Η Αριστερά δεν θα σώσει το συντεχνιακό κράτος του ΠΑΣΟΚ

Όταν λέμε “Νέα Μεταπολίτευση” δεν εννοούμε ότι θα αλλάξουν τα κόμματα και οι πολιτικοί της απλώς κουστούμι και θα εμφανίζονται με νέα “πατριωτική”, ή “προοδευτική” λεοντή.

“Νέα Μεταπολίτευση” σημαίνει να τα γκρεμίσουμε όλα, από το συντεχνιακό κράτος στο οποίο κάνουν κουμάντο μερικές πολύφερνες και διαπλεκόμενες οικογένειες, μέχρι τα κόμματα που το έφτιαξαν και το στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια.

Και δεν μπορεί να υπάρξει “Νέα Μεταπολίτευση”

αν δεν τεθεί επιτέλους ένα τέλος στην πολύχρονη ιδεολογική κυριαρχία της καθεστωτικής αριστεράς που λειτουργεί όλα αυτά τα χρόνια ως στυλοβάτης του συστήματος, την μια με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα και του Γιώργου, την άλλη με τη ΝΔ της χαζοχαρούμενης και μεσαιοχωρίτικης μεταλλαγμένης δεξιάς.

Με αυτή την έννοια έχει ιδιαίτερη σημασία στην σημερινή συγκυρία η προχθεσινή επίθεση του Σαμαρά από το βήμα της Βουλής εναντίον όχι συγκεκριμένων κομμάτων της Αριστεράς, αλλά μιας νοοτροπίας και μιας ιδεολογίας που “στήριξε καταστάσεις νοσηρές και στρεβλώσεις απίστευτες, προνόμια και αγκυλώσεις της δημόσιας διοίκησης, που δημιούργησαν ακυβερνησία και όργιο σπατάλης, έδιωξε επιχειρήσεις από την Ελλάδα με αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις, ενοχοποίησε την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, πρωτοστάτησε στην υπεράσπιση του ασύλου παρανομίας στους Πανεπιστημιακούς χώρους. Στήριξε και υπερασπίστηκε, με λίγα λόγια όλα όσα αποτελούν σήμερα τις «ασθένειες» της Ελληνικής κοινωνίας, που μας έφεραν ως εδώ.

Το καθεστώς της Μεταπολίτευσης του 74 που μας έφερε ως εδώ έχει αυταπόδεικτα αριστερό πρόσημο και αριστερή ιδεολογία, γράφτηκε χθες σε άλλη ανάρτηση του Antinews. Η εξαπάτηση του λαού από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου στηρίχθηκε στην ιδεολογική στήριξη και την πολιτική ανοχή της επίσημης Αριστεράς για να αποδώσει και να μετατραπεί σε κρατικό σύστημα. Το “σύστημα ΠΑΣΟΚ” επιβίωνε όλα αυτά τα χρόνια χάρις στην αστείρευτη “δεξαμενή ψήφων” της Αριστεράς. Εκατοντάδες στελέχη αυτής της Αριστεράς και της επονομαζόμενης “γενιάς του Πολυτεχνείου” στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια το ΠΑΣΟΚ, του πρόσφεραν κοινωνική βάση στις εκλογές, άλλοθι στους πολιτικούς τυχοδιωκτισμούς του.

Η μια πλευρά αυτής της παρά φύσιν πολιτικής και ιδεολογικής συμμαχίας της Αριστεράς με το ΠΑΣΟΚ τελειώνει. Βιώνουμε το τέλος του ΠΑΣΟΚ, όπως το ξέραμε. Τελειώνουν 35 χρόνια σοβιετοκρατούμενης Ελλάδας όπου για να κάνεις καρριέρα στο δημόσιο έπρεπε να δηλώνεις αριστερός, να προσκυνάς την εικόνα του Παπανδρέου και να αφήνεις μούσι.

Όμως, η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς, πάνω στην οποία το ΠΑΣΟΚ εγκατέστησε μετά την Μεταπολίτευση του 74 την τριακονταετή πολιτική ηγεμονία του αργεί ακόμα να πεθάνει.

Οι επίσημοι προπαγανδιστές αυτής της ιδεολογικής κυριαρχίας , τα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ, όπως το ΕΘΝΟΣ της “Σοβιετικής Εγκυκλοπαίδειας” (για να μην ξεχνιόμαστε), επιχειρούν να κρατήσουν ζωντανό το “σύστημα ΠΑΣΟΚ” ανασυντάσσοντας τον Κεντροαριστερό χώρο με προμετωπίδα τον Φ. Κουβέλη της “Αριστεράς και της Προόδου” και “άλλες προοδευτικές δυνάμεις” που όλα αυ