Γιατί να μην κουρέψουν και τα δάνεια των Ελλήνων;

Ένα πολιτικό και επιχειρηματικό παιχνίδι στις πλάτες των Ελλήνων παρακολουθούμε να παίζεται το τελευταίο διάστημα από τους τραπεζίτες, με την ανοχή αν όχι την υποστήριξη, μιας καταρρέουσας κυβέρνησης που ενώ θα έπρεπε να προβλέπει και να προετοιμάζει τα αυτονόητα, ασχολείται με τα εσωκομματικά της.

Στη συζήτηση  που άνοιξε -με καθυστέρηση είναι αλήθεια- για το τι θα γίνουν οι οφειλές των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών στις τράπεζες, τώρα που το διαθέσιμο εισόδημα μειώθηκε κατά 50% ενώ για εκατοντάδες

μηδενίστηκε αφού οδηγήθηκαν στην ανεργία, οι τραπεζίτες από τα πλούσια γραφεία τους απαντούν με καθολική άρνηση να συζητήσουν οτιδήποτε θίγει το κλειστό club που έχουν δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια.

Με κατευθυνόμενα δημοσιεύματα από τα μέσα και δημοσιογράφους που ελέγχουν, χαρακτηρίζουν δημαγωγία και εκμετάλλευση οποιαδήποτε αντίθετη φωνή, ενώ συμπλέει μαζί τους ακόμα και η Τράπεζα της Ελλάδας, ο θεματοφύλακας -υποτίθεται- της νομιμότητας και παρά το γεγονός ότι επίσημα συζητά με ξένους χρηματοπιστωτικούς οίκους τον τρόπο που θα γίνει ένα γενικότερο κούρεμα των ιδιωτικών δανείων.

Επειδή τίποτε δεν είναι τυχαίο, θα πρέπει να δούμε τις εν εξελίξει διεργασίες σε σχέση με το PSI, όπου πέρα από τις πολυσυζητημένες λοιπές προεκτάσεις τους, πιθανότατα να έχουν και μία πολύ θετική εξέλιξη για την οποία καμία αναφορά δεν φαίνεται να έχει γίνει.

Ο λόγος περί της απαραίτητης αναδιάρθρωσης και εξυγίανσης του τραπεζικού συστήματος που ενώ έπρεπε να έχει πραγματοποιηθεί εδώ και χρόνια, έχει τεθεί σε καθεστώς ομηρίας από ισχυρά συμφέροντα στους κλειστούς κύκλους των τραπεζιτών. Εκείνων που με τον τρόπο που δρουν συντηρούν ένα καρτέλ ιδιαίτερα ζημιογόνο για τους απ’ έξω και ιδιαίτερα κερδοφόρο για τα εκλεκτά μέλη και φίλους του.

Αυτή τη φορά, όμως, φαίνεται πως η αβεβαιότητα που περιβάλλει τον τρόπο που θα πραγματοποιηθεί το PSI και οι εντεινόμενες πιέσεις για υψηλότερη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έχουν θέσει τις ίδιες τις τράπεζες υπό στενό κλοιό.

Οι απώλειες που θα προέλθουν από το PSI μόνο, υπολογίζονται στα 27 δις και σ’ αυτό το ποσό δεν περιλαμβάνονται οι ζημίες από την επιδείνωση της ποιότητας των χαρτοφυλακίων δανείων, την οποία εντοπίζει η μελέτη της BlackRock. Οι τραπεζίτες έχουν αρχίσει λοιπόν εναγωνίως τις ασκήσεις επί χάρτου για τον τρόπο που θα διατηρήσουν την κεφαλαιακή τους επάρκεια, αποφεύγοντας την κρατικοποίηση, και γι’ αυτό εξετάζουν ακόμη και την πώληση των ασημικών τους, θυγατρικών και άλλων περιουσιακών στοιχείων.

Η διαδικασία ανεύρευσης των απαραίτητων κεφαλαίων, όμως, ίσως και να μπορέσει να καταστεί η θρυαλλίδα που θα οδηγήσει επιτέλους τον τραπεζικό κλάδο στην κάθαρση και την απαραίτητη εξυγίανση, βάζοντας ένα τέλος στην ολιγαρχία που έχουν διαμορφώσει οι τραπεζικοί κύκλοι αλλά και αποκαλύπτοντας τον ρόλο που έχουν παίξει στις διάφορες υποθέσεις, όπως τα ομόλογα ή τον χρηματισμό κομμάτων.

Τα κακομαθημένα τέκνα του συστήματος που δεν έχουν σταματήσει να τρέφονται με κρατικές επιχορηγ