αμερικανικά εστιατόρια.

Οι δύο χώρες είχαν κατά το παρελθόν μια στενή σχέση, που χρονολογείται από τον πόλεμο για την Αμερικανική Ανεξαρτησία την περίοδο 1775-1783, όταν η Γαλλία βοήθησε τις ΗΠΑ να απαγκιστρωθούν από τη βρετανική κυριαρχία. Όπως σχολιάζει ο Christopher Harmer, του Ινστιτούτου για τη Μελέτη του Πολέμου στην Ουάσιγκτον, εξακολουθεί να υπάρχει μια ισχυρή θέληση των ΗΠΑ να συνεργαστούν με τη Γαλλία επί στρατιωτικών θεμάτων. «Οι γαλλικές και αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις δεν κάνουν πολλές ενέργειες μαζί, αλλά όταν κάνουν οι Γάλλοι τις εκτελούν θαυμάσια. Αμερικανοί και Γάλλοι έχουν εργαστεί μαζί στην πρώτη γραμμή και στο παρελθόν, όπως στο Λίβανο, στη δεκαετία του ’80 και του ’90 , αλλά δεν θυμάμαι καμία επιθετική συμμαχία που να περιλαμβάνει τους Αμερικανούς και τους Γάλλους, αλλά όχι τους Βρετανούς» λέει. Αναλυτές επισημαίνουν ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν ανάγκη τη στρατιωτική βοήθεια άλλων χωρών, παρά μόνο για πολιτικούς λόγους.

http://www.washingtonpost.com/politics/congress/analysis-for-obama-decision-to-pull-back-from-the-brink-in-syria-tests-credibility/2013/08/31/d35fe334-1290-11e3-a2b3-5e107edf9897_story.html

http://www.france24.com/en/20130831-syria-with-uk-out-us-flatters-oldest-ally-france-john-kerry