Αυτό ήταν τελικά το πνεύμα της «αραβικής άνοιξης»;

Ιδού τι εστί πογκρόμ: «Το νοσοκομείο των Κοπτών έκανε τα αδύνατα δυνατά για να αντιμετωπίσει την ξαφνική εισροή τραυματιών…», γράφει στο μπλογκ της η αυτόπτης μάρτυς των γεγονότων του Καίρου, δημοσιογράφος Sarah Carr. Αναφέρεται στα θανατηφόρα επεισόδια της προηγούμενης Κυριακής, όταν Μουσουλμάνοι,  αλλά και στρατός, επιτέθηκαν εναντίον των άμαχων Χριστιανών.

Και συνεχίζει: «Τα πατώματα κολλούσαν από το αίμα, χωρίς να υπάρχει καν χώρος να κινηθεί

Μόνο σε μια αίθουσα του νεκροτομείου, η Carr μέτρησε 12 πτώματα ανθρώπων που σκοτώθηκαν όταν έπεσαν επάνω τους τα τεθωρακισμένα του στρατού.

Ένα από τα θύματα ήταν ένας άνδρας, «το πρόσωπο του οποίου παραμορφώθηκε, παίρνοντας μια απίθανη έκφραση… Ένας ιερέας μου έδειξε τα υπολείμματα από το κρανία και τον εγκέφαλο ενός άλλου. Τον είχαν λιώσει…».

Αυτό που συνέβη την περασμένη Κυριακή στο Κάιρο, ήταν μια εν ψυχρώ σφαγή. Οι κρατικές δυνάμεις ασφαλείας επέδραμαν εναντίον των Κοπτών Χριστιανών, την ώρα που αυτοί διαδήλωναν ειρηνικά μπροστά από το κτίριο της κρατικής τηλεόρασης. Διαμαρτύρονταν για τον πρόσφατο εμπρησμό του Ναού του Αγίου Γεωργίου, στο χωριό El-Marinab.

Οι υπεύθυνοι του σταθμού, πιστοί στη στρατιωτική χούντα που κυβερνά, έκαναν έκκληση στους «έντιμους Αιγύπτιους» να βοηθήσουν τον στρατό να καταστείλει τους διαδηλωτές.

«Λίγο μετά, νεαροί οπλισμένοι με ξύλα, πέτρες, σπαθιά, αλλά και βόμβες μολότοφ, άρχισαν να τριγυρνούν στο κέντρο της πρωτεύουσας, και να επιτίθενται αδιάκριτα εναντίον των Χριστιανών», αναφέρει το ΑΡ. Οι δυνάμεις ασφαλείας δεν επενέβησαν, ενώ σύντομα ανέβηκαν και τα πρώτα ανατριχιαστικά βίντεο στο διαδίκτυο.

Λίγους μήνες πριν, την εποχή των διαδηλώσεων της πλατείας Tahrir, ο αιγυπτιακός στρατός δέχθηκε επαίνους από παντού, επειδή δεν κατέστειλε δια της βίας τις διαδηλώσεις, και δεν κράτησε  τον Μουμπάρακ στην εξουσία. Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Robert Gates είχε δηλώσει μάλιστα, πως ο αιγυπτιακός στρατός «λειτούργησε υποδειγματικά», και «συνέβαλε στην εξέλιξη της δημοκρατίας».

Εξίσου δημοφιλής ήταν και η άποψη ότι η εξέγερση θα έφερνε μια νέα εποχή δια-θρησκευτικής αλληλεγγύης. Όπως είχε αναφέρει το BBC τον περασμένο Φεβρουάριο, «οι θρησκευτικές εντάσεις της Αιγύπτου παραμερίστηκαν, αφού οι Μουσουλμάνοι ενώθηκαν με τους Χριστιανούς στις διαμαρτυρίες εναντίον του καθεστώτος».

Το πνεύμα όμως της πλατείας Tahrir δεν έφερε ούτε την δημοκρατία, ούτε την ανοχή προς την αρχαία και καταταλαιπωρημένη χριστιανική μειονότητα της Αιγύπτου.

Ένας διάσημος φιλελεύθερος μεταρρυθμιστής της χώρας, ο Ayman Nour, είπε πως «αυτή η τελευταία αιματοχυσία ακύρωσε κάθε καλή εντύπωση που είχε δημιουργηθεί την περασμένη άνοιξη για τις ένοπλες δυνάμεις της Αιγύπτου».

Το ανώτατο συμβούλιο όμως των ενόπλων δυνάμεων, μάλλον δεν πολυσκοτίζεται.

Στους 8 μήνες που μεσολάβησαν από την ανατροπή του Μουμπάρακ, ο στρατός έχει δικάσει και καταδικάσει περίπου 12.000 πολίτες, σε στρατοδικεία, πολλές φορές χρη