Αποστόλης Τσίπρας

Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι το νέο στην πολιτική είναι η ελπίδα της Ελλάδας για να μην καταρρεύσει. Πολλοί πίστεψαν εδώ και μια πενταετία ότι ο Αλέξης Τσίπρας, ο μοντέρνος, ευαίσθητος αριστερός, ο αντικομφορμιστής πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με το περίεργο κούρεμα και τις περίεργες

Μπορεί ο νεαρός να πέτυχε και να έγινε πρωθυπουργός αλλά ούτε το πολιτικό σύστημα, ούτε η χώρα άλλαξαν. Τουλάχιστον προς το καλύτερο. Το νέο λοιπόν πρόσωπο απέτυχε όχι γιατί δεν είχε πείρα όπως κάποιοι είπαν, αλλά γιατί η ανανέωση δεν εξασφαλίζει ποτέ πως θα έρθει ένας σαρωτικός άνεμος και θα τα πάρει και θα τα σηκώσει όλα. Ο σαραντάρης λοιπόν δεν εξασφαλίζει και σίγουρη επιτυχία.

Ασφαλώς και χρειάζονται νέοι άνθρωποι να ασχοληθούν με την πολιτική. Παρήγορο ότι στη ΝΔ οι 3 στους 4 υποψήφιοι πρόεδροι είναι κάτω από 50 ετών ενώ και στον ΣΥΡΙΖΑ ο λίγο πάνω από 40 ετών Τσίπρας είναι κάτι διαφορετικό για τη χώρα. Από μόνο του αυτό όμως δεν αποτελεί εγγύηση της ανανέωσης των κομμάτων και της Ελλάδας. Κι αυτό το γράφουμε γιατί πολύ πλασάρεται ο Τζιτζικώστας ως το νέο στην πολιτική που θα σαρώσει τα πάντα. Ως ο… αντι-Τσίπρας ή ο «γαλάζιος Τσίπρας» όπως τον λένε αδιαφορώντας αν ο αυθεντικός Αλέξης απέτυχε παταγωδώς.

Κι όμως, Αλέξης και Απόστολος εκτός από τις ιδεολογικές διαφορές που έχουν, μοιάζουν τόσο πολύ. Σαν να είναι δίδυμα. Και αυτό το λέμε γιατί θέλουν να επαναφέρουν το… νέο, το μοντέρνο, το ανατρεπτικό στην Ελλάδα χωρίς πρώτα να έχουν κάνει οι ίδιοι ανανέωση στον εαυτό τους. Είναι όπως έγραψε κάποιος «νεόγεροι» ή απ’ έξω εμφάνιση και από μέσα χάος. Πώς ξεκίνησαν όμως και οι δύο; Ο ένας, ο Τσίπρας, γόνος αστικής οικογένειας που είχε τη δυνατότητα να τον στείλει στο ιδιωτικό. Ο ίδιος θέλησε να μείνει στο δημόσιο πανεπιστήμιο αλλά δεν θα τον έλεγες και… πανεπιστήμονα. Διαδηλώσεις, πορείες, βρισιές, φεστιβάλ και πολύ… ιδεολογική κατήχηση. Που να βρεθεί χρόνος για άλλα πράγματα; Ο κ. Τσίπρας είναι ένα απέραντο κενό, ένας άνθρωπος που κυβερνά τη χώρα όπως όταν έκανε συνελεύσεις και πορείες. Είναι η αποθέωση του τίποτε που έγινε κάτι.

Ο δε Τζιτζικώστας, ο άλλος νεαρός της παρέας. Λίγα τα χρόνια του, πολύ το χαμόγελό του, μηδέν η ουσία του. Μόλις μίλησε καταλάβαμε ότι ο άνθρωπος είναι αλλού γι’ αλλού. Γόνος κι αυτός πλούσιος οικογένειας με σπουδές σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Και αυτός και ο Αλέξης δεν χρησιμοποίησαν όμως τις σπουδές και την άνεση που είχαν ώστε να διαβάσουν περισσότερα και να γίνουν καλύτεροι.

Είναι ίδιοι γιατί είναι ρηχοί, αυθάδεις, κενολόγοι, λαϊκιστές. Ο Αλέξης λέει ψέματα και κάνει συνεχώς κωλοτούμπες. Ο Απόστολος είναι απλά ένας ακόμη μικρό πολιτευτής που λαϊκίζει επικίνδυνα, δεν έχει στρατηγική, απλά πουλάει τη νεότητα του σαν ελιξίριο για τη σωτηρία του κόμματος.

Αυτοί οι δύο διαφέρουν τόσο πολύ, ο ένας σπουδαγμένος (τρόπο τους λέγειν) στο δημόσιο πανεπιστήμιο και ο άλλος στο εξωτερικό. Ο ένας αριστερός, ο άλλος δεξιός και μάλιστα βασιλόφρων.

Κι όμως μοιάζουν τόσο πολύ στα ρηχά τους επιχειρήματα, στις προσπάθειες για συνθέσεις που κάνουν αλλά δεν τους βγαίνει. Μοιάζουν γιατί είναι και οι δύο πονηροί πολυτευτάκοι που έλεγε και ο Σαββόπουλος. Θα μπορούσε να είναι ο… Αλέξης Τζιτζικώστας και ο Αποστόλης Τσίπρας.

Όμως για πόσο θα κρατήσει ο λαϊκισμός; Για πόσο θα έχουμε το μαύρο μας το χάλι; Το κράτος που είναι υπό διάλυση έχει και τέτοιους πολιτικούς. Πόσο θα αντέξει ακόμη;

Διαβάστε περισσότερα