Γιατί απέτυχε το ευρώ

Σήμερα πρέπει πάση θυσία να σώσουμε το ευρώ. Με οποιοδήποτε κόστος. Και όσο συνεχίζεται η κρίση, γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι πριν από δέκα χρόνια, όταν υιοθετήσαμε το νέο νόμισμα, ήμασταν όλοι πολύ πιο εύπιστοι.

Ιδού δέκα λόγοι γιατί το ευρώ ήταν μεγάλο λάθος. Κάποιοι από αυτούς είναι οφθαλμοφανείς.

Κάποιοι είχαν ειπωθεί, συζητηθεί, αλλά αγνοήθηκαν.

Κάποιοι άλλοι πάλι μπήκαν στην άκρη, από πλευράς των υπέρμαχων του ευρώ.

1-Στη πρώτη της δεκαετία, η ευρωπαϊκή οικονομική ολοκλήρωση ήταν ιδιαίτερα πετυχημένη. Στις συναντήσεις κορυφής, οι ηγέτες της

Αυτό άλλαξε με την κρίση της ευρωζώνης. Τώρα κοιτάζουν πως θα αποφύγουν τα βάρη, για τα οποία κανένας δεν είχε προετοιμαστεί, ούτε θεσμικά, ούτε ψυχολογικά. Και αυτό έχει οδηγήσει σε κόντρες μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, σε επίπεδο που έχουμε να ζήσουμε από το 1957, οπότε και υπογράφτηκαν οι Συνθήκες της Ρώμης.

2-Αν εξαιρέσουμε το ποδόσφαιρο, και τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, τίποτα άλλο δεν ενώνει τους Ευρωπαίους συνολικά. Όσο τα πράγματα πήγαιναν καλά, αυτό δεν αποτελούσε πρόβλημα. Μόλις όμως ξέσπασε η κρίση, άρχισε και  η αλληλοεκτόξευση κατηγοριών. Δεν υπάρχει καμία συνοχή.

3-Πως γίνεται και θεσμοί όπως η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας, ή η ευρωπαϊκή Κομισιόν δεν αντιλήφθηκαν τα τελευταία δέκα χρόνια το μέγεθος των οικονομικών προβλημάτων της Ελλάδας και της Πορτογαλίας;

Μάλλον επειδή οι ειδικοί βασίζονταν στις κατά τόπους εθνικές κυβερνήσεις για πληροφόρηση. Και εφόσον δεν γνώριζαν τις γλώσσες των χωρών αυτών, σίγουρα δεν διάβαζαν τον τύπο τους, κάτι που θα τους άνοιγε τα μάτια.

Τα γλωσσικά εμπόδια ήταν και είναι ένα συνεχιζόμενο πρόβλημα.

4-Δεν υπήρχε, ούτε υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη. Η εμπειρία το αποδεικνύει.

Όπως για παράδειγμα, τα πειραγμένα στοιχεία για να μπει η Ελλάδα στην ευρωζώνη. Και αυτό συνεχίζεται από πολλά κράτη μέλη, ακόμη και σήμερα.

5-Όλα τα κράτη μέλη παίζουν ρόλο. Όχι μόνο τα τέσσερα μεγάλα (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, και Ισπανία) που αντιπροσωπεύουν τα ¾ της οικονομικής απόδοσης της ευρωζώνης.

Η κρίση απέδειξε πως ακόμη και η Ελλάδα, με το 2% της συνολικής ευρωπαϊκής οικονομίας, παίζει ρόλο στο όλο σύστημα. Αν εξαιρέσουμε ίσως την μικροσκοπική Μάλτα, το κάθε κράτος μέλος μπορεί να ανατινάξει το σύστημα.

Εκτός δηλαδή της εμφανούς κυριαρχίας των Γερμανών, αποδεικνύεται πως ακόμη και τα πιο αδύναμα μέλη μπορούν να πάρουν ομήρους!

6-Ως ζώνη ελεύθερου εμπορίου, η Ευρώπη δεν χρειάζεται κάποιες κοινές αξίες. Ως νομισματική όμως ένωση, χρειάζεται κοινές οικονομικές και πολιτικές αξίες, αν θέλει να επιβιώσει.

Κάποιες βόρειες χώρες, πίστευαν στα σοβαρά ότι το ευρώ θα έφερνε μια γερμανικού τύπου κουλτούρα σταθερότητας στα κράτη της Νότιας Ευρώπης. Σύντομα όμως έγινε αντιληπτό πως η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, και η Ελλάδα, αντιμετώπιζαν την ΕΚΤ ως μια ευκαιρία.

Αν το δούμε αντικειμενικά, αυτό δεν είναι κακό, αλλά έρχεται σε αντ