Μπορεί η τρομοκρατία να …σώσει τον Ολάντ;

Τι ακριβώς συνέβη; Το ερώτημα αυτό, το οποίο εξακολουθεί να είναι στα χείλη όλων μετά την ιστορική πορεία της περασμένης Κυριακής, αφορά πολύ περισσότερα από τις τρεις ημέρες σφαγών που συγκλόνισαν τη Γαλλία και επίσης αφορά και τον πρόεδρό της. Ο Φρανσουά Ολάντ έχει, πράγματι, δει μια εκπληκτική αντιστροφή της τύχης. Η δημοτικότητά του είχε κολλήσει στα χαμηλότερα επίπεδα της ιστορίας μόλις πριν από μία εβδομάδα, αλλά μετά από αυτά τα γεγονότα ο πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, αν και δεν το εξαργύρωσε

ακόμη, έχει δεχθεί μια άνευ προηγουμένου πολιτική ώθηση που δεν θα μπορούσε καν να ονειρευτεί. Όπως παραδέχθηκε κάποιος από τον κύκλο του, «αυτά είναι τρομερά γεγονότα, αλλά γι 'αυτόν δεν είναι και τόσο άσχημα».

Η πολιτική ανάλυση είναι σαφής: έλαβε κορυφαίες "βαθμολογίες" σε όλα τα μέτωπα. Ενώ δεχόταν καταγγελίες για έλλειψη εξουσίας και ακαταλληλότητα να λάβει σαφείς αποφάσεις, καθοδήγησε τις αστυνομικές επιχειρήσεις με «ψυχραιμία και αποφασιστικότητα», σύμφωνα με κάποιον εκ των έσω. Ενώ συχνά δεχόταν επικρίσεις για την αποτυχία του να ενσαρκώσει την προεδρική λειτουργία, φάνηκε να είναι στο επίκεντρο της πορείας της Κυριακής με τους άλλους ηγέτες του κόσμου. Ενώ αμφισβητούνταν ακόμη και μέσα στη δική του κεντροαριστερή πλειοψηφία, έγινε η σταθερά μιας σχεδόν τέλειας συναίνεσης, αγκαλιάζοντας το σύνολο του πολιτικού φάσματος - ακόμη και ο μεγαλύτερος αντίπαλός του Νικολά Σαρκοζί ήταν για μια φορά σε δεύτερη μοίρα στη φωτογραφία. Μόνο η Μαρίν Λε Πεν, ηγέτης του ακροδεξιού κόμματος Εθνικό Μέτωπο, προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την υπόθεση, αλλά ανεπιτυχώς.

Ο πιο αντιδημοφιλής πρόεδρος στην ιστορία της Πέμπτης Δημοκρατίας, Φρανσουά Ολάντ, οδηγούσε τη μεγαλύτερη πορεία από την απελευθέρωση της χώρας το 1944. Η φυσική επιθυμία του Προέδρου για συναίνεση, η οποία μέχρι την περασμένη εβδομάδα ήταν ψηλά στη λίστα των επικρίσεων εναντίον του, είναι ακριβώς αυτό που του δίνει τώρα πόντους. Το παράδοξο είναι εντυπωσιακό. Φυσικά, τα λαϊκά εμβατήρια και η εθνική κάθαρση είναι επίσης παραπλανητικά, δεδομένου ότι συγκαλύπτουν την συνάθροιση των διαφόρων κατηγοριών του πληθυσμού και την απουσία ορισμένων που δεν αισθάνονται ότι πλήττονται. Αλλά ο Ολάντ, ο οποίος είναι πολύ έμπειρος στην πολυ-επικρινόμενη μέθοδο του να φέρνει κοντά ανθρώπους με τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή, έχει καταφέρει να συνοδεύσει ομαλά τη λαϊκή αντίδραση. Είναι σαν, προκειμένου να λειτουργήσει επιτέλους, ο τρόπος του προέδρου να απαιτούσε ένα μεγάλης κλίμακας τραυματικό εθνικά γεγονός.

«Είναι τέλειος για αυτό», παρατηρεί ένας από τους στενότερους φίλους του. Και πράγματι, την περασμένη εβδομάδα, ο Ολάντ ήταν κατά πολύ ο κατάλληλος άνθρωπος για τη δουλειά.

Τι θέλουν οι πολίτες

Ο άνθρωπος που το 2012 είχε παρουσιαστεί στην εκστρατεία του ως ο υποψήφιος «που θα κατευνάσει τα πνεύματα», μέχρι τώρα δεν είχε καταφέρει να κρατήσει την υπόσχεσή του. Υποτίμησε το διχασμό που θα προκαλούσε ο νόμος για το γάμο ομοφυλοφίλων και αποδείχθηκε ανίκανος στην πρόληψη της κλιμάκωσης των θρησκευτικών εντάσεων και την άνοδο της ιδεολογικής φλυαρίας.

Αλλά η διάγνωσή του ήταν απόλυτα διαυγής. Ο Ολάντ επιμένει τακτικά σχετικά με την ανάγκη του πληθυσμού να «ενωθεί», να «γίνει ένα», επαινώντας την επιστροφή στην εθνική υπερηφάνεια, απέναντι σε μιας μορφής γαλλικής απελπισία. Οι εκτιμήσεις αυτές, που αν και συχνά σωστές είναι αδύνατον να εφαρμοστούν, αυτή τη φορά αποδείχθηκαν προσαρμοσμένες στην κατάσταση. Θα μπορούσε ο πρόεδρος, συνδυάζοντας δύναμη και εγγύτητα, αποφασιστικότητα και συμπόνια, όλα υπό μια τέλεια δημοσιοσχετίστικη στρατηγική, τελικά να βρει την κατάλληλη αλχημεία που η ομάδα του αναζητούσε εδώ και μήνες;

Παρόλα αυτά, τα οφέλη μεσοπρόθεσμα φαίνονται εξαιρετικά ευπαθή. Κανείς δεν θα το τραβήξει τόσο ώστε να στοιχηματίσει στις διαρκείς πολιτικές συνέπειες των τρομοκρατικών επιθέσεων και των διαδηλώσεων που ακολούθησαν. Ούτε όσον αφορά τις επιπτώσεις τους στην κοινή γνώμη. Τα στελέχη επίσης μελετούν ποια θα είναι η ιδανική δοσολογία της πολιτικής, καθώς οι καθημερινές επιχειρήσεις συνεχίζονται μαζί με τη συζήτηση για ένα κρίσιμο νομοσχέδιο για την οικονομία.

Το γραφείο του προέδρου, ωστόσο, τονίζει ότι ο Ολάντ «εξακολουθεί να είναι πολύ προσεκτικός. Το σύστημα προειδοποίησης ασφάλειας εξακολουθεί να είναι στο υψηλότερο επίπεδο και εκεί εστιάζει». Και ενώ αναμένεται νέα νομοθεσία μετά τις επιθέσεις, κυρίως ένα νέο νομοσχέδιο για τις υπηρεσίες πληροφοριών που έχει προγραμματιστεί για το τρέχον έτος, ένας στενός σύμβουλος εξηγεί ότι «ο πληθυσμός δεν θα καταλάβει την αδράνεια, όπως ακριβώς δεν θα δεχτεί τη βιασύνη και την δυσανάλογη δράση».

Ήδη, ο Φρανσουά Ολάντ σκοπεύει να μετατρέψει την αντίδραση των τελευταίων ημερών σε μια πολιτική αναφορά για την κυβέρνησή του. «Οι πορείες της 11ης Ιανουαρίου θα παραμείνουν ένα σημαντικό γεγονός στην ιστορία μας» εξήγησε ένας από τους κορυφαίους συμβούλους του. «Αυτή η αίσθηση της ενότητας, που φέρνει κοντά τους ανθρώπους, πρέπει να συνεχίσει να μας εμπνέει για όλες τις μάχες μας και στο μέλλον».

http://www.lemonde.fr/

Διαβάστε περισσότερα