Ας αποφασίσουμε τι κράτος θέλουμε

Μετά τις ανακοινώσεις που έγιναν χθες και το πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή η κατάσταση που διαμορφώνεται σε ότι αφορά τις «μεταρρυθμίσεις» στο δημόσιο τομέα είναι οι εξής:

1. Περίπου 2.000 εκπαιδευτικοί επαγγελματικών λυκείων μπαίνουν σε διαθεσιμότητα και παίρνουν το δρόμο της απόλυσης. Άλλοι 8.000 θα δουν εργασιακή ανατροπή καθώς θα οδηγηθούν σε αναγκαστικές μετατάξεις ή σε μεταθέσεις όπου υπάρχουν κενά.

2. Χιλιάδες

συμβασιούχοι θα πάρουν το δρόμο της απόλυσης καθώς όλες προσωρινές διαταγές και τα ασφαλιστικά μέτρα θα εκδικαστούν μέχρι το τέλος του χρόνου. Μπαίνει τέλος έτσι σε μια «βιομηχανία» προσωρινών διαταγών που δεν εκδικάζονταν ποτέ και οι συμβασιούχοι μονιμοποιούνταν από το παράθυρο.

3. Καταργούνται οι θέσεις των σχολικών φυλάκων και των δημοτικών αστυνομικών. Οι 2.234 σχολικοί φύλακες θα τεθούν σε διαθεσιμότητα από την επόμενη μέρα ψήφισης του νόμου λαμβάνοντας το 75% των αποδοχών τους για 8 μήνες αντί για 12 μήνες που προβλεπόταν με το ισχύον καθεστώς.

4. Και οι αρμοδιότητες 3.500 δημοτικών αστυνομικών θα πάνε στην ΕΛ.ΑΣ.

5. Άγνωστο είναι τι θα γίνει με το χώρο τη υγείας, αν θα κλείσουν νοσοκομεία, αν θα καταργηθούν θέσεις, αν θα μετατεθούν εργαζόμενοι

Αυτό είναι, λοιπόν, το μεταρρυθμιστικό σχέδιο της κυβέρνησης για το δημόσιο τομέα, με το μαχαίρι της τρόικας στο λαιμό.

Αξιολογητές δεν είμαστε, έπρεπε το έργο αυτό να το έχουν κάνει άλλοι, καιρό τώρα. Όχι από πέρυσι που ανέλαβε η κυβέρνηση αυτή, αλλά από χρόνια πολλά πριν, τουλάχιστον, όμως, από το 2010 που μπήκε υπό καθεστώς οικονομικής επιτήρησης.

Τι έγινε μέσα στα χρόνια αυτά; Απολύτως τίποτε. Καμιά αξιολόγηση, όχι μόνο για κάθε εργαζόμενο ξεχωριστά αλλά και για ολόκληρους φορείς. Τι κάνει ο Οργανισμός Κωπαϊδας; Τι τους θέλουμε τους αγροφύλακες που διορίστηκαν σωρηδόν; Χρειάζονται τόσες χιλιάδες εργαζόμενοι σε δεκάδες φορείς του δημοσίου, σε επιτροπές και γραμματείες;

Έρχονται, λοιπόν, τώρα και λένε κάποιοι ότι «δεν πειράζει, τα σχολεία θα ανοίξουν τον Σεπτέμβριο χωρίς σχολικούς φύλακες». Δεκτό, αλλά έγινε κάποια αξιολόγηση;

Λένε ότι «δεν έγινε και τίποτε αν φύγουν οι δημοτικοί αστυνομικοί». Μπράβο τους, προσυπογράφουμε. Έκαναν, όμως, κάποια μελέτη για το πώς θα εισπράττονται τα πρόστιμα, ποιος θα κυνηγά τους λαθρομετανάστες και το παρεμπόριο, ποιος θα κυνηγά τα τραπεζοκαθίσματα;

Βγαίνουν και προαναγγέλλουν κατάργηση ειδικοτήτων στα Επαγγελματικά Λύκεια. Κι εκεί όλοι μάθαμε ότι το υπουργείο Παιδείας μισθοδοτούσε οικοδόμους, κομμωτές, ηλεκτρολόγους κ.λπ. για να κάνουν μαθήματα. Με το μέτρο αυτό ουσιαστικά καταργείται η επαγγελματική εκπαίδευση. Έκαναν κάποια μελέτη για το που θα πάνε 20.000 μαθητές οι οποίοι μέχρι τα τέλη Ιουλίου εγγράφονταν στην Τεχνική Εκπαίδευση; Μα απ’ ότι ξέρουμε εκεί πάνε παιδιά κυρίως φτωχών οικογενειών που δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε σε πανεπιστήμια και μαθαίνουν μια τέχνη για να βγάλουν το ψωμί τους. Όλοι αυτοί θα οδηγηθούν στην ιδιωτική εκπαίδευση; Έγινε κάποια αξιολόγηση γι’ αυτό;

Μπορούν να ειπωθούν χιλιάδες πράγματα για τα οριζόντια μέτρα και τους «ξαφνικούς θανάτους». Η κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει γιατί παίρνει αυτά τα μέτρα κι αν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις.

Όμως, όλο το πολιτικό σύστημα, αυτό που διόγκωσε το δημόσιο τομέα με ρουσφέτια, χάρες, προσλήψεις από το παράθυρο, οφείλει να λογοδοτήσει για το τεράστιο κράτος που δημιούργησε και τώρα θέλει να κόψει μέσα σε μια νύχτα. Και δεν έχει κανένα νόημα να αναλωθούμε σε συζητήσεις για το αν φταίει ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Σημίτης, ο Καραμανλής για το χάος. Αν είναι μπλε ή πράσινοι ή κόκκινοι οι απολυμένοι.

Σημασία έχει να δούμε αν ποτέ μπορούμε να φτιάξουμε ένα σοβαρό κράτος. Που θα τηρεί τις δεσμεύσεις της και δεν θα φτάνει να παίρνει μέτρα με τη θηλιά στο λαιμό. Κάποτε πρέπει να σταματήσει όλο αυτό το παιχνιδάκι, και από τους πολιτικούς και από τους ίδιους τους εργαζόμενους.

Αν δε δώσουμε τώρα απαντήσεις, αν δε βάλουμε τα στοιχεία και τα δεδομένα κάτω κι αν δεν αποφασίσουμε τι κράτος θέλουμε, είμαστε από χέρι χαμένοι. Και η κυβέρνηση θα έχει σύντομο βίο και η χώρα θα βουλιάξει.