Γιατί κέρδισε η Μέρκελ στη Βόρεια Ρηνανία - Βεστφαλία

Την περασμένη εβδομάδα η Γαλλία, τον επόμενο μήνα η Βρετανία. Ωστόσο, ακόμα και σύμφωνα με τα πρότυπα αυτά, οι περιφερειακές εκλογές της Γερμανίας στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, τις οποίες κέρδισε με σημαντικό προβάδισμα η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση Γερμανίας (CDU) της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, είναι επίσης ένας διαγωνισμός για την ατζέντα της Ευρώπης. Αυτό συμβαίνει

εν μέρει επειδή το κρατίδιο, το οποίο συνορεύει με το Βέλγιο και την Ολλανδία και περιλαμβάνει πόλεις όπως το Ντίσελντορφ, την πρωτεύουσα της περιοχής, παράλληλα με τη ζώνη άνθρακα και χάλυβα του Ρουρ, είναι τόσο μεγάλο και σημαντικό. Το ένα πέμπτο του πληθυσμού της Γερμανίας ζει εκεί. Αποτελούν το ένα πέμπτο της οικονομικής παραγωγής της Γερμανίας. Η περιοχή αντιμετωπίζει κοινωνικά προβλήματα. Αλλά εν όψει των γενικών εκλογών στη Γερμανία φέτος, που έχουν προγραμματιστεί για τις 24 Σεπτεμβρίου, αυτός ήταν και ο τελευταίος και ο σημαντικότερος από τις περιφερειακές εκλογές φέτος. Ήταν μία μάχη που παρακολούθησαν από κοντά η Αθήνα, το Λονδίνο, το Παρίσι και η Μόσχα -αλλά και το ίδιο το Βερολίνο.

Η περιφερειακή πολιτική στη Γερμανία ακολουθεί συχνά το δικό της διακριτικό μονοπάτι. Η γερμανική κυβέρνηση είναι αποκεντρωμένη, κι έτσι τα τοπικά ζητήματα διαμορφώνουν τέτοιες εκλογές. Εντούτοις, η νίκη του CDU την Κυριακή έχει σημασία πολύ πέρα από την περιοχή και τη χώρα. Δείχνει με συντριπτική πλειοψηφία την επιστροφή της Μέρκελ για τέταρτη θητεία ως καγκελάριος το φθινόπωρο.

Η Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία είναι παραδοσιακά ένα προπύργιο των κεντροαριστερών Σοσιαλδημοκρατών, του SPD. Το κόμμα κυβέρνησε εκεί συνεχώς από το 1970 έως το 2005 και πάλι από το 2010 μέχρι την Κυριακή. Έτσι, μια νίκη του CDU φαίνεται να είναι και η ιστορική εξαίρεση και ένας πιθανός προάγγελος της μελλοντικής επιτυχίας του CDU. Ακόμα περισσότερο όταν ο τοπικός ηγέτης, Αρμιν Λάσετ, θεωρείται ευρέως ανεπαρκής και το SPD προηγούνταν στις περισσότερες δημοσκοπήσεις το προηγούμενο έτος. Έχοντας χάσει τον έλεγχο για τρίτη φορά από το 1945, η πρωθυπουργός-πρόεδρος του SPD, Χανελόρε Κραφτ, παραιτήθηκε μισή ώρα αφού έκλεισαν οι κάλπες.

Παρότι το πρώτο κόμμα δεν γίνεται αυτομάτως η κυβέρνηση στο γερμανικό σύστημα, όπου οι συνασπισμοί είναι συνηθισμένοι, μια συμφωνία μεταξύ του CDU και του φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος, το οποίο επίσης τα πήγε καλά, φαίνεται πιθανή -αν και το τελικό αποτέλεσμα θα είναι το αποτέλεσμα συναλλαγών των κομμάτων στο Ντίσελντορφ. Ένα πράγμα όμως είναι σαφές. Το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία δεν θα είναι μέρος κάποιας νέας κυβέρνησης. Παρόλο που το AfD πραγματοποίησε το εθνικό του συνέδριο στην Κολωνία τον περασμένο μήνα με την ελπίδα μιας ισχυρής παρουσίας, οι διαχωρισμός του σημαίνει ότι είχε προβλεφθεί πως θα συμπιεστεί στο τοπικό κοινοβούλιο με 7,5% και θα αποκλειστεί. Οι φόβοι ότι το AfD θα μπορούσε να αλλάξει τη γερμανική πολιτική φαίνεται να υποχωρούν.

Συνολικά, οι φετινές τρεις περιφερειακές εκλογές έχουν αποκαταστήσει την θέση της κυρίας Μέρκελ στη γερμανική πολιτική. Το CDU επέκτεινε την εξουσία του στο μικρό Σάαρλαντ τον Μάρτιο, κέρδισε την πρώτη θέση στο Σλέσβιχ-Χόλσταϊν πριν από μία εβδομάδα και κατέληξε πρώτο στην Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία. Το αποκαλούμενο "φαινόμενο Σουλτς", κατά το οποίο η επιστροφή του Μάρτιν Σουλτς από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να ηγηθεί του SPD έδωσε μια τεράστια ώθηση στο κόμμα του, φέρνοντάς του για κάποιο χρονικό διάστημα πολύ κοντά με το CDU, αποδείχθηκε προσωρινό. Η ήττα είναι ακόμη χειρότερη για έναν αρχηγό κόμματος που είχε διαμορφώσει την εκστρατεία ως δοκιμασία της ικανότητας του SPD να νικήσει το CDU. Αντ' αυτού, ενώ το σχήμα του συνασπισμού που μπορεί να διαμορφωθεί μετά τις 24 Σεπτεμβρίου παραμένει ασαφές, η τέταρτη θητεία της Μέρκελ φαίνεται όλο και πιο πιθανό αποτέλεσμα.

Πώς συνέβη αυτό; Εν μέρει, επειδή η μεγαλύτερη πρόκληση της τρίτης θητείας της, η μεταναστευτική κρίση του 2015, φαίνεται να έχει μειωθεί ως καθοριστική πολιτική ανησυχία. Αλλά και επειδή η γερμανική οικονομία αναπτύσσεται πάλι σταθερά και η κρίση στην ευρωζώνη έχει μειωθεί, τουλάχιστον προς το παρόν. Ορισμένα ή όλα αυτά τα πράγματα θα μπορούσαν φυσικά να αλλάξουν, και μια άλλη κρίση στο μεταναστευτικό το καλοκαίρι θα δοκιμάσει αναμφισβήτητα τη δημοτικότητα της Μέρκελ. Ωστόσο, η σταθεροποίηση στην πολιτική της ηπειρωτικής Ευρώπης μετά τη μεταναστευτική κρίση, το Brexit και την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ είναι ολοένα και πιο αισθητή. Στη Γαλλία αυτό ωφέλησε ένα αουτσάιντερ, τον Εμανουέλ Μακρόν. Στη Γερμανία ενισχύει το απόλυτο φαβορί και εγγυητή της ασφάλειας, την Μέρκελ.

theguardian.com

Διαβάστε περισσότερα